SERIE
Dolores Abernathy (Evan Rachel Wood) heeft de uitgang van het park gevonden, en dwaalt nu door Los Angeles, met maar één doel: de mensheid de rekening te presenteren voor alle vernederingen die zij en haar soort hebben ondergaan. Hiervoor is ze op zoek naar Jeroboam, een kunstmatige intelligentie, ontworpen door de uitvinder-entrepeneur Engerraund Serac (Vincent Cassel). Serac was ooit samen met zijn broer een overlevende van een nucleaire apocalyps die Parijs met de grond gelijk heeft gemaakt, en hij heeft in opdracht van de rijke Liam Dempsey (Jefferson Mays) samen met zijn broer het ding ontworpen, oorspronkelijk alleen om beurskoersen te kunnen voorspellen, maar gaandeweg ook om deze te kunnen manipuleren. Jeroboam is uitgegroeid tot een sturende eenheid die met vrij accurate precisie de levensloop van mensen kan voorspellen, en de 'anomalieën', mensen die niet in de pas willen lopen, elkaar laat uitroeien.

Zo'n anomalie is Caleb Nichols (Aaron Paul), een bouwvakker die een centje bijverdient met klusjes op te knappen voor de onderwereld, maar met een knoert van een PTSS-syndroom rondloopt nadat zijn strijdmakker niet levend uit een conflict in een niet nader genoemde Russische deelstaat is gekomen. Caleb speelt vaak met duistere zelfmoordgedachten, totdat hij op een avond de gewonde Dolores ontmoet, die net aan een moordaanslag is ontsnapt wanneer ze via Liam Dempsey jr. (John Gallagher Jr.) toegang tot Jeroboam trachtte te verwerven. De naïeve Caleb laat zich door haar op sleeptouw nemen, en zij ziet in hem het instrument van haar wraak.

Serac probeert intussen wat er over is van Delos op te kopen. In seizoen 2 zagen we dat de bedenkers van het park systematisch alle persoonlijkheden van de bezoekers van het park hebben ingescand, een schat van informatie die Serac graag aan zijn Jeroboam zou voeden. Naar verluidt zit de sleutel tot de versleutelde bestanden in het geheugen van Dolores ingeplant, en Serac zou Serac niet zijn als hij zelf zijn handen zou vuilmaken bij een klusje van die omvang. Hij wekt Maeve (Thandie Newton) weer tot leven, die haar tijd intussen doorbrengt in de virtuele simulatie Warworld, een simulatie die zich afspeelt tijdens de Tweede Wereldoorlog en de Duitse bezetting van een Italiaans dorpje waar zich partizanen schuilhouden. Serac belooft Maeve voor eeuwig te verhuizen naar een virtuele wereld naar haar keuze, waar ze samen met haar dochter de rest van de eeuwigheid kan uitzitten, op voorwaarde dat zij hem Dolores brengt.

De dagelijkse bestuurder van Delos, Charlotte Hale (Tessa Thompson), probeert intussen het vijandig bod van Serac af te wimpelen. De echte Hale is intussen al lang dood, en ze is vervangen door een host. Hale werkt samen met Dolores om het voortbestaan van haar soort te garanderen, en er zit meer van Dolores in haar dan dat ze voor mogelijk zou houden. Serac wil desnoods alle hosts van het park vernietigen, als dat de prijs is om Dolores in handen te krijgen. Hale kan niet anders dan de voornaamste aandeelhouder van het park, William (Ed Harris), uit zijn isolement halen dat hij zichzelf heeft opgelegd nadat hij zijn dochter vermoord heeft, om de raad van bestuur te overtuigen tegen te stemmen. Ze wil hem echter tegelijkertijd uitschakelen, en laat hem afvoeren naar een gekkenhuis. Ook Bernard (Jeffrey Wright) is uit het park ontsnapt, en samen met ex-bewakingsagent Stubbs (Liam Hemsworth), zelf een host, probeert hij Dolores tegen te houden vooraleer ze de kans krijgt om de mensheid uit te roeien.

Het derde seizoen van Westworld lijkt in niets meer op de vorige twee. Wég park, wég gesplitste tijdlijn, alles draait nu om de machiavellistische poging van Serac om de wereld in controle te houden met behulp van zijn artificiële intelligentie, en Dolores' streven om dat te stoppen. Opnieuw wordt het geheel overgoten met een filosofisch sausje, met als centrale vraag: bestaat er zoiets als de vrije wil? Dolores wil de mensheid met de neus op de feiten drukken, namelijk dat ze even goed marionetten zijn in een machtsspel waarbij de controle in handen is van de happy few, en dat de wereld van de gewone mensen niet zo erg verschillend is als die van de hosts. We krijgen dit seizoen meer glimpen van hoe de wereld er uitziet ten tijde van het ontwerp van het park, en nu pas wordt duidelijk dat Westworld zich een flink eind in de toekomst afspeelt. De zelfrijdende auto is gemeengoed geworden, Parijs is van de aardbol verdwenen na een nucleaire oorlog en je hebt echt niet veel verbeelding nodig om Jeroboam te zien als de exponentiële uitschieter van het internet. Feitelijk begint dit derde seizoen met een nieuw blanco blad, waarbij er toevallig een handjevol mensen rondloopt dat in de vorige seizoenen ook acte de présence gaf - en het zijn er echt niet veel. Af en toe komt er eens een veredelde cameo bij te pas, al dan niet onder invloed van hallucinogene middelen, maar als we aan de reeds vernoemde personages ook nog Peter Abernathy (Louis Herthum) en Hector (Rodrigo Santoro) toevoegen, die bovendien allebei alleen in virtuele vorm optreden, dan hebben we het qua overlevers van de vorige seizoenen ongeveer gehad. Aaron Paul en vooral Vincent Cassel als bad guy van dienst zijn weliswaar aanwinsten voor de (gedecimeerde) cast.

De vormgeving van Westworld blijft nog altijd de grootste troef. Je wordt getrakteerd op futuristische shots en visuals die de één na de ander ronduit verbluffend zijn, met daarin naadloos verweven CGI-effecten zoals de gigantische oorlogsdroïds die Delos heeft laten bouwen, en niet één, maar twee duels op leven en dood tussen Dolores en Maeve. Het ontbreken van het park zelf blijft wel zowel visueel als inhoudelijk een hiaat: de serie bevat ook maar acht afleveringen in plaats van de gebruikelijke tien, en na die acht is het verhaal wel tot de laatste druppel uitgemolken. Wie echter twijfelt of er nog een vierde seizoen komt, moet maar even de post credits scene na de laatste aflevering bekijken.

BEELD EN GELUID
In seizoen 3 wordt dus zoals gezegd het park ingeruild voor het futuristische Los Angeles. Opnieuw wordt er duchtig gespeeld met de beeldformaten, waarbij het 1.78:1-formaat soms ingeruild wordt voor 2.35:1, meestal wanneer de actie zich afspeelt in een virtuele simulatie. Showrunner Jonathan Nolan heeft dat alvast van zijn broer afgekeken. Het beeld is meestal old school op ouderwetse film geschoten, en de futuristische computereffecten worden er naadloos in verweven. Zelfs in de nachtelijke scène laat detaillering ons niet in de steek, maar het is pas bij vol daglicht dat de presentatie schittert. Scènes zoals die in Warworld kunnen makkelijk wedijveren met eender welke groots opgezette blockbuster over de Tweede Wereldoorlog. De DTS-HD MA 5.1-track dompelt je onder in de soms virtuele, soms echte soundscapes die de reeks te bieden heeft. Ook scènes zoals in de metro van Los Angeles weerklinken besloten en haast claustrofobisch. De soundtrack is van de hand van Ramin Djawidi, en doet bij momenten denken aan het eerdere werk van Vangelis en dan in het bijzonder Blade Runner. Kan geen toeval zijn.

EXTRA'S
Westworld seizoen 3 bevat behoorlijk wat bonusmateriaal; alleen is het spijtig dat commentaartracks blijken teo ontbreken. Over de drie schijven verdeeld staan er zeven documentaires "Creating Westworld's Reality" met een korte making of voor de afleveringen  Parce Domine (6:36), The Winter Line (7:18), The Absence Of Field (6:05), Genre (3:54), Decoherence (4:48), Passed Pawn (4:09) en Crisis Theory (9:03) - de aflevering The Mother Of Exiles kon ofwel zonder, ofwel zijn ze die gewoon vergeten. Ik gok op het tweede. Schijf 1 bevat ook nog Escape from Westworld (1:53), een kort overzicht van het seizoen. Op disk 2 krijgen we Exploring Warworld (3:56), een studie van de derde virtuele realiteit na Westworld en Samurai World in de vorige seizoenen.

De overige featurettes vinden we op de laatste schijf, die maar 2 afleveringen bevat waar de andere er 3 bevatten. We Live In a Technocracy (13:44) is een redelijk filosofische bijdrage over het onbeperkt verzamelen van data en het misprijzen voor de privacywetten dat daarmee gepaard gaat. A Vision for the Future (14:09) biedt een staalkaart van het analoge en digitale set- en productiedesign, en RICO: Crime and the Gig Economy (7:07) gaat over het appje dat Caleb in de reeks gebruikt om bij te schnabbelen. Westworld on Location (11:20) voert ons mee langs de sets in Spanje (dat model stond voor het Italiaanse dorpje dat belegerd wordt door de nazi's) en Singapore (dat figureert als zichzelf). Afsluiten doen we moet vier documentaires Welcome to Westworld, gemoedelijke en niet al te ernstig te nemen babbels tussen twee acteurs. In Analysis (3:46) en Who Said It? (3:43) zijn dat Evan Rachel Wood en Aaron Paul, terwijl in twee featurettes met dezelfde naam (3:22 en 2:57) die daarop volgen Thandie Newton and Tessa Thompson aan het woord komen.

Het getuigt overigens van niet veel respect dat het begeleidende boekje alleen in de taal van Molière en Shakespeare opgesteld is. In Vlaanderen Nederlands verdomme!

CONCLUSIE
In The New World neemt Westworld een flinke draai, en de volledige afwezigheid van het park maakt dat de serie eigenlijk niets meer te maken heeft met het oorspronkelijk werk van Michael Crichton. Na twee seizoenen heb je de verteltrucjes echter door, kan de reeks niet opnieuw voor verrassingen zorgen, en vallen de scenaristen iets te vaak terug op clichés uit het genre. Desondanks een flinke, behoorlijk goed afgewerkte Blu-ray met cachet.