SERIE
The Big Bang Theory geeft de kijker niets wat die nog niet eerder in een sitcom heeft gezien, maar doet dat met zoveel enthousiasme, dat dit het kijkplezier allerminst in de weg staat. De basispremisse lijkt nochtans uit een oude, beschimmelde doos met weinig creatieve ideeën te komen: wat gebeurt er als twee weinig sociaal bedreven nerds een nieuwe, jonge, knappe buurvrouw krijgen? Wel, alvast in dit eerste seizoen gebeuren er genoeg hilarische dingen om de kijker vanaf de eerste aflevering bij het nekvel te grijpen en met de nodige regelmaat in lachen uit te laten barsten. Meer zelfs: The Big Bang Theory vindt een uitstekend evenwicht tussen high- en low-brow, waardoor vergelijkingen met een monument als Frasier zich opdringen. Het niveau van die sitcom haalt het eerste seizoen nog (lang) niet, maar het zou weinig verbazing wekkend mocht de basis zijn gelegd voor minstens een aantal episodes in de nabije toekomst die wel probleemloos naast een Frasier kunnen staan.

Dé ster van The Big Bang Theory, Sheldon (met aplomb gespeeld door bonestaak Jim Parsons), kon overigens wel een jonge, moderne versie van een van de Cranebroers zijn. Hij is intelligent, koppig, arrogant en een sociale paria. Bovendien vuurt hij de ene wetenschappelijk verantwoorde oneliner na de andere af. Het moet geleden zijn van de hoogdagen van The Simpsons dat televisie nog eens een personage zag dat zo quoteerbaar is. Zijn flatgenoot Leonard (Johnny Galecki) beantwoordt dan weer aan een andere sitcomconventie: hij is hopeloos verliefd op het nieuwe buurmeisje, maar durft haar niet mee uit te vragen. Uiteraard staat het karakter van buurvrouw Penny (Kaley Cuoco, in wat wel een voortzetting lijkt van haar rol in 8 Simple Rules) in schril contrast met dat van de twee nerds: zij is sociaal, zelfzeker, mooi en wereldwijs. Alles wat Leonard en Sheldon niet zijn, kortom, en net daar vloeit het drama - en de humor - uit voort.

Opvallend aan de plot van The Big Bang Theory is dat één simpel idee de basis vormt van het merendeel van de afleveringen: een halloweenfeestje, een leugentje om bestwil, een verkeerd uitgedraaide internetaankoop. In tijden waarin de meeste comedy's meerdere verhaallijnen door afleveringen en series laten lopen om de kijker toch maar niet te vervelen, is dat een unicum. Temeer omdat de episodes ondanks de dunne plots ontzettend veel vaart hebben en je elke minuut wel een aantal keren (glim)lacht. Het is min of meer hetzelfde recept als van een andere reeks van bedenker Chuck Lorre: Two and a Half Men. Ook daarin zijn niet zozeer karakterontwikkeling van belang, maar wel de wijze waarop (enigszins stereotiepe) karakters reageren op onverwachte ontwikkelingen in hun dagelijkse leven. Voor de schrijvers is dat niet gemakkelijk: zij zijn door deze aanpak verplicht om de grap en de oneliner centraal te stellen. Maar daardoor gaan ze wel terug naar de basis van het genre en naar een naïeve goedlachsheid die veel moderne sitcoms verloren lijken te hebben.

De serie is echter niet perfect. De focus op één centraal idee per aflevering werkt meestal, maar af en toe mis je toch een uitgewerkte B-lijn die de plots wat meer gravitas en komisch potentieel geeft. The Big Bang Theory blijkt een reeks die zonder problemen van eerste naar vierde versnelling schakelt en dat tempo zonder problemen kan aanhouden. Maar doorschakelen naar de vijfde versnelling gebeurt slechts sporadisch, zodat de comedy te weinig de ultieme bulderlach losweekt bij de kijker. Dit gezegd zijnde is het wél ongewoon dat een sitcom reeds vanaf de eerste periode de juiste snaar weet te raken. Waar andere komedies in de loop van het eerste seizoen het karakter van hun personages nog  al dan niet subtiel moeten bijspijkeren, bleek dat in The Big Bang Theory niet nodig. Het is een teken dat de makers perfect weten waarmee ze bezig zijn en vertrouwen hebben in het succes van hun reeks. Terecht, zo blijkt, want nu in de Verenigde Staten het derde seizoen begonnen is, wordt The Big Bang Theory zowat als de beste sitcom van het moment geloofd. Beschouw dit eerste seizoen dus maar als een reeds bijzonder appetijtelijke hors-d'oeuvre voor wat wel eens dé komische hit van de volgende jaren zou kunnen zijn.

AFLEVERINGEN
1. Pilot
In het appartement tegenover genieën Sheldon en Leonard trekt de aantrekkelijke, maar iets minder snuggere blondine Penny in. Dat moet wel tot wrijvingen leiden...

2. The Big Bran Hypothesis
Wanneer Leonard een pakje voor Penny in ontvangst neemt, werpen hij en Sheldon een eerste blik op haar appartement. Sheldon krijgt bijna een hartaanval van de rommel in de flat en zweert orde te scheppen in de chaos.

3. The Fuzzy Boots Corallory
Leonard vraagt omzichtig Penny uit eten. Zo omzichtig dat zij niet eens doorheeft dat het een date is.

4. The Luminous Fish Effect
Door zijn arrogantie en koppigheid wordt Sheldon ontslagen. Hij werpt zich nu in zijn vrije tijd van het ene vreemde experiment in het andere. Zijn vrienden worden ongerust.

5. The Hamburger Postulate
Ervan overtuigd dat Penny toch buiten zijn bereik is, waagt Leonard zijn kans bij collega Leslie. Tot Leonards eigen verbazing staat Leslie niet weigerachtig tegenover zijn avances.

6. The Middle Earth Paradigm
Penny geeft een halloweenfeestje, waardoor Sheldon, Leonard, Raj en Wolowitz oog in oog komen te staan met diverse knappe leden van de andere sekse.

7. The Dumpling Paradox
Wanneer Wolowitz een nymfomane opportuniste aan de haak slaat, wordt Penny ingelijfd als nieuwste lid van de vriendenclub opdat de wekelijkse halo-avond toch door kan gaan.

8. The Grasshopper Experiment
Enkele slokjes van een cocktail veranderen Raj in een andere man: eentje die het zowaar aandurft om met meisjes te praten. Dat komt van pas wanneer zijn ouders hem aan een Indische trachten te koppelen.

9. The Cooper-Hofstadtler Polarization
De vriendschap van Leonard en Sheldon komt onder druk te staan wanneer de één wil spreken op een conferentie en de ander niet. De bemiddelingspogingen van Penny hebben bovendien een averechts effect.

10. The Loobenfeld Decay
Leonard verzint een leugentje om bestwil om onder een optreden van de vals zingende Penny uit te komen. Voor hij het beseft heeft Sheldon echter een warrig web geweven om de leugen onfeilbaar te maken.

11. The Pancake Batter Anomaly
Wanneer Sheldon (schijn)ziek wordt, maken zijn vrienden zich snel uit de voeten, want zij weten hoe onuitstaanbaar hij zich tijdens z'n ziekte kan gedragen. Penny is echter niet op de hoogte gebracht. Arme Penny...

12. The Jerusalem Duality
De universiteit werft een jongere, Koreaanse, meer intelligente versie van Sheldon aan. Die kan moeilijk omgaan met de gedachte dat hij niet langer de slimste persoon in de wijde omtrek is.

13. The Bat Jar Conjecture
Wegens zijn arrogantie wordt Sheldon uit het quizteam voor de fysicaolympiade gegooid. Hij blijft niet bij de pakken zitten en rekruteert drie willekeurige vreemden om het op te nemen tegen zijn drie vrienden.

14. The Nerdmabelia Scattering
Sheldon koopt een fullsize replica van The Time Machine op eBay, maar twijfelt aan zijn aankoop wanneer Penny zijn obsessie met comics en memorabilia kinderlijk vindt.

15. The Pork Chop Indeterminacy
Sheldons vrienden krijgen voor het eerst diens knappe tweelingzus te zien en vallen alledrie halsoverkop voor haar.

16. The Peanut Reaction
Penny plant een verrassingsfeestje voor Leonards verjaardag. Om hem tijdelijk uit het appartement te lokken heeft Wolowitz zelfs een extreme allergische reactie over.

17. The Tangerine Factor
Wanneer Penny het uitmaakt met haar vriend, grijpt Leonard de kans om haar eindelijk mee uit te vragen. Het duurt echter niet lang eer beiden zich beginnen af te vragen of dit wel een goed idee is.

BEELD EN GELUID
Dit eerste seizoen mag dan amper twee jaar geleden voor het eerst op antenne zijn gegaan, aan de beeldkwaliteit op deze dvd zou je dat niet zeggen. Niet dat het beeld opvallende gebreken vertoont, maar scherpte, zwartniveaus en contrasten halen allemaal niet meer dan een degelijke voldoende, waar een onderscheiding toch meer op zijn plaats was. De soundtrack bestaat uit een stereospoor dat degelijk de dialogen weergeeft, maar in dynamisch opzicht niet het haantje-de-voorste van de klas is.

EXTRA'S
De enige extra is de featurette Quantum Mechanics of the Big Bang Theory (17 min.), waarin de bedenkers dieper ingaan op de ontstaansgeschiedenis van de sitcom.

CONCLUSIE
The Big Bang Theory is niet de meest originele sitcom, maar het is wellicht de grappigste nieuwe reeks die de voorbije jaren in Amerika is opgestart. Met heerlijke onliners en sympathieke personages doorspekt, blijkt de comedy al snel onweerstaanbaar, niet het minst door de onvergetelijke performance van Jim Parsons als Sheldon. Beeld en geluid kan men op deze dvd het best als degelijk omschrijven, terwijl de bonussectie welgeteld één extra bevat.