FILM
Het oude Japan, 250 jaar geleden. Samurai Shinzaemon vermoordt op laffe wijze de plaatselijke geldschieter Soetsu en dumpt het kadaver in een nabijgelegen rivier. Twintig jaar later lopen Shinkichi, de zoon van de samurai, en Toyoshiga, de dochter van Soetsu, elkaar pardoes tegen het lijf en worden stapelverliefd. Wanneer er zich steeds meer bevreemdende zaken voordoen beseffen zowel Shinkich als Toyoshiga dat hun liefde vervloekt is...

Hideo Nakata zorgde in 1998 eigenhandig voor een wereldwijde rage met Ringu, een effectieve Japanse horrorfilm over een vervloekte videocassette. De angstaanjagende eindscène is sindsdien uitgegroeid tot een klassieker in het horrorgenre en de film is gevolgd door een onstopbare waterval van gelijksoortige producties, sequels, spin-offs en remakes. Het 'J-horror'-subgenre was geboren! Gelukkig is zijn meest recente genre-oefening géén typisch Japanse horrorprent met de bekende kleine zwartharige kinderen en/of vrouwen, maar een klassevolle hommage aan de tragische liefde annex spookverhalen uit de jaren vijftig en zestig. Nakata blikt het geheel stijlvol in met strakke hand. Hij komt regelmatig origineel uit de hoek qua verhaallijn en neemt zijn tijd om de personages voor te stellen. De acteurs leveren geloofwaardig en boeiend spel af en terwijl de intriges zich beginnen op te stapelen, sluipt de horror in het verhaal.

Kaidan zal de liefhebbers van schokkende bloedige horror eerder teleurstellen. Ook de fans van de typische 'J-horror' zullen van een slechte kermis thuiskomen. Deze horrorfilm uit 2007 is nog het best te omschrijven als een tragisch liefdesverhaal vol drama, jaloezie en wantrouwen, dat zich stilaan maar zeker ontpopt als een sfeervolle spookfilm. De spanning blijft welliswaar beperkt en je zal niet echt in de gordijnen gejaagd worden door Nakata en zijn team, maar door de mooie bijpassende soundtrack en de creepy sfeer bekruipt je een onbehaaglijk gevoel wat je meetrekt in de psychologische horror die het hoofdpersonage voelt en meemaakt. Het productiedesign is knap en de weinige schok- en speciale-effectenscènes zijn eveneens prima gedaan.  

BEELD EN GELUID
Het anamorfe 1.78:1-beeld heeft een goede scherpte, met een prima contrast en schaduwdetail. De mooie kleuren ogen vol en realistisch. Het zwartniveau is solide en het beeld is vrij van storende vuiltjes en andere problemen. Filmgrain en digitale compressiefoutjes blijven eveneens beperkt tot een minimum. De Japanse Doby Digital 5.1-track klinkt prima, met mooie heldere dialogen die netjes verstaanbaar uit de centerspeaker komen. De sfeervolle muziek komt goed tot haar recht en de geluidseffecten zorgen voor een bevredigend gevoel van ruimte. Ruis of storingen hebben we niet waargenomen.

EXTRA'S
De originele bioscooptrailer en promotionele trailers voor drie andere J-horrorfilms die zijn verschenen bij A-Film. 

CONCLUSIE
Klassevolle en interessante genre-oefening van de Japans horrorexpert Hideo Nakata (Ringu, Dark Water). De beeld- en geluidskwaliteit van deze "Asiamania"-uitgave van distributeur A-Film zijn dik in orde. De extra's vallen helaas wat licht uit, maar tegen een scherpe prijs is deze dvd zeker een aanrader voor de liefhebbers van stijlvolle spookverhalen.