FILM
Lara Croft: Tomb Raider
De steenrijke archeologe Lara Croft (Angelina Jolie) reist de wereld rond om te voorkomen dat het genootschap der Illuminati een artefact in handen zou krijgen waarmee ze de tijd kunnen controleren. Een belangrijke aanwijzing zit verborgen in een klok die de vermiste vader Croft (Jon Voight) heeft verborgen op zijn monumentaal kasteel. Lara wordt pas helemaal pissed off wanneer een Illuminatus, Manfred Powell (Iain Glen) en een concurrent-grafrover, Alex West (Daniel Craig) proberen om de klok te stelen en daarbij het stijlvolle interieur van Lara aan flarden schieten. Met behulp van haar butler Hillary (Christopher Barrie) en Bryce (Noah Taylor), een computernerd die in een kampeerwagen op haar domein woont en allerlei futuristische gadgets voor haar in elkaar schroeft, maar wonderwel geen greintje seksuele interesse schijnt te hebben in Lara's voluptueuze verschijning, doet Lara in deze film weinig anders dan op een bijzonder coole motorfiets rijden, knokken als een vent en al glimlachend de éne na de andere patroon afvuren op nagenoeg alles wat beweegt.




Op het gedreun van pompende technomuziek wordt de natte droom van alle nerdy gamers ter wereld waar en kruipt Angelina Jolie in de 90-60-90-maten van 's werelds meest geadoreerde computerbabe Lara Croft. De Croft-franchise is ontstaan uit de reeks Tomb Raider-spellen, een redelijk intelligente first person shooter waarbij puzzelspelletjes de hoofdmoot uitmaken. In de reeks spellen is het hoofdpersonage een chique aristocrate die liever dan de hele dag op haar mansion thee te drinken, al eens een riotgun onder de arm neemt en een Egyptische tempel gaat plunderen, op zoek naar verborgen kunstschatten en daarbij al eens een monster omlegt. Buiten het feit natuurlijk dat de bevallige Lara kreunt en zucht terwijl je haar als een marionet kan controleren door een vingervlug hanteren van de Control en de PageUp. Dat miss Croft daarbij gekleed is in een niets aan de verbeelding overlatend paar hotpants en een tank top, misschien met hier en daar als afwisseling een nauwsluitend duikpak, is mooi meegenomen. Computerspelletjesfabrikant Eidos is er intussen niet armer op geworden, want voor de aanvang van de franchise stond het bedrijf financieel op een paar centimeter van de afgrond. De charismatische Lara Croft spreekt zowel mannen aan (om de voor de hand liggende redenen) als vrouwen, voor wie de vrijgevochten avonturierster met de twee grote Uzi's zowaar een feministisch icoon is geworden dat de klassieke rollenpatronen meer doorbreekt dan de hele Dolle Mina-beweging bij elkaar geschraapt. We twijfelen eerlijk gezegd een beetje of Angelina Jolie zich ook met een paar eenvoudige toetsen laat bedienen.




De keuze voor Jolie was niet dadelijk de eerste, een hele serie rondborstige fotomodellen waaronder actrice Rhona Mitra en zelfs ei zo na een goedgeconserveerde oma als Demi Moore werden door Eidos als Lara Croft gecast voor een schare aan promoties, maar de keuze viel uiteindelijk op de redelijk atletische Angelina Jolie, die er onder meer haar hand niet voor omdraaide om scènes als het bungeeballet zonder stand-in te draaien, en die vloeiend dezelfde halsbrekende toeren kan uithalen als het figuurtje uit de computerspelletjes, zoals tegelijkertijd een saltobeweging maken en de pistolen trekken. Het schieten van een deel van de film op locatie in Cambodja was overigens de incentive voor miss Jolie om samen met haar toenmalige echtgenoot Brad Pitt te beginnen met het verzamelen van weeskindjes van over de hele wereld, waar ze volgens de vakliteratuur intussen al drie volle albums van heeft verzameld. Ook dateert de film nog uit de glorieuze periode waarin Jolie nog on speaking terms was met haar vader Jon Voight, wat tot een unieke combinatie leidde van een koppel acteurs dat zowel in de film als in het echte leven vader en dochter is.




Regisseur Simon West slaagt erin om de sfeer van de computerspelletjes te behouden, met onder meer exotische tempels en uit het niets opduikende moorddadige standbeelden, en toch iets te produceren wat de interesse van de onverdunde fanbase moet kunnen plezieren, iets waar niet alle verfilmers van computerspelletjes in slagen. Hij weet de actiescènes goed te brengen, en het tempo in de film te houden. Veel diepgang moet je overigens in een prent als deze absoluut niet verwachten in deze shoot'em-up. Het is zelfs zo dat je ongegeneerd nog een blikje bier uit de ijskast kan gaan halen zonder de pauzetoets in te drukken, en nog moeiteloos kan volgen.

Lara Croft: Tomb Raider 2: The Cradle Of Life
Wanneer een aardbeving op het Griekse eiland Santorini de verloren gewaande Luna-tempel van Alexander de Grote blootlegt, is bij de meute archeologen die op de archeologische schat komt aangestoven uiteraard ook lady Lara Croft op het appel. In de tempel kan ze bijna de hand leggen op een kostbare gouden bol, maar die wordt voor haar neus weggekaapt door twee leden van de Chinese onderwereldorganisatie Shay Ling. Weer thuis op Croft Manor wordt Lara door MI-6 geïnformeerd dat de gestolen bol de sleutel is tot het openen van de Doos van Pandora en dat de Shay Ling van plan is om de bol voor veel geld te verkopen aan Jonathan Reiss (Ciarán Hinds), een expert in het fabriceren van biologische wapens. Om te kunnen doordringen tot de Shay Ling vraagt Lara de hulp van haar ex-minnaar Terry Sheridan (Gerard Butler), die weg zit te rotten in een Kazachse gevangenis. Lara en Terry wagen zich in het hol van de leeuw in hun poging om de bol in Reiss' geheime fabriek in Hong Kong voor zijn neus weg te kapen. Reiss is intussen al geslaagd om de bol te decoderen en nu is het nog maar een kwestie van wie er eerst bij de Doos van Pandora zal geraken. Bovendien moet Lara trachten in te schatten of Terry, die beweert nog steeds verliefd op haar te zijn, eerlijk spel speelt, of op zijn beurt de Doos van Pandora voor eigen rekening zoekt in te pikken.




Jan De Bont nam, een beetje als een vergiftigd geschenk, de regisseursstoel over van Simon West voor deze tweede Lara Croft-film: de eerste film kreeg maar povere kritieken en moest het vooral hebben van de naambekendheid van het gelijknamige videospelkarakter. Angelina Jolie - wier gelijkenis met Lara Croft treffend is van zo gauw al haar tatoeages zijn weggeplamuurd - speelt de rol echter naar de perfectie en nam ook voor deze tweede film een groot deel van het stuntwerk voor eigen rekening, tot grote schrik van de verzekeringsmaatschappijen. De rol van Lara Croft zit haar, net als haar wetsuit, strakker om het lijf dan in de eerste film, en ook fysiek tracht ze in deze film haar grenzen weer net dat beetje te verleggen. Naast het wilde, ontembare maar ongenuanceerde karakter uit de eerste film, kan ze in haar rol ditmaal toch net een beetje meer emotie leggen, alhoewel haar butler Hillary en voor kost en inwoon altijd handig om bij de hand te hebben hacker Bryce nog steeds dezelfde twee karikaturen zijn als in de eerste film. De film voelt overigens meer aan als het videospel dan zijn voorganger, maar daar zullen de locaties zoals de Lunatempel, de Chinese muur, de grot met de terracotta-krijgers en de meer dimensies hebbende dan op het eerste zicht lijkende Wieg des Levens wel wat mee te maken hebben...




Net zoals de eerste film kreeg deze tweede film ook een bak kritiek over zich heen en presteerde beduidend minder aan de kassa van de bioscoop. Terecht? Volgens ons toch niet helemaal. In tegenstelling tot de eerste film is het scenario beduidend coherenter, alhoewel het in de eerste plaats de bedoeling is en blijft om Lara Croft te laten reizen van Griekenland over China naar Afrika en het scenario ondergeschikt blijft aan de resem stunts die de makers nu weer het publiek willen laten meebeleven. Toegegeven, het stuntwerk is classy en het camerawerk al even zeer, met exotische locaties, mooie landschappen, fantastische decors en weergaloze special effects waarbij op geen euro gekeken is. Dat Lara in haar queeste kan rekenen op een selectie fantastische en meestal nog niet eens uitgevonden electronische gadgets waarvoor James Bond zelve zeker zijn neus niet op zou ophalen, en dat hare rondborstigheid naast stokvechten, waterscooteren, paardrijden, base-jumpen en een potje boksen met een haai ook nog eens te pas en te onpas haar uzi's trekt en steeds maar de loodrekening doet oplopen, is nu eenmaal eigen aan dit soort actiehelden-films. De held - in dit geval de heldin - moet nu eenmaal groots triomferen over het schorriemorrie dat zonder verpinken miljoenen mensen om zeep zou helpen als het de kans daartoe kreeg. Waarvan Ciarán Hinds overigens een klassevoorbeeld neerzet.




Nieuw ten opzichte van de eerste film is het karakter van Terry Sheridan, vertolkt door Gerard Butler, via wie we een nieuwe kijk krijgen op Lara's privéleven en van wie we tot de ontknoping moeten wachten om te zien tot welk kamp hij nu feitelijk hoort. De seksuele spanning tussen de twee hoofdpersonages werkt zelfs tot op zekere hoogte en de confrontatie tussen beiden helpt om de karakters een beetje minder zwart-wit te maken, en vooral het einde maakt een deel van de voorgaande plot gewoon zinniger. Hoe het ook zij, Lara Croft And The Cradle Of Life blijft in de eerste plaats een pure spektakelfilm, en Jan De Bont kent wat dat betreft de kneepjes van het vak perfect. Hopend hiermee genoeg tegengif gegeven te hebben aan alle slechte commentaren die de film heeft moeten verduren, kunnen we toch echt wel stellen dat deze film op zijn zachtst gezegd niet slechter is dan de gemiddelde hero-versus-baddies-film. Regisseur Jan De Bont heeft met zijn sequelfilm Lara Croft: Tomb Raider 2: The Cradle Of Life een betere film afgeleverd, maar essentieel blijft het Raiderverse een cartoon. Netjes gepolijst en strak geregisseerd, maar desalniettemin een cartoon.

BEELD EN GELUID
Waarom zijn we in principe naar deze 4-diskversie in Duitsland uitgeweken? Wel, omdat dit in de eerste plaats de énige release is in heel de wereld waarin we The Cradle Of Life op 4K in een ongecensureerde versie kunnen zien. In zowat alle andere versies ter wereld is er een fragment van 2 seconden weggesneden waarin Angelina Jolie aan de tepel van Gerard Butler (de gelukzak!) zuigt. Het blijft ons verbazen dat dergelijk fragment een steen des aanstoots kan zijn, terwijl het geen enkel probleem is dat slechteriken bij bosjes worden neergemaaid. Hoe dan ook krijgen we voor beide films een piekfijne print, waarbij het logo van de lokale distributeur Leonine, is toegevoegd, en we krijgen twee films die qua beeldkwaliteit elkaar waard zijn. Zowel de tempels in het eerste deel als de heldere straatjes van Santorini in het tweede deel zijn van veel details voorzien, en de actie is zeer dynamisch in beeld gebracht zonder artefacts of andere narigheden. Ook in het donker is het contrast voldoende opgeschroefd ten opzichte van de Blu-rays om meer detail waar te nemen. De geluidstracks zijn in het Engels uitgebracht in DTS-HD MA 5.1, en het kan een beetje gek klinken dat men niet heeft geopteerd voor een Dolby Atmos-track, maar beide tracks bieden een leuke ruimtelijke spreiding, goeie dialogen, en vooral de streepjes pompende technomuziek waar Lara blijkbaar fan van is, weten indruk te maken. Ondertiteling is evenwel enkel in het Duits aanwezig.




EXTRA'S
Lara Croft: Tomb Raider
De extra's staan op de bijgevoegde Blu-ray, maar zijn niet helemaal gelijk aan die van de Benelux 4K-release. Veel van het materiaal is namelijk puur van promotionele aard en dient geen ander doel dan iedereen die deze Blu-ray gekocht heeft ook zoveel mogelijk cash te laten uitgeven aan de spelletjes. Bovendien is erg veel van het materiaal door de feiten achterhaald, want na de sequel is de franchise zo goed als leeggebloed en Angelina Jolie wordt naar verluid niet echt graag herinnerd aan de films, alhoewel er niets in is gebeurd om je over te schamen. Regisseur Simon West heeft een audiocommentaar ingesproken waarin hij zijn hoofdactrice zowel bejubelt omwille van haar fysiek inlevingsvermogen als bekritiseert omdat het een helluva job is om elke keer Jolie's bonte verzameling aan spuuglelijke tatoeages weg te werken. (Billy Bob Thornton? Get a life!) Digging Into Tomb Raider (25:26) is een standaard run-of-the-mill productiedocumentaire met een flink pak interviews en filmfragmenten. De acht kortfilmpjes The Visual Effects of Tomb Raider (20:19) spreken voor zichzelf, alhoewel de bungeesprong van Jolie eigenlijk (onevenredig) veel aandacht krijgt. D'r zitten ook nog drie verwijderde scènes (4:49) en een alternatieve openingsscène (2:06) op de disk, die gek genoeg net dat beetje karakteruitdieping bieden die de film mist. Nieuw is een kort interview met Jon Voight en Angelina Jolie (2:05), daterend uit de tijd dat vader en dochter nog door één deur konden. Voor wie nog nooit van het spelletje Tomb Raider heeft gehoord biedt Are You Game? (8:00) de perfecte introductie, alhoewel de kans vrij klein is dat u in dat geval deze disk in uw winkelwagentje heeft gelegd. De disk wordt afgesloten met een videoclip (4:01) van het U2-nummer Elevation, waarschijnlijk het artistieke dieptepunt van het Ierse viertal, drie trailers (6:23) en 10 TV-spots (3:50), deels in het Duits.




Lara Croft: Tomb Raider 2: The Cradle Of Life
De Blu-ray van deel 2 bevatte zelfs géén bonusmateriaal, maar op deze versie wordt een deel van het materiaal van de dvd opgevist. Er is om te beginnen een audiocommentaartrack door Jan De Bont, desgewenst ondertiteld in het Duits. In een tweede sectie worden we vergast op vijf featurettes (40:28) rond de productie. In Training volgen we Angelina Jolie ondermeer tijdens haar lessen kickboksen en paardrijden. Vehicles And Weapons toont ons enkele attributen zoals het jachtgeweer en de legerjeep van dichterbij. Stunts laat vooral zien hoe de scène is geschoten waarin Angelina Jolie en Gerard Butler (die niet voor zijn vrouwelijke tegenspeelster wilde onderdoen) zelf de stunt deden waarin ze ondersteboven aan een touw afdalen, en gaat ook dieper in op de base-jump stunt, één van de weinige waarbij La Jolie echt wel op een njet van haar verzekeraar stuitte. In Visual Effects krijgen we de spectaculaire landing op Chinees grondgebied te zien, en wordt uiteraard getoond hoe de Schaduwwachters digitaal op het scherm werden getoverd. Niet dat dit het eerste digitale monster is dat u ooit heeft gezien op het witte doek, maar kom. Scoring toont ons tenslotte hoe componist Alan Silvestri zijn score heeft opgehangen aan de muzikale thema's uit het videospel. Gloednieuw en welgekomen zijn 7 verwijderde scènes (11:58), gevolgd door de screentest van Gerard Butler (3:59), waarvan de beeldkwaliteit eerder matig is. Ook nieuw is een bijdrage Title design (2:29) met het ontwerp van de onderwatertitels uit het begin van de film. In een volgende sectie vinden we twee videoclips terug, Did My Time (4:01) van Korn en Heart Go Faster (3:26) van The Davey Brothers. Niet dadelijk onze muzikale smaak, maar leuk voor de fans van het iets hardere genre. Afsluiten doen we met 4 trailers (9:37) en de gebruikelijke cross-promotionele trailers.

CONCLUSIE
Als zowel Lara Croft als 4K uw ding zijn, dan is deze Duitse versie eigenlijk onmisbaar in uw collectie omdat het de enige manier is waarop u The Cradle Of Life in een uncut versie kan zien. De schijven kosten een behoorlijke noot, maar u krijgt er dan ook wel wat voor terug.