SERIE
Politieke satire is wellicht de moeilijkste vorm van humor. Je moet immers bijtend uit de hoek komen zonder de grap uit het oog te verliezen. Misschien dat tv-makers zich daarom maar zelden wagen aan het genre: de kans om op je bek te gaan, is gewoon te groot. Maar als je alle ingrediënten precies doseert, krijg je iets prachtigs. Dat bewijst The Thick Of It, een Britse comedy die als arena de dagelijkse gang van zaken op het kabinet van een minister kiest. De reeks is overduidelijk een reactie op de manier waarop Tony Blair en zijn team aan politiek deden. Het personage van spindoctor Malcolm Tucker is zelfs een onverhulde parodie op Alistair Campbell, de communicatieguru van de toenmalige Labour-premier. The Thick Of It manifesteert zich kortom als een satire op de hedendaagse Britse politiek en is daarmee een waardige opvolger van klassieker Yes, Minister.

In deze boxset zijn alle 14 afleveringen van de eerste drie seizoenen gebundeld, met als bonus twee specials van een uur. De reeks begint met het ontslag van de minister van Sociale Zaken en neemt daarna zijn opvolger onder de loep. Hugh Abbot blijkt als regeringslid eerder begaan te zijn met het niet maken van fouten dan met het uitvoeren van een effectief beleid. Als je de drie episodes die het eerste seizoen vormen gelooft, dan kondigen ministers beleidsinitiatieven aan zonder ruggensteun van hun premier, gaan ze af of de visie van een focusgroep bestaande uit één persoon en zijn ze er als de dood voor om zelf verantwoordelijkheid te nemen voor hun daden. Dit eerste seizoen zet meteen de toon voor de hele reeks. De minister wordt neergezet als een intellectuele nul en zijn medewerkers als freewheelende kippen zonder kop. De enige die continu de teugels in handen houdt, blijkt Malcolm Tucker, een vuilbekkende Schot met de zelfverzekerde arrogantie van een onverlicht despoot.

Waar hij in het eerste seizoen nog (weliswaar zeer opvallend) in de periferie van de hoofdcast acteert, treedt Tucker in seizoen twee meer op de voorgrond. Je krijgt zowaar het gevoel dat hij meer invloed heef op de ministers dan de premier - wat nog wel eens waar kon zijn ook. Communicatieblunders blijven de plot domineren in de drie afleveringen van seizoen twee: per ongeluk verzonden scheldmails en een pr-flater van jewelste in een fabriek zijn slechts het topje van de ijsberg. Maar seizoen twee is minder vrijblijvend entertainment omdat het machtsaspect vaker wordt uitgespeeld, het meest memorabel in een plotlijn waarin de kabinetten herschikt worden.

Dat je als kijker meeleeft met personages die quasi allemaal verderfelijk zijn - ook al verschuilen sommigen zich achter een masker van naïviteit - heeft waarschijnlijk te maken met de keuze om de reeks documentaireachtig te filmen. Visueel heeft de serie heel wat gelijkenissen met The Office, met dat verschil dat de personages hier nooit laten uitschijnen dat ze gefilmd worden. Toch is de techniek geen onverdeeld succes. Ja, de chaos op het kabinet komt extra uit de verf, maar de de stijl overweldigt net iets te vaak de inhoud. Was The Thick Of It even goed geweest met een meer conventionele filmstijl? Ongetwijfeld, want het scenario is de ster, niet de regie. Het script is overigens een amalgaam van neergepende dialogen en improvisaties en die frisheid straalt uit over op de acteurs. Zij laten zich volledig gaan. Niet alleen Peter Capaldi blijkt voortreffelijk als de in scheldtirades grossierende Tucker. Chris Addison is minstens even goed als de ogenschijnlijk verlegen, maar zich steeds meer in zijn sas voelende politiek adviseur Ollie. En ook Chris Langham is briljant als minister Hugh Abbot, iemand die de helft van de tijd (na ja, misschien nog iets meer) geen flauw idee heeft wat hij moet doen. Aangezien The Thick Of It een realistisch beeld wil schetsen van de hedendaagse Britse politiek, krijgen vrouwen maar een bijrol toegewezen. Joanna Scanlan maakt echter het meest van haar relatief korte schermoptredens als persmedewerkster.

Na de uitzending van de eerste twee reeksen in 2005, volgden twee specials van The Thick Of It in 2007. Die duren een uur in plaats van dertig minuten en leggen de focus meer dan ooit op Malcolm Tucker en de wijze waarop hij al zijn politieke ervaring moet gebruiken om zijn comfortabele postje te vrijwaren. Maar het spreekt voor de kracht van de reeks dat het uiteindelijk niet de vuilbekkende fratsen van Tucker zijn die je het meest bijblijven. Het is de interactie tussen meerderheid en oppositie die beklijft, niet het minst omdat oppositieminister Roger Allam een perfecte tegenpool is van Tucker: iemand die aan de oppervlakte altijd de rust bewaart. Dat weerhoudt hem er niet van om ook met de regelmaat van de klok te vloeken, maar het contrast met Tucker zorgt niettemin voor een leuke dynamiek die de speciale afleveringen net dat beetje meer geeft. Het inzicht in het gemanoeuvreer achter de schermen bij de aanstelling van een nieuwe partijleider zorgt eveneens voor een kijkervaring die puur entertainment overstijgt.

Daarom is het des te spijtiger dat de derde reeks niet hetzelfde niveau haalt als de vorige afleveringen. Het spervuur aan beledigende oneliners wordt er niet minder op, maar dat lijkt vooral bedoeld om de dynamiek van de verhaallijnen kunstmatig op te vijzelen. De plots zijn immers weinig vernieuwend en recyclen ideeën uit eerdere afleveringen. Erger is echter dat de personages karikaturen dreigen te worden, met perschef Terri als triest hoogtepunt. In de eerste reeks was zij nog een luis in de pels van de minister omwille van haar ervaring en kennis. In de derde serie is ze ineens een blunderende idiote die geen flauw benul heeft van communicatiemanagement en een gigantisch tekort aan mensenkennis tentoonspreidt. De cast wordt weliswaar versterkt met een nieuwe, vrouwelijke minister, maar na een veelbelovende start deemstert ook zij weg.

Gelukkig betekent een iets mindere derde reeks niet dat The Thick Of It de pedalen helemaal verliest. De comedy is nog steeds beter dan het merendeel van wat op de tv-zenders te zien is. Als een bijtende satire op de manier waarop een regering een land runt, is de reeks bovendien bijzonder relevant. Ja, er wordt een weinig positief beeld opgehangen van politici en dus surft The Thick Of It gemakkelijk mee op een maatschappelijk trend die al decennia bezig is. Maar wat geeft het als dat zo entertainend gebeurt dat zelfs een minder geslaagde episode minstens een paar momenten bevat die je niet snel zal vergeten. Dat met Malcolm Tucker een personage wordt opgevoerd dat je gerust een moderne, minstens even vuilgebekte, moderne variant van Al Swearengen kan noemen, is de kers op de taart. Alleen dat al, gekoppeld aan een gigantische cliffhanger van een ontknoping, doet me reikhalzend uitkijken naar het vierde seizoen, dat er naar het schijnt in 2012 zit aan te komen.

BEELD EN GELUID
The Thick Of It oogt niet optimaal op dvd en dat ligt niet alleen aan de nerveuze filmstijl die de scherpte van het beeld zelden een kans geeft. Met name in het eerste seizoen is er bijv. heel veel grain aanwezig en kan ook het contrast niet overtuigen. Naarmate de seizoenen vorderen is er beterschap, maar de beeldkwaliteit haalt nog steeds niet het niveau dat je mag verwachten van een moderne reeks. De soundtrack is gelukkig beter van kwaliteit. De veelvuldige verwensingen van Malcolm Tucker klinken bijzonder helder op het stereospoor, net als de andere dialogen. De subtiele omgeveingsgeluiden zijn echter het meest treffende element van een prima audiotrack.

EXTRA'S
De schijfjes van deze collectie bevatten behoorlijk wat bonusmateriaal. Zo bevat bijna elke aflevering  een Audiocommentaar en is er in totaal meer dan een uur Verwijderde Scènes aanwezig. Op de disks van het eerste seizoen vinden we bovendien een interessante Script to Screen Guide en een aantal Fotogalerijen terug. De specials gaan vergezeld van de oorspronkelijke Newsnight-beelden die in de serie voorkomen en het laatste seizoen bevat een achttal featurettes van elk vijf minuten, die verzameld worden onder de titel Out of The Thick Of It.

CONCLUSIE
The Thick Of It fileert de wereld van de politiek vakkundig, compromisloos en (vooral) bijzonder geestig. Met spindoctor Malcolm Tucker creëren de makers bovendien een personage voor de eeuwigheid. De serie kent pieken en dalen, maar haalt over het algemeen een hoog niveau en geeft een treffende blik achter de schermen van de macht. De beeldkwaliteit is op deze dvd niet briljant, maar stelt ook niet volledig teleur. De soundtrack klinkt dan weer uitstekend. Ook de bonussectie scoort goed.