FILM
Een brutale gangsterfilm die begint met een citaat van Paus Franciscus. Het is niet meteen een alledaags gegeven. Jammer genoeg kunnen we dat niet over de film zeggen, hoewel Tainted van Brent Cote best genietbaar is en de liefhebbers van B-films wel zal weten te charmeren. Alleen lijkt het geheel net iets te veel op iets wat toch meer had kunnen zijn. Voor regisseur Brent Cote was het na zijn debuut Zero Hour van heel wat jaren terug en een hele resem kortfilms zijn entree in de cinemawereld. Of eerder straight-to-dvd want de film zag geen enkele zaal, en we betwijfelen of hij dat ook zou gedaan hebben moest er geen sprake zijn van het C-woord dat u ondertussen niet meer kan horen.




Lance (Alan Van Sprang) is een echte loner die bijna geen woord spreekt. Tijdens de nacht werkt hij als lasser en eens hij thuiskomt luistert hij wat naar oude bluesplaten in zijn piepklein en ontzettend vies appartementje. De man zat 15 jaar in de gevangenis nadat een opdracht in het honderd liep. Een maffiabaas belandde daardoor in een rolstoel en de Russische onderwereld heeft daardoor nog een eitje met hem te pellen. De enige manier om in de cel te overleven was door zich aan te sluiten bij een racistische organisatie waardoor de man met een enorm grote swastika-tatoeage op zijn borst rondloopt. De regisseur heeft duidelijk American History X gezien. Eens ontslagen uit de gevangenis wil Lance wel zijn misdaadleven achter zit laten, maar een leven als huurmoordenaar wis je niet zo maar weg.

Het duurt dan ook niet lang vooraleer de Finse Gregor (een verschrikkelijk saaie John Ralston) op het toneel verschijnt. De Russische maffia is bereid om het verleden te vergeten op voorwaarde dat hij een nieuwe klus voor hen klaart. Hoewel dit niet in Lances nieuw wereldbeeld past, heeft hij weinig of geen keus. Gehoorzaamt hij niet, dan weet hij dat hij weldra onder de groene zoden verdwijnt. Lance doet wat van hem gevraagd wordt, maar ook dat loopt niet volgens plan want een kleine jonge is getuige van de slachtpartij en holt met deze informatie naar de politie. De Russische maffia kan niet anders dan alle sporen wissen, en daarom wordt Lance vogelvrij verklaard. Ondertussen heeft Lance een vriendschap opgebouwd met het jonge zangeresje Anna (Sara Waisglass) die ook een kamer in zijn vervallen flatgebouw huurt. Omdat de maffia ervan uitgaat dat ook zij misschien iets van de opdracht weet, moet ook zij geëlimineerd worden.




Het scenario lijkt niet beter dan dat van een doorsnee Steven Seagal-vehikel, maar toch wilde Brent Cote meer dan alleen maar brutale schietpartijen filmen en dat merk je bijv. in de bijna kleurloze fotografie van Kevin Rasmussen die de film een extra grauw sfeertje geeft. Helaas is het verhaal niet goed genoeg uitgewerkt. De dialogen zijn niet meer dan wat je van een ordinaire actiefilm zou verwachten en er is geen enkele acteur of actrice die uitblinkt, laat staan dat ze enig charisma hebben. De film pakt wel uit met een grote naam als John Rhys-Davies, maar deze man met 272 (!) IMDB-credits heeft duidelijk alleen maar interesse in het opstrijken van wat extra geld. John Rhys-Davies komt als de Russische maffiabaas nauwelijks in beeld en zit ook nog eens verscholen achter een berenmuts. Voor hem hoef je het dus zeker niet te doen. Van Alan Van Sprang hadden we eerlijksheidshalve nog nooit eerder gehoord, maar blijkbaar speelt hij Leland in Star Trek: Discovery, maar hij is gewoon veel te monotoon in beeld gebracht om anderhalf uur naar te kijken. Sara Waisglass die in de States wat bekendheid geniet via de TV-serie Ginny & Georgia levert wel verdienstelijk werk, maar de regisseur vangt er niets mee aan. Het grote probleem van Tainted is dat de makers zich net iets te vlug tevreden stellen met de middelmaat en dat is (kwestie van in gangstertermen te blijven) fataal in tijden van moordende concurrentie.

BEELD EN GELUID
Tainted werd uitgebracht op Remain In Light en is alleen maar beschikbaar op dvd. Het gaat om een goed verzorgde transfer, maar de makers kozen voor een zeer sober, bijna kleurloos pallet waardoor alles er zeer grauw en vaal uitziet. De meeste scenes heben een gele, bijna vieze kleur dat door heel de film herhaald wordt en durft wel eens te gaan vervelen, vooral omdat er in de film niet zo bijster veel gebeurt. De geluidsband is een Engelse Dolby Digital 5.1 die buiten wat stokoude bluesnummers en geweerschoten niet veel werk verricht.




EXTRA'S
Het enige wat je op deze release vindt qua extra materiaal is een trailer.

CONCLUSIE
Tainted is een matige misdaadfilm. Hoewel er flink wat mensen op 90 minuten tijd afgeknald worden, wordt deze Canadese film nooit explosief en doet de regisseur veel te weinig met zijn cast om boven de doorsnee straight-to-dvd-actiefilm te geraken.