FILM
Zoöloge Nina (Mirrah Foulkes) en haar vriend Matt (Leigh Whannell) besluiten om tijdens een kleine expeditie annex kampeertrip in de donkere bossen van Tasmanië op zoek te gaan naar de verloren gewaande kannibalenstam “De Piemans”. Nina en Matt komen - samen met Matts beste vriend Jack (Nathan Phillips) - terecht in een klein dorpje, waar ze duidelijk niet welkom zijn. Met alle mogelijk bloederige gevolgen...

"Some species are better off dead."

Naast Frankrijk, Scandinavië en Groot-Brittannië is ook Australië een filmland dat er de laatste jaren in slaagt om de Amerikaanse horrorproducties te laten verbleken. Na Greg McLean (Wolf Creek, Rogue) profileert filmmaker Jody Dwyer zich als een Australisch horrortalent met Dying Breed. Hoewel de vergelijkingen met The Texas Chainsaw Massacre en The Hills Have Eyes nooit ver weg zijn, was dit ook het geval in recentere horrortoppers zoals Wrong Turn, Frontiere(s) en Eden Lake. Het gebrek aan originaliteit vangt Dwyer op met een goed tempo, een dynamische regie en enkele ijzingwekkende horrormomenten. De speciale effecten zijn klassiek effectenwerk en ze zijn over de hele lijn geslaagd.

Hoewel Dying Breed niet echt supergoor is, bevat de film enkele schokkende scènes die niet geschikt zijn voor kijkers met een zwakke maag. In de cast herkennen ervaren horrorliefhebbers ongetwijfeld Nathan Phillips uit het eerder vermelde Wolf Creek en natuurlijk Leigh Whannell uit Saw en de onterecht onderwaardeerde wraakprent Death Sentence. Deze twee bekende genregezichten, maar ook de andere castleden, leveren prima acteerwerk. Hoewel Dying Breed  verre van origineel is, maken de geslaagde spanning, het prima acteerwerk en de realistische speciale effecten véél goed. Kortom, warm aanbevolen voor de liefhebbers van stevige griezelfilms!

BEELD EN GELUID
Het anamorfische 1.78:1-beeld heeft een prima scherpte met een positief contrast en een goed schaduwdetail. De zwarte tinten zijn op hun beurt solide, terwijl de natuurlijke kleuren soms aan de sombere kant ogen om de grimmige sfeer te versterken. Er is hier en daar wat filmgrain aanwezig, maar printbeschadigingen en andere vuiltjes blijven gelukkig achterwege. De Engelstalige Dolby Digital 5.1-track klinkt goed met een prima spreiding en dynamiek. De muziek komt goed tot haar recht, terwijl de heldere dialogen netjes en verstaanbaar uit de middelste  luidspeker komen. De subwoofer doet eveneens op de juiste momenten een duit in het zakje. Ruis, kraakjes en andere storingen vormen geen enkel probleem.

EXTRA'S
Naast de audiocommentaar staan er op het tweede schijfje nog een handvol weggeknipte scènes, een prima ‘Making of’-featurette en wat typische promotionele interviews.

CONCLUSIE
Hoewel Dying Breed verre van origineel is, staat deze Australische horrorprent bol van de geslaagde kippenvelmomenten! De uit twee schijfjes bestaande speciale editie heeft prima technische specificaties. Voor liefhebbers van survivalhorror zoals Wrong Turn, The Texas Chainsaw Massacre en The Hills Have Eyes!