FILM
Na haar korte leven bereikte de vrouwelijke dichter Sylvia Plath een zekere mate van onsterfelijkheid in de literaire wereld. De vraag of dat succes er ook zou zijn, als ze zichzelf het leven niet ontnomen had, is voor discussie vatbaar. In 1 van haar gedichten zegt Plath: "Dying is an art, like everything else. I do it exceptionally well". De biopic van Christine Jeffs is het echter niet eens met die stelling en ziet eerder een zinloze tragedie. De film weigert de lijdensweg van de kunstenares op te hemelen zonder het respect voor de legende te verliezen. Mocht men Sylvia Plath willen huldigen als artieste die moest lijden om iets tot stand te brengen, dan had men ons dichter naar haar toe moeten laten groeien en dat gebeurt niet.

Bij aanvang van het verhaal lijkt er nog een opgewekte sfeer te hangen. De 23-jarige Amerikaanse loopt college in Cambridge. Ze raakt zodanig in vervoering door een gedicht dat ze de schrijver ervan opspoort. Het blijkt om ene Ted Hughes (Daniel Craig) te gaan. Ze ontmoeten mekaar op een feestje waar Sylvia het werk van Ted als "kolossaal" omschrijft. Al snel onstaat er een romance tussen de twee en wanneer Ted een prestigieuze poëziewedstrijd wint, besluiten ze te trouwen. Op het eerste zicht lijkt het een idyllische romance tussen beide tortelduifjes die evenveel passie voor literatuur als voor mekaar tonen. Ted moedigt Sylvia aan zich een weg voorbij haar verlammende writer’s block te schrijven. Helaas dreigt er gevaar aan de horizon. Sylvia draagt een verleden van zelfmoordpogingen met zich mee en de artistieke relatie tussen beiden is niet in balans. Zo neemt Sylvia de vermoeiende taak op zich van het uittikken en verzenden van Ted’s manuscripten. Daarbovenop komt nog het feit dat Ted eigenlijk met een andere vrouw samen was op de avond dat ze mekaar ontmoeten en hun eerste kus deelden. Hij toont duidelijk een ongezonde aandacht voor ander vrouwelijk schoon. Sylvia negeert echter die rinkelende alarmbel. Wanneer haar moeder (Blythe Danner, ook de echte moeder van Paltrow) Ted smeekt om Sylvia te steunen, wringt hij zich in een bochtenwerk waaruit blijkt dat dat niet het geval zal zijn.

Gwyneth Paltrow levert een emotionele, genuanceerde prestatie waarmee ze duidelijk de passie alsook het labiele karakter van Sylvia Plath weergeeft. Het is niet haar beste werk, maar slecht kan je het niet noemen. Daniel Craig treedt naar voor als de villain van het verhaal in de rol van Ted Hughes, een iet of wat ruwe, maar niet minder emotionele, dichter/rokkenjager. Ook hij weet zich aardig van zijn taak te kwijten. Een andere opmerkelijke rol is weggelegd voor Michael Gambon. Hij kruipt in de huid van de buurman van Sylvia, een personnage dat zorgt voor de weinige lichtere momenten in het verhaal. Ondanks de solide acteerprestaties, schittert de film eigenlijk meer door een met momenten prachtige cinematografie. Er is duidelijk zorg gedragen voor het setontwerp dat een goed tijdsbeeld weergeeft. Ook de interieurs en de kledij dragen daartoe bij. Wat aanvankelijk een boeiende film lijkt te worden, zakt vrij snel af naar het oninteressante. Dat is deels te wijten aan het ontbreken van een duidelijke structuur die het moeilijk maakt om betrokken te raken bij wat er gebeurt. Aan de ene kant springt het verhaal snel vooruit waardoor je er geen idee van hebt hoelang men op een bepaalde plaats zal blijven. Aan de andere kant blijft men bij bepaalde zaken langer hangen waardoor je het gevoel krijgt dat je meer betrokken zou moeten zijn bij wat er gebeurt. Je krijgt nooit echt een duidelijk beeld van waar de nadruk van de film ligt op vlak van thema en personnages. Gaat het om Sylvia’s labiele persoonlijkheid, haar zoektocht naar liefde, haar werk, ...? Die losse structuur hoeft geen nadeel te zijn, want er zijn veel films waar dat goed werkt. Bij Sylvia zit het grote probleem erin dat de hoofdpersonnages niet zo interessant zijn. Je moet niet noodzakelijk van een personnage houden of ermee sympathiseren, maar er moet wel een reden zijn om verder te blijven kijken en daar ontbreekt het de film wat aan. Wat je te zien krijgt, geeft niet de idee dat de woede of de passie van Sylvia betekenisvol tot stand komt. Zo krijg je als kijker niets om je aan vast te klampen voor het vervolg.

BEELD EN GELUID
De film verschijnt op dvd met een anamorfische transfer in het originele 2.35:1 formaat. Eén van de voornaamste pluspunten van de prent is de wondermooie cinematografie en die komt aardig tot haar recht. De kleuren zijn soms warm, soms gedempt naarmate de stemming van het verhaal. Printbeschadigingen zijn slechts in beperkte mate aanwezig in de vorm van vlekjes. Hier en daar steekt licht grain de kop op, maar het eist niet de aandacht op. De scherpte van het beeld varieert van heel goed in close-ups tot zachter in grotere afstand. Compressieproblemen blijven nagenoeg uit, maar er zijn wel tekenen van edge enhancement. Het Dolby Digital 5.1 geluidsspoor krijgt een bitrate van 448 kb/s mee. De film steunt voornamelijk op dialogen en die komen vrij helder door hoewel bijvoorbeeld Daniel Craig de neiging heeft een deel van z’n tekst te mompelen. Gezien het belang van de dialogen is het niet verwonderlijk dat het geluidsveld zich hoofdzakelijk vooraan bevindt. De centrale luidspreker draagt de dialoog terwijl de andere front speakers hun werk krijgen van de muzikale score. Die score werd gecomponeerd door Gabriel Yared (The English Patient en The Talented Mr. Ripley) en past mooi bij de sfeer. De surround speakers worden beperkt gebruikt en dienen vooral als ondersteuning van de muziek en voor omgevingsgeluiden.

EXTRA’S
Cross-promotionele trailers van abominabele kwaliteit voor de films Luther, The Notebook en The Prince And Me is het enige "bonus"-materiaal op de dvd. Er is zelfs geen menu voorzien en het hoeft dus geen verder betoog dat dat ronduit belabberd is. Enige achtergrond bij de hoofdpersonages lijkt ons niet te veel gevraagd en zeker op zijn plaats.

CONCLUSIE
De graad van bitterheid die men in een film kan stoppen heeft z’n grenzen en Sylvia komt gevaarlijk dicht in de buurt van die grens. Het deprimerende verhaal zal bij veel kijkers heel zwaar op de maag liggen. De dvd release trekt die sombere lijn door, want er wordt niets extra geboden om wat meer inzicht in de situatie te krijgen. Voor liefhebbers van poëzie die interesse hebben in het leven van beide dichters is een huurbeurt de beste optie.