FILM
Australië. 1969. Gangsterbaas Barry Ryan (Bryan Brown) dicteert de wet in Sydney en controleert de opbrengsten van verschillende casino’s en cafés waar gokautomaten de laatste cent uit de zakken van de klanten schudden. Wanneer er al eens iemand durft om zelf een graantje van het succes mee te pikken, wordt die door Barry eigenhandig op het “rechte pad” gebracht. Barry’s aanpak en succes gaan niet onopgemerkt voorbij en de maffia van Chicago grijpen hun kans om hun territorium uit te breiden. Tony (John Goodman) en Sal (Felix Williamson) vliegen met een nieuw prototype gokautomaat richting Australië met als opdracht Barry van een internationale samenwerking te overtuigen. Ondertussen keert Darcy (Sam Worthington), Barry’s neef, terug uit Vietnam en wordt hij prompt in dienst genomen. Gaandeweg groeit er trouwens een hechte band tussen Darcy en Margaret, Barry’s minnares. Vanwege de komst van de twee Amerikanen heeft Barry wel andere zorgen aan zijn hoofd en wanneer de eerste lijken komen bovendrijven, heeft hij zelfs de hulp nodig van een corrupte inspecteur (Sam Neill). De druk wordt groter en terzelfder tijd rijst bij Barry het vermoeden dat er zich binnen zijn organisatie een overloper schuilhoudt.


Regisseur David Caesar slaagt er in om Dirty Deeds enigszins te onderscheiden van de overige gangsterkomedies die de laatste jaren aan de lopende band worden geproduceerd. De film speelt zich af eind jaren zestig en om dit extra te benadrukken wordt er gebruik gemaakt van verschillende kleurenpaletten, filters, snedige montage en dit alles gemixet met leuke en rockende sixties deuntjes (even opmerken dat Dirty Deeds Done Dirt Cheap van AC/DC pas in de jaren zeventig uitgebracht werd terwijl het toch in de soundtrack vervat zit en de film zich afspeelt in 1969). Hoe zit het nu met de film zelf? Die behoudt de aandacht van de kijker voldoende doch het nevenplot met de openbloeiende romance tussen Darcy en Margaret komt het verteltempo niet ten goede en is meestal wel langdradig. Het is echter die saaie nevenplot die mede van belang is bij de beslissing van Darcy wat hij met zijn toekomst wil aanvangen. Desondanks het grappige karakter, bevat de film tevens enkele hardere actiescènes waar het bloed van het scherm spat. De leeftijdskeuring van 16 is bijgevolg wel correct gekozen. Het negatieve aan deze film is jammer genoeg het script. Dialogen zijn niet al te hoogstaand en het Australische accent is eerder storend. Dit mankement wordt enigszins opgevangen door Bryan Brown die de show steelt met zijn zeer charismatische vertolking van gangsterbaas.


BEELD EN GELUID
Het originele 2.35:1 beeldformaat blijft behouden en is zelfs anamorfisch op dvd gezet. De beeldkwaliteit wisselt echter nog al eens. Dankzij de gebruikte technieken heeft de film wel een echt sixties karakter, met felle en warme kleuren, soms iets te gesatureerd naar onze smaak. Het contrast is redelijk goed geregeld echter merk je in donkere scènes wel enige onvastheid in de zwarte tinten en duikt al eens wat grain op. Met momenten is het beeld niet helemaal stabiel en krijg je (zeker) in snellere scènes een licht ghosting-effect. Wat het geluid betreft, slaken we een diepe zucht. De drie audiocommentaren op de regio 4 release hebben moeten wijken voor een DTS 5.1-track die naar het einde van de film toe zelfs niet meer synchroon loopt. Heel storend, zeker als je erop gaat letten. Alsof dat nog niet voldoende is, klinken de dialogen veel te stil ten opzichte van de actiescènes en de soundtrack. Dit doet ons overschakelen naar de Dolby Digital 5.1-track die gelukkig wel correct klinkt, zowel lipsynchroon als de sterkte van de dialogen. Nochtans weten beide tracks de beschikbare kanalen optimaal te benutten waar nodig, al moet gezegd worden dat er geen hoorbaar verschil is tussen beide tracks waardoor onze voorkeur bij deze release ontegensprekelijk naar de Dolby Digital 5.1 uitgaat.


EXTRA’S
De Australische release bevat onder meer drie audiocommentaren die we hier op onze release niet meer terugvinden. Wij moeten het (alweer) stellen met minder extra’s. Behind the scenes (25 min.) bevat vele interviews met cast waarin elk van hen dieper ingaat op het personage dat ze vertolken en over de samenwerking met de hele ploeg. De castleden praten dan veeleer over de totstandkoming van deze productie. Deze featurette wordt aangedikt met beelden van op de set. Bryan Brown en Toni Collette voorzien eveneens twee afzonderlijke interviews (7 min.) waarin ze kort de film en de rol die ze vertolken voorstellen. Deze interviews hebben eerder een promotioneel karakter. Tevens bevat deze dvd een featurette over de muziek (10 min.) waarin de soundtrack producer Tim Rogers samen met de regisseur de gevarieerde keuze aan muzieknummers toelicht. De overige extra’s stellen niet zo heel veel voor met uitzondering van de filmografieën waarin je wel redelijk uitgebreide (doch niet helemaal volledige) informatie kan nalezen over Bryan Brown, Toni Collette, John Goodman en Sam Neill.

CONCLUSIE
Dirty Deeds is een leuke gangsterfilm met weliswaar enkele brutale actiescènes. Een aantal langdradige scènes zorgen er wel voor dat het verteltempo wat zakt. Voorts een aardige filmpje van onze vrienden Down Under. De technische kant daarentegen scoort niet zo heel denderend en de DTS-track valt zelfs uit de boot. Jammer toch.