FILM
Sinds zijn zesde levensjaar heeft Henry DeTamble (Eric Bana) last van het feit dat hij at random tijdssprongen maakt, zowel naar heden als verleden. De catch is dat zijn kleren niet meereizen, en Henry op bestemming telkens als eerste daad op zoek moet om links of rechts een kostuum te pikken. Ook kan hij niet ingrijpen in het verleden om de toekomst te veranderen; zo slaagt hij er niet in om het dodelijk ongeval waarbij zijn moeder, operazangeres Annette DeTamble (Michelle Nolden), is omgekomen, te verhinderen. Zijn vader Richard (Arliss Howard), die op de hoogte is van Henry's bijzondere aandoening, verwijt hem dat overigens. Wanneer Henry in de bibliotheek op een dag wordt aangesproken door Clare Abshire (Rachel McAdams), weet die door vroegere bezoekjes in haar leven al dat Henry de man wordt met wie ze uiteindelijk zal trouwen. De onvrijwillige tijdreizen zetten echter wel een domper op hun relatie, voornamelijk omdat Clare er niet in slaagt om zwanger te blijven. Kennelijk heeft de foetus telkens de gave van Henry geërfd, en een tijdreis buiten de baarmoeder wordt het kind telkens opnieuw fataal. Erger nog is dat Henry een glimp heeft opgevangen van hoe hij het loodje zal leggen, en die datum nadert met rasse schreden...




Robert Schwentke (in het verleden verantwoordelijk voor onder meer Flightplan met Jodie Foster en het nooit afgemaakte Allegiant) bewerkte het boek van Audrey Niffenegger en maakte een film die het midden houdt tussen een romantisch drama en sciencefiction, alhoewel voor dat laatste niet het minste (pseudo)wetenschappelijke uitleg wordt gegeven; Henry maakt tijdssprongen en that's it. Tijdreizen spreekt natuurlijk altijd wel tot de verbeelding, en wanneer men dit genre tracht open te breken naar andere genres toe, ontstaan vaak leuke experimenten. The Time Traveler's Wife is wat dat betreft half geslaagd; het romantisch verhaaltje stelt an sich niet veel voor, en staat bol van de clichés - koppels die geen kinderen kunnen krijgen moeten maar adopteren - maar het tijdreisgegeven blijft een leuke gimmick. De combinatie van de twee elementen maakt echter wel dat de film zowel bij mijnheer als bij mevrouw in de smaak zal vallen, en (ik besef dat het op het moment van schrijven de compleet verkeerde tijd van het jaar is) als compromis voor een Valentijnsfilm kan u het slechter stellen dan met The Time Traveler's Wife.




De film stelt tussendoor enkele pertinente vragen over het concept van vrije wil. Zo wordt Clare de speelbal van haar eigen emoties en weet met zichzelf geen blijf wanneer uit Henry's bezoekjes uit de toekomst blijkt dat heel haar leven eigenlijk al is uitgestippeld. Er zit zelfs een politiek randje aan, want Henry's toekomstige schoonvader (Philip Craig) is een strenge republikein met een voorliefde voor de jacht, een feit dat verderop in de film belangrijk wordt. Het jammere puntje aan de film is dat er niet wat meer moeite gestoken wordt in het verklaren van Henry's buitengewone conditie. Er wordt weliswaar een geneticaprof (Stephen Tobolowsky) bijgesleurd, maar de brave man zit er niet voor meer bij dan voor spek en bonen. Gezien de beperkte speelduur van de film had er gerust nog een kwartiertje meer uitgeweid mogen worden over het concept van tijdreizen. Bij het bitterzoete einde houdt u tevens  best een zakdoek binnen handbereik. Wat de film zeer goed weet te vatten, is de chemie tussen Eric Bana en Rachel McAdams, die werkelijk een cute couple vormen. The Time Traveler's Wife is zeker geen slechte film, maar op de momenten waarop het erop aankomt, speelt Schwentke iets te veel op veilig.

BEELD EN GELUID
The Time Traveler's Wife krijgt een mooie beeldtransfer mee, met rijke en primaire kleuren, die zo lijken op een Hallmark-productie. Onder meer de weide waarin Henry de jonge Clare bezoekt, is een mooi voorbeeld van detaillering, waarbij je de bloemetjes in het gras kan tellen. Zo lijken wel meer scènes op impressionistische schilderijtjes; de familie DeTamble-Abshire woont in een kast van een herenhuis waar u en ik niet genoeg voor verdienen om die met eerlijk te werken te kunnen betalen, en ook daar zijn de details aan het houtwerk en de muren voortreffelijk weergegeven. Een belangrijke scène speelt zich in de sneeuw af, en ook daar krijgen we een mooi hevig wit met fijne textuur. Soms is een kleine hint van edge enhancement te zien, maar niet in die mate dat het gaat storen. De DTS-HD MA 5.1-track is meer dan voldoende voor deze romantische tearjerker waarin feitelijk niet veel actie te beleven valt, op een spectaculair auto-ongeluk in de openingsscène na. Vooral de muziekscore van Mychael Danna profiteert nog van de geluidstrack. Daarnaast krijgen we een paar mooie echo's zoals voetstappen in een leeg huis te horen. Pompende actie moet u niet verwachten, dit is niet The Fast And The Furious.




EXTRA'S
De twee production featurettes An Unconventional Love Story (25:55) en The Time Traveler's Wife: Love Beyond Words (21:06) zijn niet meer dan standaard-elektronische perspakketten waarin weliswaar de twee protagonisten hun visie op hun personages mogen spuien, en auteur Audrey Niffenegger er om promotionele redenen wordt bijgesleurd, en allicht zijn ze allebei wel eens het bekijken waard, maar een groots opgezette making-of is het nu ook weer niet.

CONCLUSIE
The Time Traveler's Wife is een romantisch drama met een interessant uitgangspunt, tevens de enige gimmick waarmee die boven de pakweg gebruikelijke Nicholas Sparks-prut uitsteekt, maar het fascinerende tijdreiselement wordt niets te weinig uitgespeeld om te kunnen overtuigen. Desondanks vormen Eric Bana en Rachel McAdams een leuk koppeltje, en is de schijf prima technisch voorzien.