FILM
Lanny Morris (Kevin Bacon) en Vince Collins (Colin Firth) vormen samen een succesvol Amerikaans entertainerduo in de jaren '50 van de vorige eeuw. Op het hoogtepunt van hun succes gaan ze uit elkaar nadat in hun hotelbadkamer het lijk wordt gevonden van de jonge Maureen O'Flaherty (Rachel Blanchard). Beiden hebben een sluitend alibi voor het moment van de moord, maar hun reputatie is beschadigd en hun goede verstandhouding lijdt onder de speculaties van de media. Collins trekt zich terug in zijn riante villa in de bergen rond Los Angeles en zijn oude maat Lanny bouwt een vruchtbare solocarrière op. In 1972, vijftien jaar na de feiten waarvoor ze nooit in beschuldiging zijn gesteld, zoekt de jonge journaliste Karen O'Connor (Alison Lohman) Collins op met de bedoeling zijn biografie te publiceren. Haar uitgever heeft Collins een miljoen dollar in het vooruitzicht gesteld, een som geld die O'Connor niet kan weigeren omdat hij financiële problemen heeft. Karen O'Connor waarschuwt hem dat het boek een aantal eyecatchers behoort te bevatten om een succes te worden: de moord op Maureen O'Flaherty moet dus ter sprake komen.



Het succes van Morris en Collins is het resultaat van een perfect uitgekiende strategie: Lanny is de vlotte entertainer, de grappenmaker en de charmeur; Vince is flegmatischer, de gereserveerde en droge Brit met de goede maniertjes. Hun act is komisch en swingend, met scherpe one liners en lauwe grappen ten koste van een gemakkelijk publiek. Hun energie halen ze uit pillen, peppillen die hun creativiteit en seksuele appetijt aanwakkeren. Morris laat geen gelegenheid voorbij gaan om met elke aantrekkelijke meid het bed te delen, terwijl Collins zijn handen liever niet gebruikt, een omschrijving waarover zijn biografe Karen O'Connor zich heel lang het hoofd zal breken.

Op weg van New York naar Los Angeles voor haar eerste gesprek met Vince Collins ontmoet Karen op het vliegtuig Lanny die meteen al zijn charmes in stelling brengt. Wanneer hij Karens plannen verneemt belooft hij haar het eerste hoofdstuk van zijn eigen autobiografie te sturen. Aangekomen in L.A. troont hij haar mee naar zijn hotelkamer om haar de volgende ochtend zonder meer te dumpen. Voor Karen is het een schok, als jonge fan van Morris & Collins is ze teleurgesteld. Niet veel later wordt het haar duidelijk dat Lanny zijn ex-maat op andere ideeën probeert te brengen omtrent de biografie. Lanny wil het potje dat Maureen O’Flaherty heet gedekt houden, maar Vince Collins heeft geen keuze: hij heeft het geld dringend nodig.



Atom Egoyan maakt van Where The Truth Lies een puzzel, een spannende en ingewikkelde whodunit waarin de kijker zich makkelijk kan verliezen. De verhalen van Lanny en Vince, de ontmoeting met Maureen O'Flaherty in het hotel en de zoektocht van Karen O'Connor naar de waarheid, weeft hij heel voorzichtig door elkaar als haarstrengen in een vlecht, waarbij hij er voor zorgt de oplossing van het drama niet voortijdig te verraden of zelfs maar gedeeltelijk prijs te geven. Zijn methode is even geslepen als efficiënt: Lanny en Vince hebben na de ontdekking van het lijk van O'Flaherty nooit meer met elkaar over het voorval gesproken. Zijn ze samen schuldig? Is één van hen de moordenaar? Is er misschien nog een derde verdachte? Niemand weet het precies, iedereen verdenkt iedereen en samen proberen ze het verleden te vergeten. Alleen Collins blijkt geplaagd door demonen die hem geen rust gunnen. Karen O'Connor probeert op eigen houtje een stukje van de waarheid op te delven, maar Lanny en Vince maken het haar niet makkelijk. Als goede entertainers spelden ze haar de meest bizarre versies op de mouw die ze nadien met hetzelfde gemak afdoen als verzinsels. Het tweede hoofdstuk van Lanny's autobiografie, haar ter hand gesteld door Vince, zaait alleen maar supplementaire verwarring, ook bij de kijker, die de loop van het verhaal nog maar moeilijk kan behappen. Een tweede kijkbeurt komt achteraf gezien de film ten goede: met de oplossing van het raadsel in het hoofd zijn tal van situaties op dat moment een stuk genietbaarder. Where The Truth Lies is m.a.w. de geknipte film voor het dvd-formaat. Dat hebben ze in de States geweten: deze 25 miljoen kostende productie bracht aan de kassa nauwelijks een miljoen dollar op. Dat heeft voor een deel te maken met de 17+-rating die de film meekreeg wegens expliciete seksscènes. Egoyan zag zich dus verplicht om de schaar te hanteren. De commissie kwam evenwel niet op haar oordeel terug. De film kwam in Amerika uiteindelijk ongecensureerd in de zalen zonder rating. De belangstelling was beperkt ondanks de acceptabele kritieken.



Where The Truth Lies is qua opbouw en bezetting een te ambitieus project. Het verhaal zit prachtig in elkaar, zonder meer, maar de bij momenten te geforceerde montage en een niet helemaal geslaagde casting van de hoofdrolspelers zorgen voor twijfel in de eindbeoordeling. Het is een kwestie van smaak, maar Kevin Bacon lijkt niet echt op zijn gemak in de rol van grappige entertainer waar Atom Egoyan hem instopt. Hij lijkt meer geschikt voor een gangsterrol, een seriemoordenaar of een terrorist. Af en toe hapert zijn interpretatie van vlotte jongen qua karakterisering en fysieke geloofwaardigheid. Hetzelfde geldt voor Colin Firth: te houterig en te pafferig in een rol die soepelheid en galanterie veronderstelt. Als man van middelbare leeftijd doet hij het in de tweede helft van de film een stuk beter. Rachel Blanchards optreden is te kort om tot een conclusief oordeel te komen, maar Alison Lohman als Karen O'Connor is te jong, te naïef en te goedgelovig om geloofwaardig te zijn in de rol van een journaliste met een miljoenen kostende opdracht in haar handen. De manier waarop ze uiteindelijk de puzzel in elkaar legt lijkt op een makkelijk drafje dat te snel wordt afgelegd.

BEELD EN GELUID
De meeste aandacht van Atom Egoyan is naar de look van de film gegaan. De reconstructie van de jaren '50 en '70 is fenomenaal en trekt voortdurend de aandacht. De kleuren variëren van gedempt tot sprankelend in de buitenscènes, waarbij het lijkt alsof de scènes uit 1957 een licht waas hebben meegekregen en op die manier helemaal de voorziene tijdsgeest oproepen. De gebruikte master is vrij van ongerechtigheden en de technische onvolkomenheden beperken zich tot een toevallige verbleking wegens te veel licht en een beperkte mate van uitwaaiering van de donkere tinten op LCD- en plasma-schermen. Voor het geluid heeft u de keuze uit stereo, 5.1 of DTS, waarbij de beide laatste mogelijkheden een aantrekkelijk surroundeffect in de aanbieding hebben met iets meer power voor de subwoofer in DTS.



EXTRA'S
De dvd bevat de Originele Bioscooptrailer, een Andere Bioscooptrailer, een Featurette met beelden uit de setopnamen, een aantal Weggelaten Scènes zonder veel belang, waaronder eentje over de vader van Karen O'Connor, een weinig indrukwekkende Making of en al even onopvallende B-roll. Allemaal materiaal dat niet echt getuigt van veel inspiratie of gedrevenheid met het oog op de dvd-release.

CONCLUSIE
Where The Truth Lies is een spannende film over een entertainerduo uit de jaren’50 dat betrokken raakt bij de dood van een jonge vrouw in hun hotelbadkamer. Beiden pleiten onschuldig en de zaak verdwijnt in de doofpot, maar hun relatie gaat kapot en hun carrière stokt. Atom Egoyan schrijft een regisseert een veelbelovend scenario en zijn film oogt wondermooi. Jammer van de onnodig ingewikkelde montage en de soms vlakke acteerprestaties die menig kijker zullen teleurstellen.