SERIE
Midsomer County, gelegen in het hartje van landelijk Engeland, lijkt uit te puilen van pittoreske dorpjes, maar ook van lijken, tenminste als je de Engelse detectivereeks Midsomer Murders mag geloven. Zo krijg je als kijker af te rekenen met de meest bizarre moorden, die menig dorp in rep en roer zetten. Mochten we ons in de eerste helft van de 20ste eeuw bevinden, zou het oplossen van die moordzaken ongetwijfeld toevertrouwd worden aan één of andere aristocratische grijze man, maar aangezien het nieuwe millennium al enige tijd aan de gang is, worden de zaken toevertrouwd aan de politie-inspecteurs. De mannen die de taak op zich krijgen zich door de webben van leugens te wringen zijn inspecteur Barnaby en zijn jonge assistent Troy. Niets of niemand kan hen in de weg staan om de vaak onaantrekkelijke emoties, die schuilgaan achter dergelijke wandaden, aan het licht te brengen. We houden allemaal wel van wat nostalgie waaronder de voornamelijk Britse mysterieromans. Het formaat is iedereen wel bekend: een landelijk dorpje, bewoond door een gemeenschap van vreemde figuren met smerige geheimpjes, wordt wakker geschud door een brutale moord. Vervolgens is het aan de speurder om die gesloten gemeenschap binnen te vallen en de vuile was buiten te hangen. Auteurs zoals Agatha Christie worden beschouwd als de absolute meesters van het genre, maar het werk van Caroline Graham en de televisiereeksen gebaseerd op dat werk, doen een wat frissere wind door het genre waaien. Zo krijgen Barnaby en Troy af te rekenen met wat meer hedendaagse fenomenen zoals homoseksualiteit. Het acteerwerk is, zoals het een degelijke Britse serie betaamt, van goede kwaliteit. John Nettles en Daniel Casey spelen hun rollen binnen het verwachtingspatroon zonder zich eraan te onderwerpen. Hun personages komen professioneel over en dat hoort ook zo. De serie is bovendien ook een streling voor het oog en maakt dankbaar gebruik van het Engelse landschap. Midsomer Murders heeft echter ook wat mindere kanten. Eens je het patroon van de verhaallijn begrijpt, is het een koud kunstje om de dader te ontmaskeren. Een gouden tip om je op weg te helpen naar de oplossing, luidt als volgt: maak een lijstje van alle personages die redelijkerwijs een aannemelijke connectie hebben met de misdaad en schrap die namen van de verdachtenlijst. De uiteindelijke dader zal een personage zijn dat op het eerste zicht geen enkele relatie met de misdaad heeft. Het laatste deel van elke aflevering zal dan een kronkel maken om die persoon in verband te brengen. Zoiets kun je je als maker één keer permitteren, misschien twee keer, maar zeker geen derde keer. Het is helaas een fenomeen waar wel meer series onderhevig aan zijn een ook Midsomer Murders ontsnapt daar dus niet aan. Ook de speeltijd van elke aflevering speelt de serie parten. Eén aflevering duurt al gauw 100 minuten en dat zorgt voor een heel trage opbouw en een al even trage ontknoping. Een verhaal dat makkelijk binnen een tijdsspanne van 60 minuten verteld kan worden, wordt op die manier onnodig lang gerokken en ligt bijgevolg tamelijk zwaar op de maag. Conversaties duren langer dan ze zouden moeten duren, bijkomende personages krijgen een te lange speeltijd toebedeeld, enz. Toch blijft het een degelijk gemaakte reeks, die absoluut niet misstaat in het lange lijstje van Engelse detectives.

AFLEVERINGEN
De afleveringen op de uitgave die we hier bespreken zouden zogezegd allemaal uit het derde seizoen moeten komen, maar die vlieger gaat niet op. De eerste aflevering maakt immers deel uit van het tweede seizoen. Deze misser is niet eigen aan de Benelux-uitgave, want aan de overkant van de oceaan begin men dezelfde fout.

1. Dead Man’s Eleven
Troy voegt zich bij het plaatselijke cricketteam van Midsomer, dat op het punt staat om het op te nemen tegen het concurrerende Fletchers Cross. Hij bevindt zich in het midden van de actie wanneer de echtgenote van Robert Cavendish, de kapitein van Fletchers Cross en een grootgrondbezitter, op brutale wijze om het leven wordt gebracht. Het dodental loopt verder op alvorens de dader bij de kraag kan worden gevat. Cavendish is niet bepaald een geliefd figuur in de gemeenschap van Fletchers Cross en het is dan ook moeilijk kiezen voor Barnaby en Troy tussen een rijtje potentiële moordenaars. Ondertussen vindt er trouwens een protestactie plaats tegen Cavendish, die de wandelpaden op zijn domein wil sluiten voor het publiek.

2. Death Of A Stranger
Terwijl het hoefgetrappel van paarden en het geblaf van honden zich in de verte verwijdert bij de aanvang van de jacht in het dorpje van Upper Marshwood, zoekt een landloper dekking in de bossen. Hij struikelt en valt schreeuwend in een put. Een tijdje later wordt zijn levensloze lichaam aangetroffen. De moord op zich is al verdacht genoeg, maar het vreemde gedrag van de plaatselijke bewoners leidt Barnady en Troy tot de idee dat er veel meer achter de moord schuil gaat dan op het eerste zicht lijkt. Barnaby is er dan ook van overtuigd dat hoofdinspecteur Ron Pringle voorbarige conclusies trekt wanneer die zonder concrete aanwijzingen een lokale stroper laat arresteren.

3. Blue Herrings
Barnaby plant een weekje verlof om zijn nieuwe huis te kunnen inrichten. Hij wil ook van de gelegenheid gebruik maken om een bezoekje te brengen aan zijn tante Alice, die na een operatie recupereert in een verzorgingstehuis. Wanneer één van de bewoners sterft, wordt verondersteld dat het om een natuurlijke dood gaat, maar Alice deelt die mening niet. Ze vertelt haar neefje dat ze voetstappen heeft gehoord en een vreemde man heeft zien rondsluipen. Wanneer er zich kort daarop nog enkele sterfgevallen voordoen, trekken Barnaby en Troy op onderzoek naar de ware toedracht. Het is nog maar de vraag of ze met een moordzaak te maken hebben of met een reeks onfortuinlijke gebeurtenissen.

4. Judgement Day
Het dorpje van Midsomer Mallow maakt zich angstvallig op voor de Perfect Village Competition. De voorbereidingen worden verstoord door een brutale moord. Barnaby stelt vast dat de bewoners de zaak in de doofpot proberen te stoppen zodat hun kansen op de overwinning niet in het gedrang komen. Maar wanneer de ene moord de andere opvolgt, lijkt het dorpje eerder af te stevenen op de titel van moordhoofdstad van Midsomer County.

BEELD EN GELUID
Hoewel de transfers geen overweldigend beeld leveren, kunnen we over het algemeen best tevreden zijn met de geboden kwaliteit. De kleuren zien er natuurlijk uit en het beeld oogt vrij scherp. De voornaamste problemen situeren zich op vlak van film grain, dat toch vrij frequent aanwezig en ook op vlak van edge enhancement. De transfer zijn verder volledig vrij van beschadigingen. De grootste blikvanger uit het technische departement lijkt het DTS 5.1 geluidsspoor. We stellen ons echter de vraag of een televisiereeks als Midsomer Murders echt baat heeft bij een audiobehandeling als deze of we niet eerder te maken hebben met een flinke dosis overkill. De verschillende afleveringen steunen op de dialogen en moeten het niet hebben van overweldigende geluidseffecten. Bijgevolg lijkt een Dolby Digital 2.0 geluidsspoor ons meer dan voldoende en is de aanwezigheid van het DTS-logo een wat overbodige luxe. Hoe dan ook leveren de geluidssporen een duidelijke weergave van de dialogen. Wat echter meer stoort op technisch vlak zijn de foutjes in de ondertiteling. Die vertoont veel gelijkenissen met een tekst die door een OCR-programma is gehaald, dat behoorlijk wat moeite heeft om accenten op letters te herkennen.

EXTRA’S
Kaart van Midsomer
Kleine landkaart van het graafschap Midsomer waarop je kunt inzoomen.

De acteurs
Korte biografieën van de acteurs alsook een biografie over de schrijfster Caroline Graham.

Filmlocaties
Een reeks foto’s van de locaties waar de opnames plaatsvonden.

CONCLUSIE
Midsomer Murders is, zoals we dat ondertussen gewend zijn van Engelse detectives, een degelijk gemaakte reeks met prima acteerprestaties van de hoofdrolspelers. Aan de wat mindere zijde durven de supporterende rollen het al eens te laten afweten en worden de verhalen langer uitgewerkt dan noodzakelijk. Deze uitgave van Lime-Lights Pictures biedt een redelijke beeld- en geluidskwaliteit, al bezondigt men zich toch wat aan overkill in het geluidsdepartement. De extra’s zijn jammer genoeg eerder beperkt.