FILM 
Terwijl we het onderwijl stilaan moe worden om iedere week te moeten lezen dat de opnames van films stop moeten worden gezet door het welbekende virus, hebben een paar Britse filmstudenten een ingenieus plannetje bedacht om de geldende regels te omzeilen. Niet door ze aan hun laars te lappen, maar door een film op te nemen die eruit ziet als een Zoom-vergadering. Jawel.

Het idee kwam er door een kortfilm die Rob Savage begin 2020 maakte en waarin men op zolder tijdens een videochat allerlei vreemde geluiden ging onderzoeken. Het was niet meer dan een grap, maar toen de kortfilm op het internet een echte hit werd, ging Savage nadenken over het maken van een hele film, hoewel je dit ruim moet interpreteren want Host duurt welgeteld 58 minuten. In ieder geval was het perfect mogelijk om zo’n film te maken en rekening te houden met de quarantainebeperkingen. Men regisseerde vanop afstand en iedere acteur was verantwoordelijk voor zijn eigen camerawerk, het bepalen van de verlichting en zelfs het uitvoeren van de stunts. De voorbereidingen werden getroffen via virtuele workshops en in twaalf weken was de film af.

Kortom, als het louter om pientere ideeën en ballen aan het lijf gaat, dan verdienen de makers hiermee zonder al te veel nadenken een hoofdprijs. De vraag is echter of het ook goede film oplevert. Want in deze film ziet alles eruit als je PC-scherm. Je ziet de muis op je scherm voorbij scrollen, af en toe valt de internetconnectie weg of je ziet één of ander balkje tevoorschijn springen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de te vrezen copycats die ongetwijfeld op dee film zullen volgen. Herinner je gewoon maar wat The Blair Witch Project teweeg bracht, waarbij iedere gek met een handcamera dacht dat hij een geboren regisseur was. En om de dingen te zeggen zoals ze zijn, wie heeft na al dat telewerk nog zin om een film te gaan bekijken die er visueel als je werktaak uitziet? Het probleem is evenwel niet zo zeer de eenzijdige setting, maar wel het verhaal dat niet meer is dan een hoop voorspelbare clichés en ook het feit dat er niet echt geacteerd wordt, je kan evengoed je Facebook aanzetten en een vriend of vriendin opbellen en dan vragen of die wat wil gillen.

Het verhaal is best leuk, alleen niet altijd even goed uitgewerkt. Door de quarantaineplicht vanwege de COVID-19-pandemie, heeft een groep vrienden besloten om via Zoom wekelijks contact te houden. Om de sleur wat te doorbreken heeft Haley (Haley Bishop) een medium ingehuurd om geesten op te roepen. Waarom ze het doen, weten ze in feite zelf niet, want ze geloven er amper iets van, maar dan beginnen plots allerlei dingen te bewegen. De film heeft echt wel een paar angstaanjagende jump scares, maar als geheel is het allemaal net iets te mager om voldoende indruk te maken. Een scenario is er amper, wel hoor je veel gegil en zinnen als "Don’t do it" of "Don’t go in there", maar meer is het allemaal niet. Host is gerust het checken waard als je hem ergens te pakken kunt krijgen (we geven je niet de pap in de mond hoe je dat kan doen), maar of je dit nu op Blu-ray in je collectie moet hebben?

BEELD EN GELUID
Het blijft zeer moeilijk om dit soort films een degelijke quotering te geven als het op geluid en beeld aankomt. Alles is immers zo gemaakt dat je het gevoel hebt dat je achter een pc-scherm zit en waar bijna alles is opgenomen met een goedkope en bevende camrecorder. Een loepzuiver beeld krijg je dus nooit, wel met de speciaal gecreëerde storingen. Altijd handig natuurlijk om zo te werken als je met een pietluttig budget opgescheept zit. Smaken zijn er natuurlijk om over te twisten, maar als je het ons vraagt vinden we het lelijk en heeft het maar weinig met filmkunst te maken, al was het maar dat een film valt of staat met de visuele visie van iemand die achter de camera staat. De geluidsband is een DTS-HD MA 2.0 met vooral veel gekrijs. Er is Engelse ondertiteling voorzien, en dat is bij momenten maar goed ook. 

EXTRA'S
Over smaken valt niet te twisten, dus ook niet over hoe iemand zijn tijd wil spenderen. De film zelf duurt nog geen uur, maar qua extra’s zit je toch gauw aan de kaap van drie uur. Leuk zou je zeggen, maar net als de film bestaat ook hier alles uit een gesprek via Zoom. Er wordt over alles en nog wat getetterd. Er zal wellicht wel iemand op deze aardbol rondlopen die hier boodschap aan heeft, maar wij moesten er ons eerlijkheidshalve doorsleuren. Iedereen die ook maar iets met de film te maken heeft, wordt dan ook in het Zoom-gesprek betrokken, en zoals te verwachten hoor je alleen maar woorden van lof of het bekende cliché dat zelfs de acteurs en actrices de schrik van hun leven hadden. De meest interessante bonusfilmpjes zijn de twee kortste, namelijk de twee kortfilms (Dawn Of The Deaf en Salt) waarmee voor Savage alles begon. In Behind-the-Scenes wordt eigenlijk uitgelegd hoe je via beperkte middelen en een pc een film in elkaar kan knutselen. Met de cast zijn er twee lange interviews. Eentje die speciaal voor deze release is opgenomen en een ander dat georganiseerd werd door het Britse filmfonds BFI. In The Host Team Séance gaat men (zoals gezegd met alweer een Zoom-gesprek) dieper in op de seance. In Evolution of Horror hebben Rob Savage, Gemma Hurley en Jed Shepherd het over de nieuwe (gemakkelijkere) technologieën en wat die voor de horrorfilm kunnen betekenen. Concreet betekent het dat iedereen met een PC een film kan maken, maar of dat goede films oplevert laten we in het midden, want naar ons weten staat of valt een film met de visie van de regisseur. Voorts zijn er nog twee video's (Is There Goblins Now? en Kate Scare) die oorspronkelijk als één geheel zijn opgenomen, maar verknipt zijn in de uiteindelijke filmversie.

CONCLUSIE
Uitzonderlijke omstandigheden vragen om uitzonderlijke oplossingen, en dus besloten een paar filmstudenten om een horrorfilm via Zoom op te nemen. Een pienter idee dat wel, maar door het magere scenario en de niet al te briljante acteerprestaties schiet deze poging zijn doel wel wat voorbij.