FILM
8 Mei 1945. Het is V-Day, de dag waarop Winston Churchill via de radio z’n landgenoten meedeelt dat om 1 minuut over middernacht de vrede ingaat: Duitsland heeft zich definitief overgegeven. Op Buckingham Palace schrijft George VI aan de tekst van z’n toespraak tot het volk terwijl z’n dochters, de prinsessen Elizabeth en Margaret, plannen maken om zich incognito in de feestelijkheden in de straten en op de pleinen van Londen te storten. Dat is niet naar de zin van hun moeder, maar om haar jongere zusje te plezieren houdt Elizabeth vast aan hun vooropgezet plan dat uiteindelijk de goedkeuring krijgt van hun milder gestemde vader, al gaat het niet helemaal zoals voorzien: een militaire escorte krijgt de opdracht om de beide jongedames naar een feestje met een door hun moeder geselecteerd publiek te begeleiden: adellijke mannen en vrouwen van een zekere leeftijd die niet in aanmerking komen voor een prettig gestoord feestje…

De plot van A Royal Night Out is uiteraard compleet uit de lucht gegrepen, want je kan je nauwelijks voorstellen dat de toekomstige Engelse koningin en haar jongere zusje anno 1945 met z’n tweetjes op stap konden gaan op het moment dat de Britse hoofdstad het toneel werd van uitbundigheid en dronkenschap zoals dat in vele jaren niet meer was gezien. En uiteraard verliest de escorte de beide meisjes binnen de kortste keren uit het oog, waarvan vooral feestneus Margaret gebruik maakt om zich met een marineofficier uit de voeten te maken, want zij wil dansen en plezier maken en dat doe je uiteraard niet met een stel oude adellijke dames en heren. Het duurt even voor Elizabeth in de gaten krijgt dat Margaret is verdwenen en dus verdwijnt ze op haar beurt tussen het gewone volk, wat een zeer onverantwoorde keuze is voor iemand die zelfs niet weet hoe je een kopje thee zet…
 

Gelukkig stoot Elizabeth op bus 11 op Jack Hodges, een RAF-piloot die zonder vergunning op stap is en die haar ticket betaalt als blijkt dat ze geen cent op zak heeft (wat niet ongebruikelijk is voor leden van de koninklijke familie). Jack is niet meteen geïnteresseerd in de jonge vrouw met het dure accent, en al helemaal niet in de feestelijkheden omtrent de definitieve wapenstilstand of de koninklijke speech waarop iedereen met spanning zit te wachten. Jack is tegen zo wat alles, tegen het koningshuis, tegen de oorlog, tegen het leger… Niet meteen een gezonde basis voor de samenwerking met een prinses die incognito op stap is, maar dat vertelt Elizabeth haar aantrekkelijke begeleider niet, want zij heeft hem nodig om Margaret op het spoor te komen, die ondertussen naar een nachtclub en van daar naar een hoerenkast is meegetroond…
 

Als het voor een keer lichtvoetiger mag zijn, dan is A Royal Night Out beslist een film die je in overweging kan nemen, want de onschuldige avonturen van Elisabeth en Margaret zijn niet alleen grappig en onschuldig, ze vertellen ons ook over de reacties (of het uitblijven daarvan!) van mensen in ongewone situaties, in dit geval twee adolescente prinsessen die nooit een normaal leven hebben geleid en dus een gemakkelijke prooi zijn voor malafide typen die hun naïviteit ten eigen gunste willen misbruiken. De jongste, Margaret, laat zich quasi meteen op sleeptouw nemen door een marineofficier met niet al te beste intenties, al gaat de regisseur nooit zover dat de kroon ontbloot wordt, zoals dat genoemd wordt, want een alerte Elizabeth is nooit ver uit de buurt en zal op het cruciale moment ingrijpen. Op dat moment moet ze zich evenwel bekend maken en daarop had haar wat onwillige maar goed bedoelende begeleider Jack niet gerekend. Met z’n viscerale afkeer voor alles wat met het koningshuis en het Britse leger te maken heeft, heeft hij het heel even moeilijk met haar bekentenis, maar hij kan er natuurlijk niet onderuit: ze heeft zich de hele tijd netjes gedragen en haar hoge positie niet misbruikt om hem tot samenwerking te dwingen.
 

Het is verrassend dat de BBC een beroep doet op een Canadese actrice voor de rol van prinses Elizabeth, maar Sarah Gadon (A Dangerous Method, 2011; World Without End, 2012) staat haar mannetje, al kan je je voorstellen dat het bloed, zweet en tranen heeft gekost om het chique accent van de Engelse elite onder de knie te krijgen én een geloofwaardige indruk te maken. Wat Meryl Streep kan, dat kan ik ook, moet de Canadese gedacht hebben en dat is ook zo, want in de dialogen met Margaret valt ze niet uit de toon, al kan je je voorstellen dat het upperclass-Engels ook voor de door-en-door Londense Bel Powley (Little Dorrit, 2008) geen evidentie is (al heeft ze het uiteraard vaker gehoord, en het is trouwens een vast onderdeel van de Engelse toneelopleiding). Het aantrekkelijkste personage in deze miniserie is evenwel Jack Hodges, op een ingehouden manier gestalte gegeven door de Amerikaanse acteur Jack Reynor (Transformers 4: Age Of Extinction, 2014; Delivery Man, 2013) die je ook aan het werk kon zien in de sociale drama’s Sing Street (2016) en Glassland (2014), die jammer genoeg nooit de Belgische bioscoop bereikten. Reynor maakt van Jack Hodges een beetje een mysterieus personage waarvan het niet duidelijk is hoe hij het volgende moment zal reageren. Elizabeths accent stoot hem uiteraard af want hij beseft dat ze uit een heel andere sociale klasse komt waarmee hij niets te maken wil hebben, anderzijds heeft hij medelijden met haar onbekendheid inzake alledaagse dingen en plaatsen. Wie verwacht dat hij Elizabeth zal versieren, of een poging daartoe zal doen, komt bedrogen uit, want dat laat het rigide Engelse klassensysteem niet toe, alvast niet in de jaren veertig van de vorige eeuw (en eigenlijk vandaag ook niet), dat is meer iets voor romantische drama’s van Jane Austen en de Brontë-zusjes.
 

In een kleinere rol zien we Emily Watson (The Theory Of Everything, 2014; Synecdoche, New York, 2008) als een eerder strenge Engelse koningin en Rupert Everett (Parade’s End, 2012; Black Mirror, 2011-2013) als de stotterende en zachtmoedige koning George VI, die z’n dochters nauwelijks wat kan weigeren, dus ook geen avondje uit op V-Day. George VI overleed 7 jaar later aan de gevolgen van longkanker. Hij was 57 jaar. Zijn oudste dochter volgde hem op als koningin Elizabeth II. Die is ondertussen 91 en de oudste monarch in functie.

BEELD EN GELUID
Op de beeldkwaliteit is weinig aan te merken, zij het dat de actie zich bijna helemaal in het donker afspeelt, waardoor de tinten eerder gedempt zijn. Maar met de detaillering valt het mee en van ongerechtigheden is geen sprake. De soundtrack bevat heel veel toepasselijke muziek, wat betekent dat er regelmatig een koninklijke deun passeert, gespeeld door een groot orkest en een andere keer door een straatbandje.