SERIE
Mediamagnaat Logan Roy (Brian Cox), hoofd van het imperium Waystar RoyCo (niet te verwarren met het soepmerk), viert zijn 80ste verjaardag in het bijzijn van zijn vier kinderen en hun familie. Hij heeft zijn zoon Kendall (Jeremy Strong) voorbereid om hem op te volgen, alhoewel Kendall niet dadelijk een onberispelijke levenswandel kan voorleggen. Tot voor drie jaar had hij een probleem met cocaïne, en hij heeft daarvoor in een instelling gezeten. Het heeft hem zijn huwelijk met Reva (Natalie Gold) gekost, met wie hij nog overeenkomt voor de kinderen; vooral zijn jongste zoontje Iverson (Quentin Morales) heeft autisme en geraakt makkelijk van streek. Logans tweede zoon Roman (Kieran Culkin) is op papier nog steeds lid van het directiecomité, maar hij houdt zich in de praktijk niet bezig met het bedrijf. Hetzelfde kan gezegd worden van zijn derde zoon Connor (Alan Ruck), die in alle aangelegenheden die het familiebedrijf aangaan, zich neutraal tracht op te stellen. Connor heeft een relatie met Willa (Justine Lupe), die voor hetzelfde geld zijn dochter had kunnen zijn, en een verleden heeft als luxe-prostituée. Zijn dochter Siobhan (Sarah Snook) houdt zich meer bezig met politiek, in tegenstelling tot haar verloofde Tom (Matthew Macfadyen), die maar wat zijn best doet om bij Logan in het gevlei te komen. Siobhan, Shiv voor de vrienden, coacht politici van eerder linkse tot extreemlinkse signatuur, en het is een doorn in het oog van Logan dat ze overweegt voor presidentskandidaat Gil Eavis (Eric Bogosian) te werken, die mediaconglomeraten zoals het zijne nog het liefst in zeer kleine stukjes wil vermalen. Bovendien houdt Shiv meer dan gewoon wat contacten met haar oud lief, Nate Sofrelli (Ashley Zukerman), met wie ze meer dan eens de lakens deelt, ondanks haar nakende huwelijk.




Op het verjaardagsfeest doet Logan enkele schokkende onthullingen. Hij wil eerst en vooral dat zijn vier kinderen een verklaring tekenen die bij een eventueel overlijden een groter aandeel zou bieden aan zijn levenspartner Marcia (Hiam Abbass). Daarnaast laat hij Kendall, die hoopte op een benoeming aan het hoofd van Waystar, weten dat hij van plan is om nog enkele jaren zelf in het zadel te blijven zitten. Zijn beste vriend Frank Vernon (Peter Friedman), COO van het bedrijf, wordt bovendien zonder boe of ba de laan uitgestuurd en dit na dertig jaar trouwe dienst. Op de verjaardag loopt dan ook nog Greg (Nicholas Braun) rond, een kleinkind van Logans broer Ewan (James Cromwell), met wie hij in onmin leeft. Greg is van het type twaalf stielen, dertien ongelukken, en hoopt in de pretparkbusiness van de Roys een baantje te kunnen versieren. Logan wil echter alleen aan die wens voldoen als zijn broer het hem persoonlijk vraagt, en de twee zijn niet on speaking terms.




En dan krijgt Logan een hersenbloeding. Onmiddellijk wordt de krabbenmand opgeschrikt en proberen de familieleden zich naar boven te wurmen, ten koste van de anderen. Er is haast bij, want als 's anderendaags 's morgens de aandelenmarkten opengaan, moet duidelijk zijn wie het bewind van Waystar in handen heeft. Kendall beweert dat de beslissingen van zijn vader van de laatste dag, zoals het ontslaan van Frank, ongeldig zijn, omdat de hersenbloeding toen zich al moet zijn beginnen manifesteren; bovendien staat er van Logans omstreden beslissingen niets op papier. Wanneer Kendall eindelijk de plooien binnen de familie heeft gladgestreken en voorlopig de post van CEO waarneemt, valt er een lijk uit de kast in de vorm van een schuldenberg van 3 miljard...

Logan herstelt echter, en probeert zijn plaats aan het hoofd van Waystar veilig te stellen. Hij gedraagt zich echter wispelturig: hij pist op het tapijt, ranselt zijn kleinzoon af en neemt onbegrijpelijke zakelijke beslissingen. Kendall probeert hem via een motie van wantrouwen af te zetten, en kijkt of hij hiervoor genoeg steun vindt bij de raad van bestuur. De poging loopt echter op een sisser af, en een razende Logan ontslaat de helft van zijn raad van bestuur. Kendall grijpt opnieuw naar de coke, en er rijpt bij hem het plan om dan maar samen te heulen met Logans vijanden om een vijandelijke overname op poten te zetten, die uitgerekend moet worden uitgevoerd op de trouwdag van Shiv.




Succession is een serie waarbij in het scenario ongeveer elk derde woord een vervoeging is van het Engelse werkwoord 'to fuck'. Het is een flinke onderschatting om te stellen dat de personages vooral worden getoond met hun kleine kantjes: het zijn stuk voor stuk onsympathieke sociopaten die over lijken gaan om het gelijk aan hun kant te krijgen. Zelfs neef Greg, die zich aanvankelijk profileert als de naïeve snul van dienst, is niet vies van een potje chantage als de tijd daarvoor rijp is. Er wordt in de reeks op los geneukt dat het niet meer mooi is, waarbij het sperma soms letterlijk van de ruiten druipt, en ongeveer elke door de mensheid geconcipieerde drug wordt in industriële hoeveelheden verbruikt door het ensemble van de cast, met dan in het bijzonder zoveel coke dat je er een waspoedertonnetje mee kan vullen. Het levert in elk geval boeiende televisie op die vooral appeleert aan het slechtste van de mens, alhoewel die tekortkomingen in de reeks for the sake of the story danig worden uitvergroot. Toch wordt er soms onverwacht subtiel geacteerd: zo heeft Kendalls zoontje Iverson duidelijk een autismespectrumstoornis, en alhoewel het woord autisme nergens in de reeks valt, zal iedereen die een beetje de symptomen kent dit onmiddellijk als dusdanig herkennen.




Bovendien heeft Succession een zeer leuke cast met gezichten die je allemaal wel uit andere films en reeksen kent: Matthew Macfadyen uit Quiz, Sarah Snook uit Predestination, Alan Ruck uit Ferris Bueller's Day Off en Kieran Culkin uit The Cider House Rules. Publiekstrekker is echter Brian Cox, die groter dan zichzelf is als de kolerieke Logan Roy, die krampachtig voor het grote publiek probeert te verbergen dat hij dement begint te worden. De ensemblecast brengt drama met een randje van zwarte komedie, maar als er al sprake is van humor, dan is het van de meest gitzwarte soort die je je kan indenken. De familie functioneert als een geheel, maar voortdurend liggen de leden ervan met elkaar overhoop, terwijl ze voor de buitenwereld de schone schijn tracht op te houden. En dat is nodig, want de Roys zijn gehaat; in één van de aflevering smijt aan de ingang van het kantoor iemand pis over Logan, en krijgt de pater familias vooral tegenwind van antiglobalisten die menen dat de mediaconcentratie rond de Roys te sterk aan het worden is. Natuurlijk zou zoiets in het echte leven nooit gebeu... euh... laat maar zitten, ik heb niks gezegd.




BEELD EN GELUID
Het eerste seizoen van Succession werd in het buitenland uitgebracht op Blu-ray, maar daarna was het ook daar afgelopen. In onze contreien moeten we het stellen met gewone dvd's, die voor de rest, binnen het kader van de beperkingen van het medium, toch wel mooi zijn. Vooral het beeld is helder, zelfs met de tekortkomingen van het bronmateriaal. Zo wordt er te pas en te onpas nogal ruw en ongekunsteld in-en uitgezoomd, en krijg je een jachtige cameravoering. Details ontbreken soms, zoals tijdens de vrijgezellenavond van Tom in aflevering 8, die zich afspeelt in een schimmige achterafclub, maar het gros van de serie speelt zich af bij normaal daglicht, en dan zijn de details meer dan voldoende om te overtuigen. De kleuren zijn een beetje ondergesatureerd, wat het geheel een koele aanblik geeft, maar dit sluit perfect aan bij de atmosfeer van de reeks. De Dolby Digital 5.1-track is adequaat voor wat die moet dienen, maar het gros van Succession bestaat uit getater - meestal over seks of over wie men als volgende een mes in de rug gaat steken - en dan volstaat deze track ruimschoots. Er wordt al eens een surroundkanaal opengetrokken, zoals in voornoemde nachtclub, maar daar blijft het dan ook bij.




EXTRA'S
Enige bonusfilmpje is A Succession wedding (8:08), een korte making-of over het groots opgezette trouwfeest van Tom en Shiv in de laatste aflevering.

CONCLUSIE
Als u de hyperbolen waarmee het verhaal doorspekt is aankan, en niet vies bent van een bijzonder kleurrijk taalgebruik waarbij het meest gebruikte bijvoegelijk naamwoord fucking is, dan is Succession alleszins iets voor u. Geen Blu-ray deze keer, maar we zijn over de dvd niet ontevreden.