FILM 
Een film die begint met de tonen van An Der Schönen Blauen Donau van Strauss? Het is natuurlijk, hoe kan het ook anders, een verwijzing naar 2001: A Space Odyssey van Kubrick. Maar in de film van Thomas Stuber zijn het geen majestueuze ruimteschepen die op het scherm paraderen, wel vorkliften. Het zijn kleine menselijke drama’s en vorkliften die de hoofdrol spelen in deze arthousefilm, op het einde van de twee uur durende rit verneem je zelfs dat wanneer je je ogen sluit je zo waar het geluid van de zee in een vorklift kan herkennen. Het verhaal speelt zich dan ook af in een warenhuis waar dag en nacht het personeel met consumptiegoederen sjouwt om de klant tevreden te stellen. En naast wat drama is er ook zelfs wat plaats voor een beetje liefde op de werkvloer. Of voor wie het met sarcasme wil omschrijven : liefde in de Duitse Colruyt, want daar gaat deze film over. Het is inderdaad geen premisse die de doorsnee filmliefhebber zal doen zweven, en toch is Liebe In Den Gängen een mooi stukje humane arthousecinema geworden.




Een setting die zich zo goed als volledig in een supermarkt afspeelt en waarin de kleine man gevolgd wordt, een beetje zoals Mike Leigh dat zou doen. Het leven zoals het is, met als spanningsgraad een vorklift die kratten drank op en neer laat dalen, maar vooral ook de vraag of Christian (Franz Rogowski) de druk de baas kan. Een stille kerel met een duister verleden en daar niet al te graag mee geconfronteerd wordt en zijn toekomst op een baantje als magazijnier zet, ook al zegt het hem maar bitter weinig. Zijn collega’s zijn wel door en door ervaren, maar blijken bij nader inzien al even ontspoord te zijn als degene die ze met argusogen bekijken. Het lichtpunt in het leven van Christian is de gehuwde Marion (Sandra Hüller) van de afdeling snoepgoed die de eenzaat begrijpt. 




Liebe In Den Gängen is een zeer rauwe film. Mensen leven, zonder ooit te beseffen dat ze daadwerkelijk leven. Er is ook de gewenning met het noodlot, zo vinden de arbeiders het doodgewoon dat ze in het geniep vervallen etenswaren uit de container halen of is er het onrecht dat iemand dreigt ontslagen te worden omdat hij niet vijf minuten, maar een uur te laat komt. De visie van Stuber is dan ook grijsgrauw. Er wordt wel eens gelachen, maar men zit vooral verroest in zijn lot. Cinematografisch is Liebe In Den Gängen bijna docu-achtig met knappe vertolkingen, ook al is de Duitse Joaquin Phoenix-lookalike een acteur die niet bij iedereen bovenaan het laatje zal liggen, maar deze rol wel met verve speelt. Geloof ons een bezoekje aan de supermarkt zal nooit meer hetzelfde zijn, al was het maar omdat je op zoek bent naar de liefde in die gangen. 

BEELD EN GELUID
In Duitsland is deze arthousefilm op blu-ray beschikbaar, maar in de Benelux is dat (begrijpelijk) alleen maar voer voor de dvd-markt. In de eerste minuten vrees je dat het fout gaat wegens te veel onscherpe beelden, maar dat is maar voor eventjes. Het geluid is een Duitse Dolby Digital 5.1-band met zeer veel klassieke muziek op de soundtrack. 




EXTRA'S