FILM
Je zou denken dat een prent die de namen van Michael Caine, Christopher Walken en (in mindere mate) Josh Lucas kan voorleggen, ten minste een béétje bekendheid geniet. En toch ga ik er vanuit dat het aantal mensen dat al van Around The Bend heeft gehoord op de vingers van één hand te tellen is. Voor mij was het bestaan van de film alvast een compleet raadsel. "Aha," hoor ik u reeds opperen, "Dan is dit vast zo'n film die onder de radar doorvliegt, maar eigenlijk een klein pareltje is, dat erop wacht ontdekt te worden door een groot publiek." Helaas niet, want ondanks het feit dat de regisseur er tien jaar over heeft gedaan om zijn droomproject naar het witte doek te vertalen, is het eindresultaat op zijn minst gezegd een film die flink wat mankementen vertoont.

Het merendeel van deze minpunten zijn te situeren in het ondermaatse scenario. Nochtans biedt de plot ruimte voor een originele interpretatie. Henry Lair, de lichtjes excentrieke patriarch van een kleine familie (hij woont in bij zijn kleinzoon Zach en diens kind Jason), heeft zijn zoon Turner in geen jaren gezien, tot die op een dag onverwachts op de stoep staat. Veel plezier heeft Henry echter niet aan de reünie, want enkele dagen later ruilt hij het tijdige voor het eeuwige. In zijn testament vraagt hij de drie overgebleven mannen van het geslacht Lair om een reisje te maken langs plaatsen die veel betekenden in zijn leven en daar telkens een deel van zijn assen uit te strooien. Bovendien is er elke stopplaats een verplichte passage bij een Kentucky Fried Chicken restaurant, voor een ‘gezellig’ familiemaal. Met tegenzin accepteren Turner, Zach en Jason de laatste wens van Henry. En in de roadtrip die volgt zullen oude geheimen naar de oppervlakte komen, nieuwe banden gesmeed worden en onvergetelijke herinneringen opduiken.

Met de premisse is duidelijk niet veel mis (iets wat bijvoorbeeld ook Cameron Crowe gedacht moet hebben, want zijn volgende film Elizabethtown bezit nogal wat raakpunten met de ideeën in Around The Bend). Maar cineast Jordan Roberts heeft wellicht zoveel jaren van zijn leven aan zoveel verschillende drafts van het script zitten sleutelen, dat in de loop der tijd de ziel uit het project is gevlogen. Iedere handeling van elk personage is voorspelbaar op het saaie af, het dramatische conflict sluimert in plaats van te spetteren en de werkelijk memorabele scènes zijn zelfs niet op de vingers van één vinger te tellen, laat staan een hand. De vraag rijst voortdurend waar de film heen gaat, wat zijn doel is, maar een goed antwoord weet Roberts niet te verzinnen.

Nu zou je verwachten dat grote namen uit de cast in staan moeten zijn om boven het middelmatige materiaal uit te stijgen, maar zelfs dat is de prent niet gegund. Beste van al brengt Michael Caine het er nog vanaf, als patriarch Henry. In zijn vertolking is tenminste nog de aanzet te zien van een karakter met diepgang, hoewel clichés van de excentrieke oude opa overeind blijven. Helaas verdwijnt Caine al snel van het toneel, waardoor de film meteen van zijn belangrijkste pluspunt beroofd wordt. Want Christopher Walken trapt in de val waar hij meestal in trapt: hij speelt een versie van zichzelf in plaats van een volwaardig karakter neer te zetten. Zijn zachte manier van spreken, het lichtjes gekantelde hoofd, de veelzeggende, nihilistische blikken: allen aanwezig, impact zero. En Josh Lucas, de feitelijke hoofdrolspeler van Around the Bend, bewijst nogmaals dat hij wel eens tot de nieuwe Matthew McConaughy zou kunnen uitgroeien: een acteur waarvan Hollywood een ster wil maken, maar die het charisma heeft van een naakte slak en het acteertalent van een verdienstelijke amateur. De enige die zich naast Caine staande kan houden, is de zesjarige Jonah Bobo, wiens kinderlijke blikken spontaan charme opwekken.

Around the Bend is met andere woorden een op-en-top Amerikaanse onafhankelijke productie. Een prent die met beperkte middelen tracht een mooie boodschap aan te kijker te openbaren, maar hierin faalt omwille van een al te subtiele aanpak, een te voorspelbare plot en overdreven nadruk op het acteerspel. Zelfs de prachtige decors en veelkleurige hemels van New Mexico, heerlijk in beeld gebracht door cameraman Michael Grady, kunnen niet verhullen dat de spoeling vrij dun is. Deze prent duurt amper 80 minuten, maar bij het bekijken ervan lijkt het wel alsof je meer dan twee uur van je leven eraan verspilt, en dat is nimmer een goed teken. En dan zwijg ik nog wijselijk over de het onscrupuleuze productplacement van Kentucky Fried Chicken! Waarschijnlijk zullen bepaalde mensen wél de kwaliteiten van de film kunnen achterhalen en appreciëren, maar deze reviewer was danig teleurgesteld in Around the Bend.

BEELD EN GELUID
Dit is een film van nog geen jaar oud en bijgevolg zijn zowel beeld als geluid van goede kwaliteit. In de schemerige passages oogt het contrast weliswaar niet steeds even stabiel (vooral in een aantal scènes met Michael Caine valt dit op), maar de zwartniveuas en de scherpte vormen nooit een probleem. Printbeschadigingen en grain zijn evenmin aanwezig. Meer dan uitstekend is bovendien het gebruikte kleurenpalet, dat de prent een sfeervolle nostalgie verleent. Het audiospoor staat op de dvd in de vorm van een 5.1 Dolbytrack die een prima auditief spectrum weergeeft voor wat in essentie een praatfilm is. Geen wereldschokkende audiotrucjes dus, maar een degelijke track niettemin.

EXTRA'S
Op de dvd van een film waarvan nooit iemand heeft gehoord, verwacht je geen karrenvracht bonusmateriaal. En toch hebben de mensen van Warner net dat afgeleverd voor Around the Bend. We steken van wal met een inzichtvol Audiocommentaar van de regisseur. Hij geeft ampele uitleg over het ontstaan van het project en de lange weg die afgelegd alvorens het script het witte doek bereikte. Nog beter van kwaliteit is echter It’s A Good Day: Making Around the Bend (51 min.). Deze documentaire volgt de productie in volgorde van scènes uit de film en biedt zo een intrigerende kijk in de interne keuken van een draaiperiode. Een 15-tal Deleted Scènes (15 min.) zijn los te bekijken, of met optioneel commentaar van de cineast. Het merendeel van de clips komt uit de eerste helft van de film en vooral Michael Caine werd het slachtoffer van de knipgrage monteur. De commentaren van Roberts geven bovendien gevarieerde redenen voor het verwijderen van de scènes. Afrondend zijn nog aanwezig op de dvd: een Trailer (2 min.) die er niet in slaagt de prent als een speciaal evenement te verkopen, een Reclamespot (1 min.) voor de soundtrack en een Cross-Promotionele Trailer voor Un Long Dimanche de Fiançailles.

CONCLUSIE
Around The Bend bezit een aardig basisidee, maar verzandt al snel in een ongefocuste road movie met stereotiepe personages en een wazige boodschap. Het is een prent die zo hard probeert om een mooi, simpel en emotioneel verhaaltje te vertellen dat de ziel van de film wordt doodgeknepen. Beeld en geluid beantwoorden aan de gekende Warner-normen en de uitgebreide bonussectie is een aangename, kwalitatieve verrassing.