FILM
Het zou goede reclame kunnen zijn voor een bekend Belgisch biermerk. Een film over twee goede vrienden, een man en een vrouw, die voor een brouwerij werken. Het bier in kwestie komt met de regelmaat van de klok in beeld, er wordt een hele film lang gezopen dat het een lieve lust is, en het mist zijn effect niet. Want al tijdens de film heb je zin om naar de koelkast te lopen en je dorst te laven met een fris pintje. Drinking Buddies geeft het voorbeeld. Maar de film afdoen als zuivere bierreclame is hem oneer doen.

Drinking Buddies, geschreven en geregisseerd door ene Joe Swanberg, is een aangenaam, kleinschalig filmpje. Swanberg exploreert in zijn film de vriendschap tussen de twee brouwerijmedewerkers Kate (Olivia Wilde) en Luke (Jake Johnson). Ze maken graag plezier samen en houden het leven liever niet te serieus. Het zijn twee mensen van wie je denkt dat ze een uitstekend koppeltje zouden vormen, maar Kate vormt al acht maanden een koppeltje met Chris (Ron Livingston) en Luke woont samen met zijn vriendin Jill (Anna Kendrick). Drinking Buddies is de zoveelste film in de rij die gebruik maakt van die doen-ze-het-of-doen-ze-het-niet-invalshoek. Wat hem echter onderscheidt van veel soortgenoten is dat de toon serieuzer is en het verhaal minder clichématig wordt uitgewerkt.

Swanberg kon rekenen op een leuke cast. Olivia Wilde (House M.D, Rush) is momenteel een van de grootste chouchous van Hollywood. Haar verschijning in de film deed de pr omtrent Drinking Buddies alvast geen slecht. Jake Johnson kennen we nog van New Girl en Anna Kendrick was George Clooney’s sidekick in het leuke Up In The Air. Ook Jason Sudeikis (We’re The Millers, Horrible Bosses en tegenwoordig zelfs meneer Wilde) draaft in een klein rolletje op in deze film. Ze brengen het er allemaal meer dan behoorlijk van af. Swanberg zit de personages met zijn camera dicht op de huid en trekt de kijker op die manier mee in het verhaal. Gekke jongen trouwens, die Swanberg. Hij werkte zijn script niet tot in de details uit. Hij koos ervoor om de acteurs algemene richtlijnen te geven over de richting die het verhaal zou uitgaan en hij liet ze volop improviseren. Het is knap om te zien dat de film niet leed onder die aanpak. Integendeel, hij heeft een onafhankelijke toon, de handelingen van de verschillende personages komen door die werkwijze waarachtig over en de film bevat enkele erg mooie, spontane scènes, zoals die waarin Kate Luke in bed stopt.

Drinking Buddies is zo een sfeervol en sympathiek filmpje dat het verhaal langzaam maar prettig voorbij laat kabbelen. Heeft de film ook iets interessants te vertellen? Eigenlijk niet. En het is moeilijk om je voor te stellen dat hij lang in het geheugen zal blijven hangen. Maar de film lijkt zo spontaan en is zo weinig pretentieus dat je er onmogelijk kwaad om kunt zijn. Het kan ook de alcohol zijn, natuurlijk.

BEELD EN GELUID
We krijgen een scherp beeld dat de gebeurtenissen in de film passend ondersteunt. Het kleurenpalet is overwegend warm en het contrast op niveau. In het algemeen valt er bijzonder weinig aan te merken op de beeldkwaliteit. De film maakt weinig gebruik van geluidseffecten. De dialogen staan voorop en die klinken vol en zuiver. Beeld- en geluidskwaliteit zijn zonder meer prima.

EXTRA’S
Leuk om te zien dat er veel aandacht is besteed aan de extra’s, al mochten die iets uitgebreider en diepgaander zijn. Voor de liefhebbers is er een Commentaartrack van de regisseur en de producers. Voorts is er nog een gevarieerde mengeling Deleted Scenes & Outtakes (6,57), enkele korte Cast Interviews met de vier belangrijkste hoofdrolspelers, een weinig zeggende A Look At Drinking Buddies (3:16) en een blik op de brouwerij waar de film is opgenomen in Behind The Scenes At revolutionary Brewing (4:04).

CONCLUSIE
Misschien geen film voor de eeuwigheid, maar Drinking Buddies is wel sfeervol, heeft een onafhankelijke toon en bevat enkele mooie scènes.