FILM
In een korte proloog waarschuwt Alfred Hitchcock de kijker voor een zeer ernstige film gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Maxwell Anderson schreeft de roman en werkte mee aan het script voor de film. Het verhaal volgt het leven van Christopher Emmanuel “Manny” Balestrero (Henry Fonda), een Jan Modaal. Manny speelt contrabas bij de groep van een hippe club in New York. Hij heeft alle moeite om zijn vrouw Rose (Vera Miles) en z’n twee zoontjes te ondersteunen. Op het eerste zicht lijkt hij een goed en eerlijk man, die enorm betrouwbaar is en zielsveel van z’n gezin houdt. Rose heeft last van haar verstandskiezen en zal een operatie moeten ondergaan. Helaas is het prijskaartje van zo’n operatie enorm zwaar voor een eenvoudig gezin dat de eindjes aan mekaar moet knopen. Manny trekt naar het verzekeringskantoor waar ze hun levensverzekering hebben. Zijn bedoeling is om te weten te komen hoeveel geld hij kan lenen voor de operatie. Wanneer hij arriveert, meent het personeel hem te herkennen als een overvaller die hen al twee keer eerder heeft overvallen. Ze schakelen de hulp in van de politie en Manny wordt bijna onmiddellijk gearresteerd. Met bedenkelijk bewijsmateriaal beschuldigt de politie hem niet alleen van de overvallen op het verzekeringskantoor, maar ook van andere overvallen die in de buurt gebeurden. De situatie wordt stilaan wanhopig voor Manny en hij besluit beroep te doen op Frank O’Connor (Anthony Quayle), een succesvol advocaat.

Doorheen de hele film loopt een gespannen, emotionele sfeer en ligt de focus op de pyschologische effecten van de valse beschuldiging op Manny en z’n vrouw. Hitchocks klasse komt weer boven drijven en met momenten lijk je naar een documentaire te kijken. Enkele typische kenmerken zoals een focus op de ogen van de acteurs, het gebruik van schaduw, camerahoeken en speciale effecten (ronddraaiende camera wanneer Manny in de cel belandt) treden herkenbaar op de voorgrond. Wegens de bedrukkende sfeer vond Hitchcock het niet gepast een cameo te spelen omdat dat de aandacht te veel zou afleiden. De cameo werd wel opgenomen, maar uiteindelijk weggeknipt. Zijn angst voor valse beschuldiging is een thema dat in meerdere van zijn films terugkeert en dat is ook nu het geval. The Wrong Man is in zekere zin vergelijkbaar met I Confess. Beide zijn sombere drama’s die de meer serieuze kant van de regisseur tijdens de jaren ’50 weergeven. De protagonisten in beide films keren zich tot het katholieke geloof voor steun. Manny is een gelovig man en na z’n arrestatie zie je hem met een paternoster. Ook tijdens het proces houdt hij die paternoster bij zich en bid hij voornamelijk voor zijn vrouw en gezin. Die gebeden worden weldra aanhoort wanneer de echte dader wordt gevat. Een film met zo’n zwaar verhaal moet ook kunnen rekenen op degelijke acteerprestaties en op dat vlak stelt de cast stelt niet teleur. Henry Fonda staat goed te acteren zonder er echt uit te springen. Hij is de doodgewone nietsvermoedende man in de straat die rustig zijn leven probeert te leiden. Zijn vertolking is zo herkenbaar dat je je met weinig moeite kan inleven in het verhaal. Naarmate de film vordert en de situatie wanhopiger wordt, voel je de pijn en mentale marteling die Manny doorgaat. Ook Vera Miles levert een sterke prestatie en geeft mooi de verschillende emoties van haar personnage weer. Zij werd oorspronkelijk gecast voor Vertigo, maar dat ging niet door omwille van haar zwangerschap. Bij de pre-productie van The Wrong Man was ze terug beschikbaar en kreeg ze meteen de kans voor de rol van Rose. Anthony Quayle treedt naar het einde toe wat meer op de voorgrond in de rol van advocaat Frank O’Connor en om eerlijk te zijn, geeft hij soms een wat vreemde indruk waarbij je je niet 100 procent op je gemak voelt. Hij lijkt er een persoonlijke agenda op na te houden.

BEELD EN GELUID
Warner zet de film op dvd met een 1.85:1 anamorfisch formaat. Het oorspronkelijke formaat staat op 1.66:1. Zwartniveau en contrast zijn van groot belang bij een zwart-wit film en op dat vlak zit het zeker goed. Ondanks sporen van film grain en lichte printbeschadigingen, krijg je voor zo’n oude film een aardige beeldkwaliteit voorgeschoteld. Het originele Dolby Digital Mono geluidspoor met bitrate van 192 kb/s vervult zijn taak zonder franjes. Dialogen zijn helder en duidelijk verstaanbaar en er zijn geen grote synchronisatieproblemen. Verder is het geluid vrij van storing en houdt het goed stand tijdens de muzikale score van Bernard Herrman die zeer goed aansluit op de sfeer van de film.

EXTRA’S
Guilt Trip: Hitchcock en The Wrong Man (20 min.)
Documentaire met onder ander interviews met een aantal filmhistorici en de art director van de film. Hij beschrijft welke uitdagingen Hitchcock hem gaf zoals bijvoorbeeld het ontwerp van sets op verschillende schaal. Men besteedt ook aandacht aan de problemen bij het filmen op bepaalde locaties en de gebruikte muziek- en geluidseffecten.

Bioscooptrailer (2 min. 30)
Trailer met een voiceover van Hitchcock zelf.

CONCLUSIE
Iemand die beweert dat Hitchcock geen ernstige films maakte, zal na het bekijken van The Wrong Man die mening kunnen herzien. Uitstekend acteer- en regiewerk in combinatie met het meeslepende en emotionele verhaal zorgen voor een sterke film die het bekijken meer dan waard is.

Deze versie van The Wrong Man maakt deel uit van de Alfred Hitchcock Signature Collection. De collectie bevat verder nog: I Confess, Dial M For Murder, North By Northwest, Stage Fright en Strangers On A Train Special Edition.