Enkele dagen voor de plechtige opening zwemt een witte haai ongemerkt een onderwaterattractiepark binnen. Een zorgwekkende verdwijning van een duiker doet bij technisch verantwoordelijke Mike Brody (Dennis Quaid) en biologe Kay (Bess Armstrong) het vermoeden rijzen dat een haai verantwoordelijk is. Parkdirecteur Calvin Bouchard (Louis Gosset Jr.) is echter te druk bezig met de feestelijkheden en doet het voorval af als een spijtig werkongeval. Langzaam maar zeker loopt het dodental echter op.

Met deze premisse probeerde men in 1983 het publiek warm te maken voor alweer het derde deel in de populaire Jaws reeks. Het succes van de twee voorgaande delen verzekerde dat de meest beruchte haai uit de filmgeschiedenis zou terugkeren. De productie van Jaws 3 liep echter niet van een leien dakje. Oorspronkelijk benaderden producers Richard D.Zannuck en David Brown een piepjonge Joe Dante die met zijn film The Howling een bescheiden hitje te pakken had.
 

Jaws 3 – People 0 was de toenmalige werktitel en moest een soort van persiflage worden op films als Jaws, Orca en Dante’s eigen Piranha. De studio kon zich echter niet verzoenen met deze radicale stijlbreuk en algauw werd Dante bedankt voor bewezen diensten. Vreemd genoeg werd Joe Alves aangetrokken als vervangend regisseur. Alves, op dat moment enkel bekend als production designer van de vorige Jaws-delen alsook van Spielbergs Close Encounters Of The Third Kind, had echter niet de ervaring om een film als deze in goede banen te leiden, wat duidelijk merkbaar is aan het afgewerkte product. Suspense in deze 90 minuten durende reclamespot voor Seaworld is haast onbestaande en relatief simpele scènes zijn zo slecht in beeld gebracht dat men als toeschouwer meermaals met de handen in het haar zit.
 

Karakteracteurs als Dennis Quaid, Louis Gosset Jr. (die net een Oscar gewonnen had voor zijn bijrol in An Officer And Gentleman) en een debuterende Lea Thompson (Back To The Future) staan er dankzij idiote dialogen voor spek en bonen bij en de vervelende 3D gimmick (uiteraard 2D voor deze release) leverde op het eind van de film zowaar het slechtste special effect op van de jaren 80.

BEELD EN GELUID
In tegenstelling tot zijn voorgangers heeft Jaws 3 een teleurstellende beeldkwaliteit. Verschillende scènes, hoofdzakelijk die onder water, vertonen een soft karakter en bevatten nogal wat printschade. Dit soft beeldkarakter is echter eigen aan zowat alle 3D films, gedraaid in deze periode (één van de eigenschappen van de 3D-filmtechniek is dat men aanzienlijk moet bijlichten op de set zodat er heel wat contrast verloren gaat  en waardoor het beeld algauw iets zachter wordt).  Het kleurenpalet is op deze dvd echter wel prima. Zo zijn bijv. de verschillende schakeringen in het blauw van de onderwaterscènes goed onderscheidbaar. Hoewel nooit echt spectaculair, doet de Dolby Digital 2.0-track toch moeite om hier en daar sommige momenten mooi te accentueren. De muziek van Alan Parker (Williams gaf er de brui aan na deel 2) klinkt zuiver en de dialogen zijn goed verstaanbaar.

EXTRA'S
Behalve de originele trailers voor Jaws 2 en de latere sequels is hier niets anders op terug te vinden. Toch een gemiste kans, want Jaws 3 heeft ondertussen een flinke cultreputatie opgebouwd en smeekt op zijn minst om een verhelderend audiocommentaar van regisseur Joe Alves.
 

Jaws 3 betekende het begin van het einde voor de Jaws-reeks. De film blijft een schoolvoorbeeld van hoe je een megafranchise volledig naar de knoppen kunt helpen. Stick with the original!