FILM
De jonge Lukas (Jack Kane) is getuige hoe zijn familie door vier roofridders wordt afgeslacht. Het vangen van de daders staat voor Koning Razvan (Arturo Muselli) redelijk laag op het prioriteitenlijstje, dus Lukas schaart zijn laatste bezittingen bij elkaar om een huurling onder de arm te nemen om de vier een kopje kleiner te maken. Een zekere Darius (Joseph Millson) lijkt toe te happen, maar de twee raken elkaar uit het oog verloren in een cafétwist. Plan B dan maar: er is sprake van dat er een draak in de bossen leeft die in ruil voor een graanoffer (ja ja, de draak is een vegetariër, lekker politiek correct) mensen hun verzoek inwilligt. De draak heeft echter een slechte reputatie, en is door de koning als verrader bestempeld omdat ze in tijden van nood de gewonde koning niet de helft van haar hart heeft geschonken, het in deze franchise traditionele offer dat een draak kan brengen. De draak, Siveth (Helena Bonham Carter), raadt Lukas echter ten stelligste af om zich te wreken op het viertal, dat zichzelf de Slang (Carolina Carlsson), de Schorpioen (Tam Williams), de Wolf (Richard Ashton) en de Beer (Ross O'Hennessy) noemt. Wraak is namelijk zoiets als een boemerang die altijd weer in het eigen gezicht terugslaat.

Omdat hij bij de draak ook geen gehoor vindt, gaat Lukas dan maar met de moed der wanhoop alleen op zijn vijanden af. Echter zowel Darius als Siveth kunnen het niet over hun hart krijgen om Lukas zichzelf in zijn ongeluk te laten storten, en ze reizen hem achterna. De vier zijn echter formidabele tegenstanders...

De Dragonheart-franchise wordt op zijn zachtst gezegd op bijzonder rare wijze in de markt gezet. De originele film en deel 3 zijn op Blu-ray verschenen, terwijl delen 2 en 4 alleen op dvd te verkrijgen zijn. Nu zijn de verschillende vervolgen slechts zeer losjes op het orgineel gebaseerd en zijn zeker geen vervolg op elkaar. De zeer slappe band die met het origineel wordt gekweekt is dat Siveth zogezegd een nakomelinge van de originele Draco (of was het nu Drago uit film 3? who knows...) is, en ook de gimmick dat draken iemands leven kunnen redden door de helft van hun hart te schenken is een rode draad doorheen de franchise. Alles aan deze film schreeuwt echter "B-productie": de film wordt gesitueerd in een niet nader genoemd Oostblokland, en bij het kijken van de aftiteling blijkt de hele film gedraaid te zijn in Roemenië. De speciale effecten zien er bij momenten ook bijzonder knullig uit, alhoewel ik me kan indenken dat ze voor een Oosteuropees land deel uitmaken van de state of the art-technologie.

Van bekende namen in de cast is er geen sprake, en de overacting van bepaalde personages, zoals Lukas' love interest Oana (Fabienne Piolini-Castle) is pijnlijk om aan te zien. De enige bekende naam op de aftiteling is die van Helena Bonham Carter, die de stem van de draak heeft ingesproken, en daarmee in de voetsporen treedt van onder meer Sean Connery, Ben Kingsley en Patrick Stewart. Wie echter te vinden is voor een potje sword and sorcery kan aan deze film een avondje vertier overhouden. Het scenario is geen platte recyclage van de vorige delen van de franchise, maar probeert toch hier en daar er een beetje een originele insteek aan te geven. Desondanks is de manoeuvreerruimte binnen het genre sowieso beperkt, en moet u de genreclichés er maar voor lief bij nemen.

BEELD EN GELUID
Dragonheart 5 is voor zover ik weet de eerste titel van 2020 die op onze site wordt besproken. Het is een recente direct to video-sequel die met alle moderne technieken werd geschoten, en derhalve ook op technisch vlak een cleane print is die niet teleurstelt. Het beeld is zelfs een beetje té scherp, want de clunky CGI-effecten komen op zijn zachtst gezegd niet goed uit de verf. Aan Siveth de draak ontbreekt duidelijk textuur en schaduw. De DTS-HD MA 5.1-geluidstrack is meer dan voldoende om links en rechts wat zwaardgekletter te laten resoneren, maar ook hier schiet het departement speciale effecten te kort telkens de draak in beeld komt. Siveth spuwt overigens geen vuur maar ijs, en dat is een stuk minder spectaculair. Qua soundtrack wordt het muzikale thema van de originele film een paar keer hernomen.

EXTRA'S
Het bonusmateriaal beperkt zich tot twee vrij nietszeggende promofeaturettes, A new legend (3:05) en Creating Siveth (2:05). Eén punt voor de moeite.

CONCLUSIE
Het is een open deur intrappen dat Dragonheart 5: Vengeance in de eerste plaats een release is voor de minder veeleisende kijker, die mijlenver af staat van het origineel. Toch kan u het voor een vrijblijvend avondje vertier beslist slechter treffen.