FILM
My Big Fat Greek Wedding was een enorm succes aan de Amerikaanse boxoffice, voornamelijk door mond-op-mond reclame. De film werd door de pers genadeloos neergesabeld, maar blijkbaar sloeg de prent op één of andere manier aan bij de liefhebbers van de romantische komedie en de o.a door Tom Hanks gefinancierde film trok enkele weken na elkaar volle zalen.

Toula beslist op haar dertigste verjaardag om een carrière in computers na te streven. Ze trekt hiervoor terug naar de schoolbanken en terwijl dit een doodnormale gang van zaken kan zijn bij een doordeweekse vrouw slaan bij Toula's familie de stoppen echter door. Het is dan ook niet je alledaagse familie, maar een enorm klassieke Grieks-orthodoxe onder het juk van een niet alledaagse vader die krampachtig vasthoudt aan alle traditionele Griekse waarden denkbaar. Traditionele Griekse mannen stellen immers dat de vrouw in haar leven slechts tot drie dingen verplicht is: trouwen met een Griekse jongen, veel Griekse baby's maken en iedereen in de familie voederen tot aan het einde van haar dagen. Maar inderdaad, je kan het al raden: Toula ontmoet de man van haar leven (een niet-Griek en op de koop toe vegetariër) en de cultuurverschillen zorgen tot aan het trouwfeest voor grappige en verwarrende situaties.

Het op persoonlijke ervaringen gebaseerde verhaal door hoofdactrice Nia Vardalos (die bijgevolg ook het script voor haar rekening nam) zit vol met alle denkbare clichés in het genre maar bevat nog net de nodige magie en chemistry tussen het verliefde koppel om de film te redden. De grappen gebaseerd op de cultuurverschillen gingen ons al snel vervelen en het is eigenlijk de acteerprestatie van Michael Constantine in de rol van de vader die de film van een roemloze ondergang redt. Verder is het inderdaad niet veel soeps betreffende de acteerprestaties: Nia Vardalos geeft voortdurend de indruk een niet zo begenadigde soap-actrice te zijn en John Corbet lijkt verloren te lopen in het zwakke script als Toula's verloofde. Verder hebben we een hele hoop Griekse lawaaimakende familieleden. Het zijn er zoveel dat we ze na een kwartier nog onmogelijk uit elkaar konden houden en hun door elkaar getater ergerde ons naar het einde toe mateloos. Hier en daar voel je dat het verhaal enige charme begint te vertonen maar dat wordt inmiddellijk de kop ingedrukt door één of andere flauwe misplaatste grap. Hierdoor kunnen we niet anders of besluiten dat My Big Fat Greek Wedding een beetje een overschatte romantische komedie is waarvan we er de spreekwoordelijke twaalf makkelijk in een dozijn kunnen vinden.

BEELD EN GELUID
Wat onmiddellijk opvalt aan deze anamorfische 1.85:1 transfer is de hoeveelheid grain die het beeld bevat. Bij een dergelijke recente release van Universal verbaasde ons dit een beetje en we kunnen het ons moeilijk voorstellen dat de regisseur van een romantische komedie omwille van cinematografische redenen opzettelijk grain aan het beeld toevoegde. Verder geen klagen: heldere en warme kleuren die voor veel diepgang in het beeld zorgen en ook de zwarttinten zijn meer dan verzorgd. Het detailniveau is aanvaardbaar maar de Griekse vertalingen in het Nederlands krijgen te grote en onorthodoxe ondertitels met zich mee. Wat de toegevoegde waarde is van een DTS-track aan een film als deze, het zal ons een raadsel wezen maar de optie is aanwezig. Verschil met de Dolby Digital 5.1 track is er nauwelijks en uitermate moeilijk waar te nemen tenzij tijdens de Grieks geörientieerde muziek, die net iets uitgebalanceerder en helderder klinkt in de DTS-versie. Verder wordt er weinig gebruik gemaakt van de achterste luidsprekers in deze dialooggedreven prent. Alles is perfect verstaanbaar en het geluidsniveau is aanvaardbaar, meer vragen we dan ook niet bij dit soort film.

EXTRA’S
Slechts één extra aanwezig op deze release: een audiocommentaar door Nia Vardalos en John Corbett bijgestaan door regisseur Joel Zwick. Mevrouw Vardalos domineert de volledige commentaar aangezien zij dan ook het meest in de pap te brokken had als auteur van het verhaaltje. Hier en daar legt ze de link met haar persoonlijke ervaringen en dit voelt in het begin zelfs aan als een documentaire over het traditionele Griekse leven uit haar mond. Je voelt aan dat dit project haar héél nauw aan het hart ligt en door haar enthousiasme zou je zelfs geneigd zijn de film een tweede kans te geven (iets wat we wijslijk niet deden). Zwick en Corbett blijven op de achtergrond en geven af en toe achtergrondinformatie over de plot alsook respectievelijk commentaar op filmmaken en het acteren op zich.

CONCLUSIE
Een middelmatige romantische komedie die al snel vervalt in alle denkbare clichés eigen aan het genre. De technische kwaliteiten zijn voldoende met uitzondering van de enorme hoeveelheid grain gedurende de volledige prent. De extra's vallen tegen met slechts één enkel audiocommentaar. Enkel voor de liefhebbers.