FILM
De beruchte Vikinghoofdman Ragnar (Ernest Borgnine, yup, die ouwe van Airwolf) heeft tijdens één van hun rooftochten op de Engelse kust de koning gedood en koningin Enid (Maxine Audley) verkracht. De eerste in opvolging is de neef van de koning, Aella (Frank Thring); Enid is echter zwanger, en het kind is van Ragnar. Om het voor de eventuele opvolgingstwist met Aella te behoeden, stemt ze ermee in de jongen, Eric, te laten opvoeden in een Italiaans klooster. Twintig jaar later sluit Aella een verbond met de koning van Wales, wat onder meer een huwelijk tussen Aella en diens zijn dochter Morgana (Janet Leigh) inhoudt. Morgana houdt uiteraard voor geen cent van haar toekomstige bruidegom, en is enkel goed als pasmunt. De Engelse edelman Lord Egbert (James Donald), die spioneert voor de Vikingen, benadert Ragnar met het voorstel om Morgana voor losgeld te laten ontvoeren. En een goed idee is een goed idee, dus laat Ragnar zijn zoon en opvolger Einar (Kirk Douglas) de vrouw kidnappen. Einar heeft recentelijk een vreselijke verminking in het gezicht opgelopen door toedoen van Eric (Tony Curtis), een slaaf die op jonge leeftijd door de Vikings is meegenomen, en zich niet bewust is dat Ragnar zijn vader (en dus Einar zijn broer) is. Lord Egbert, die de jongen heeft herkend, is er echter in geslaagd om de hoede van de slaaf, met permissie van Ragnar, op zich te nemen, maar ook hij vertelt hem niet zijn ware afkomst. Einar vaart uit en ontvoert Morgana, en wil, eerder dan losgeld, de vrouw voor zichzelf houden. Wanneer hij - met goedkeuren van zijn vader - Morgana wil verkrachten, grijpt Eric in, en hij voert de vrouw terug naar Engeland. Tijdens de achtervolging slaat Ragnar overboord, en Eric slaagt erin hem te overmeesteren en uit te leveren aan Aella; en hij stelt bovendien dat hij intussen verliefd is geworden op Morgana. Aella brengt Ragnar op redelijk sadistische wijze om, en hakt Eric een hand af voor zijn koppigheid. Eric keert terug naar het Vikingdorp, waar hij de handen - één toch - in elkaar moet slaan met zijn oude vijanden om wraak te nemen op Aella. En Morgana te bevrijden, als het even kan.

Wie heimwee heeft naar de groots opgezette avonturenfilms van weleer, kunnen we The Vikings aanbevelen; de film vertoont alle kenmerken van een pretentieloze en ongecompliceerde avonturenfilm. De film kan natuurlijk niet opwegen tegen de normen van de hedendaagse prent; de dialogen verlopen nogal stroef, lijken samen met de plot zo uit de verzamelde werken van Shakespeare te komen, en telkens er één of andere wreedheid moet worden getoond, loopt er net iemand voor het beeld - ofwel waren de SFX in die tijd ondermaats, ofwel de prothesen. En de Vikings kenden, zoals we in de film zien, bij het ontbreken van een monopoly-bord en een spel kaarten, andere, iets meer sadistisch getinte gezelsschapsspelletjes om de lange Noorse zomeravonden te vullen. Ook is soms duidelijk te zien dat de bijlen en zwaarden nep zijn, en zitten er enkele zware anachronismen in de prent, maar enkel professionele historici zullen zich hieraan ergeren. The Vikings is leuk entertainment uit de oude doos. Het ontbreekt het scenario wel af en toe aan relativeringsvermogen en humor, alhoewel de ongeloofwaardige romantische ontwikkelingen tussen Tony Curtis en Janet Leigh wel een dijenkletser zijn. Alhoewel regisseur Richard Fleischer ons verwent met een paar mooie panoramische zichten op de Noorse fjorden, is deze film geen spektakelfilm van dezelfde ordegrootte dan zeg maar Spartacus. De uitstraling van Kirk Douglas, de flamboyantie van Ernest Borgnine en de ingetogen ernst van Tony Curtis maken deze film anderzijds zeker de moeite waard.

BEELD EN GELUID
Dat we een film uit 1958 niet op dezelfde schaal moeten beoordelen als Terminator 2 zal wel voor iedereen duidelijk zijn. Wat deze release betreft hebben we toch het één en het ander op te merken. De geluidstrack is echte, onvervalste mono, en daar kunnen we, gezien de ouderdom, perfect mee leven, maar de geluidsbalans is niet echt om over naar huis te schrijven. Het geheel klink door de band genomen veel te schel, evenwicht met de muziek is er niet te vinden en de geluidseffecten komen amateuristisch over. Waar we echter het geluid nog net met een voldoende kunnen bedenken, moeten we tot onze spijt vaststellen dat we voor de beeldkwaliteit een dikke buis moeten toekennen, ondanks het correcte beeldformaat en het anamorfisch zijn. Redenen zijn er ten overvloed: het beeld is niet echt scherp of gedetailleerd, de kleuren hebben in de kookwas gezeten, maar het ergst van al is dat de beeldband een compleet wrak is. We weten niet wat het bronmateriaal precies was, maar men had toch op zijn minst de grootste oneffenheden plat kunnen strijken. De reel changes (U weet wel, die kringetjes in de rechterbovenhoek bij het wisselen van een spoel) zitten er nog allemaal in, en vallen des te meer op. De artefacts stapelen zich zodanig op dat een overzicht geven onbegonnen werk is, maar in één welbepaalde scène, ongeveer in het midden van de film, wanneer Eric en de zijnen over het water vluchten, weerspiegelt de zee in alle mogelijke kleuren, behalve die van zeewater, en vermits de vervuiling toen nog niet was wat die nu is - het moderne comfort, nietwaar? - moeten we gewoon besluiten dat we ófwel het monster van Loch Ness hebben zien zwemmen, ófwel een genomineerde hebben voor de grootste artefact aller tijden. We opteren voor dit laatste. En als klap op de vuurpijl zitten er een paar momenten zodanige wobbles in het beeld, dat het net lijkt alsof er iemand tegen de telecine-apparatuur is gelopen. Kort samengevat, we twijfelden één ogenblik zelfs of we niet toevallig buiten ons medeweten in het bezit waren geraakt van een Maleisische bootleg-versie. Niet, dus.

EXTRA'S
Zoals in het Big Deal-label van MGM/Fox bijna traditie aan het worden is, worden we op het vlak van extra's verblijd met de trailer, de gehele trailer en niets dan de trailer.

CONCLUSIE
Waar The Vikings inhoudelijk een leuke amusementsprent is met alle grote sterren uit de tijd van toen, die zowel de cinefiele medemens als de occasionele jaren 50-filmkijker zal plezieren, vallen we bijna van onze stoel van de amechtige beeldkwaliteit. Is het werkelijk zo erg? Nee, het is nog erger! Which sucks noodles!