FILM
Superheld John Hancock (Will Smith) heeft het verkorven bij het grote publiek. Bij een "reddingsactie" waarbij hij een paar carjackers heeft ingerekend heeft hij voor negen miljoen dollar schade aangericht, en het publiek is de mening toegedaan dat Hancock niet langer boven de wet mag staan. Aan zijn recentste strapatsen hangt een prijskaartje van 7 miljoen dollar en een pak rechtszaken om u tegen te zeggen. Probleem is dat Hancock eigenlijk het lak heeft aan het gezag, zodat niemad hem eigenlijk kan tegenhouden, én dat hij kampt met een onoverzichtelijk drankprobleem waardoor hij meer schade veroorzaakt dan voorkomt. Wanneer hij verkoper Ray Embrey (Jason Bateman) op het nippertje voor een rijdende trein kan wegplukken, stelt die uit dankbaarheid voor om Hancock mediatraining te geven, opdat zijn populariteit terug zou stijgen. Een onderdeel van het charmeoffensief is dat Hancock zich vrijwillig aanbiedt in de gevangenis om therapie te ondergaan. Hancock valt intussen voor de charmes van Rays vrouw Mary (Charlize Theron), die meer over hem schijnt te weten dan hijzelf.

- I can smell alcohol on your breath!
- That's cause I've been drinking, bitch!

Ik twijfel. Misschien waren de verwachtingen na het zien vaz de trailer té hoog gespannen. Welke richting probeerde Peter Berg met Hancock uit te slaan? Een komedie? Een actiespektakel? Een psychologisch drama? Een dooie kalkoen? Deze antiheldfilm is van alles een beetje en tegelijkertijd niks, een concept vol goede ideeën waarvan maar hooguit de helft is uitgewerkt. De film, met als interessant uitgangspunt een ongeïnteresseerde en cynische superheld die meer schadeclaims bij de verzekeringen genereert dan dat hij boeven pakt, start met enkele bijzonder melige grappen (Smith die op een date er zodanig op los ejaculeert dat hij drie gaten in het plafond schiet) en verandert halverwege van toon naar serieus (okee: serieuzer), alhoewel het label "Griekse tragedie" te veel lof en eer is. Berg levert in elk geval een heel andere kijk af op het verhumaniseerde superheldengenre dan we de laatste jaren gewoon zijn geworden, één die voor de verandering duidelijk niet gebaseerd is op een Amerikaanse strip, zonder ultieme confrontatie tussen superheld en zijn aartsvijand, maar een dijk van een nieuwe superheldenmythologie zit er nergens nog maar bij benadering in. Het niveau van tegenstanders waar Hancock mee af te rekenen krijgt, overstijgt dat van een gefrustreerde en compleet belachelijke bankovervaller (Eddie Marsan) niet. In Hancock zit het titelpersonage meer over zijn persoonlijke besognes te lullen dan dat hij achter de criminelen aangaat, wat best voor vertier zorgt aangezien er behoorlijk wat collateral damage te noteren valt. Het is een beetje jammer dat deze prent daardoor niet het vette actiespektakel is geworden dat het had kunnen zijn met een coole held als Will Smith in de hoofdrol, die toch altijd minstens voor mild entertainment zorgt vanaf het moment dat zijn naam op de affiche prijkt. Een diepe bezieling heeft zijn karakter niet, het is allerminst een tweede Batman of Superman, en zelfs Kabouter Plop heeft op zijn betere dagen meer animo. Er wordt maar mondjesmaat met speciale effecten gesmeten die nog maar half gaar zijn, waar dat al wordt gedaan had een betere montage zeker de zaak boeiender kunnen maken, en de bijdrage van Smith zelf aan het geheel is een beetje vis noch vlees; zijn vertolking deed me erg denken aan het zwartgallige personage in I Am Legend. Het scenario is niet altijd evenwichtig, en vooral in het tweede deel van de film, waarin Hancock het geheim van zijn afkomst verneemt en te weten komt wat voor hem het equivalent van Supermans kryptoniet is. Kortom: er ontbreekt iets aan de film. Bezieling? Een goeie schurk? Een achtergrondverhaal?

BEELD EN GELUID
Hancock wordt op een mooie manier op Blu-ray gepresenteerd, met een scherpte en contrastrijke transfer waarop details als Hancocks ongeschoren uiterlijk, details in de gebouwen en voertuigen ne het interieur van de gevangenis goed worden weergegeven. Helaas zijn de speciale effecten niet altijd even overtuigend, en is de kunstmatige aard ervan iets te goed te zien. De kleuren springen er niet echt uit, maar vormen een mooi en evenwichtig palet, dat misschien iets te veel naar het rood neigt. Compressieproblemen of beeldfouten zijn er niet te bespeuren, wat een goeie zaak is; ondanks de beperkte lengte staan er van de film door seamless branching namelijk twee versies op de schijf. De Dolby TrueHD 5.1 levert punches wanneer het moet, en vanaf de achtervolging op de snelweg in de openingsscène over de tornado's tot de shootout in het ziekenhuis wordt de inspanning volgehouden. De film is geen opeenvolging van ronkende actiescènes, en het woord subtiel is misschien nog het meest op zijn plaats. Hancock bevat nogal redelijk veel dialogen, die netjes in de centerspeaker worden weergegeven. In het geheel is de track ruim voldoende.

EXTRA'S
De disk bevat twee versies van de film: een theatrical cut en een iets ranzigere unrated-versie (denk spermagrap) waarin er vooral wat meer krachttermen worden gebruikt, in die mate dat de twee versies in de UK een verschillende leeftijdsrating hebben. Een videocommentaar met veel achter de schermen-materiaal maar weinig samenhang is via de Picture in Picture-optie te activeren, zodanig dat deze synchroon met de film loopt. Zeven korte featurettes volgen elkaar vervolgens op. Superhumans: Making Hancock (13 min.) is een run-of-the-mill promodocumentaire zonder het minste spoor van diepgang waarin de cast en crew afwisselend hun zegje mogen komen doen. In Seeing the Future (15 min.) wordt nogal compact getoond dat previsualisatie meer en meer bij dit soort films het ordewoord aan het worden is, en de hele look and feel van de film al vastligt vooraleer er één meter film geschoten is. In Building a Better Hero (8 min.) toont special effects-man John Dykstra hoe de computereffecten in de shots worden vermengd. We zien onder meer ook regisseur Peter Berg en producent Michael Mann de revue passeren. Bumps and Bruises (10 min.) toont ons de wereld van de stuntmannen, of beter, het gebrek eraan, want regisseur Peter Berg is nogal gewonnen voor het idee om de acteurs in het algemeen en Will Smith in het bijzonder hun stunts zelf te laten doen. In Home Life (11 min.) zien we hoe het huis van de familie Embrey werd opgebouwd, en Suiting Up (8 min.) biedt een forum aan de designers van de kostuums. Dat regisseur Peter Berg tenslotte een gewone sterveling is die ook wel eens last heeft van een occasionele woedeaanval zien we in Mere Mortals: Behind the Scenes with Dirty Pete (4 min.). Naast promotionele trailers voor andere films en een link voor BD Live bevat de disk ook codes voor een D-Box, een zetel die meebeweegt met de actie. Wat ze allemaal niet uitvinden.

CONCLUSIE
Het had allemaal een beetje meer mogen zijn: Hancock is een film met een intrigerende premisse maar een maar half doorbakken afwerking. De technische kwaliteiten zijn voldoende, zonder in één richting eruit te schieten.