FILM
The Lost World is de sequel, die zich vier jaar na het débâcle van Jurassic Park afspeelt. Dr. Malcolm (Jeff Goldblum) wordt nergens serieus genomen wanneer hij in de media komt met zijn verhaal over de sauriërs. De bewijzen op Isla Nublar zijn klaarblijkelijk vernield. John Hammond (Richard Attenborough) is echter zwaar ziek, en zijn erfgenamen hebben de controle over InGen overgenomen. Hammond blijkt nog een laboratorium te hebben gebouwd op een tweede eiland, Isla Sorna, oorspronkelijk niet bedoeld voor het publiek, waar de dinosaurussen van Jurassic Park gekweekt werden. Een tropische storm heeft het eiland vernield, en de sauriërs leven nu in het wild. Malcolms vriendin Sarah Harding (Julianne Moore, The End Of The Affair, Hannibal, The Forgotten) is buiten zijn medeweten om op expeditie op het eiland, en dr. Malcolm kan niet anders dan zijn vriendin te volgen en te proberen haar levend van het eiland af te halen.




Sarah, een ervaren wildlifekenner, heeft echter een danig goed uitgeruste expeditie op touw gezet, en heeft al een schat aan informatie verzameld over het leven in het wild van de dino's. Wanneer Hammonds erfgenaam echter een ploeg jagers, waaronder de schietgrage Roland Tembo (Pete Postlethwaite), naar het eiland stuurt om enkele dieren te vangen voor zijn megalomane dierentuin-project, loopt alles in het honderd. De jagers verwonden een T-rexjong, en Sarah begaat de stommiteit het dier mee te nemen voor verzorging. Mama en papa T-rex zijn echter niet echt blij met de voorgestelde kinderopvang, en zetten hun tanden in de expeditie, inclusief in één van de ontdekkingsreizigers. De jagers slagen er echter in om de T-rex en een van de jongen te vangen en in een boot naar het vasteland te transporteren. Dom dom dom! Uiteraard breekt de T-rex los, en richt een slachting aan in de binnenstad van San Diego.




Het immense succes van Jurassic Park liet het publiek schreeuwen om een vervolg, en wijlen Michael Crichton zette zich opnieuw aan zijn tekstverwerker, om achteraf te moeten merken dat Spielberg zijn boek alwéér radicaal had omgeploegd. Bij The Lost World worden er al heel wat meer vrijheden genomen, de tweede film lijkt helemaal niet op het bijhorende boek, en heeft men in de film vooral de ongebruikte scènes uit het eerste boek van Crichton verwerkt. Zo zijn de openingsscène met het meisje op het strand met de composognathi en de T-rex-bij-de-watervalscène van The Lost World feitelijk uit het eerste Jurassic Park-boek gelicht, en zijn er scènes in het boek die absoluut niet in de film terug te vinden zijn, en omgekeerd. De T-rex die losbreekt in de stad komt in Crichtons boeken nergens voor. Met de scène wilde Spielberg overigens duidelijk Jan De Bont overtreffen, die ongeveer tegelijkertijd in Speed 2: Cruise Control een boot een steiger vol volk liet rammen, waarop Spielberg per se ook zoiets in zijn film wilde hebben. De man wilde de scène eerst opsparen voor een derde film, maar hij besefte op dat moment dat het derde deel zonder hem in de regisseursstoel zou gemaakt worden - gaandeweg werd zelfs Spielie de saurussen beu. Op Indiana Jones na zou The Lost World tot op heden de enige sequel worden die Spielberg heeft geregisseerd. In feite is de scène met de dubbele trailer die over de rand wordt getipt de enige in The Lost World die ook in het gelijknamige boek voorkomt! Kortom, hoe meer de consistentie van de films wordt nagestreefd, hoe meer het originele romanverhaal van Michael Crichton oneer wordt aangedaan.




De formule voor de film is eigenlijk heel simpel: méér van alles. Geen tyrannosaurus maar twee stuks (en een baby)! Meer raptors! Meer nieuwe variëteiten - stegosaurussen, compsognathi en enkele specimen waar zelfs fans nog nooit van gehoord hebben. De trend zou zich in de derde film doorzetten met de spinosaurus, maar daarover later meer. The Lost World is nochtans even snedig als zijn voorganger, de dinosaurussen komen vroeger in beeld, en het idee van een wildreservaat waarin de dinosaurussen vrij onder elkaar kunnen bewegen, is zo slecht nog niet gevonden. Van de originele cast is alleen Jeff Goldblum overgebleven, met een veredelde cameo van Richard Attenborough en de twee kleinkinderen van zijn Hammond in de zijlijn. De overige rollen zijn vrij stereotiep: Julianne Moore, die de rol aannam om een echtscheiding te kunnen financieren, neemt essentieel de functie over van Laura Dern, en Pete Postlethwaite zet dezelfde macho neer als Bob Peck in de eerste film. Jeff Goldblum kreeg voor de film zelfs een gratis Mercedes aangeboden van zijn persoonlijke sponsor, omdat hij in de film voortdurend met het merk rondrijdt. Het publiek lustte er echter pap van en The Lost World was voor die tijd de film met de grootste openingsrecette, totdat dat record werd verpulverd door een tovenaarsleerling met een brilletje.




BEELD EN GELUID
Jurassic Park op UHD was al een behoorlijke upgrade ten opzichte van de Blu-ray, en de trend wordt nog net even wat doorgezet met deze tweede film. Vooral het feit dat de hele film zich in een jungle afspeelt, opent mogelijkheden om de natuurlijke vegetatie goed te onderlijnen. Zwaktepunt blijft natuurlijk het feit dat de shots met de dinosaurussen essentieel slechts in 2K zijn afgewerkt, en die bewuste shots niet beter, maar ook niet slechter zijn dan hun Blu-raytegenvoeter. Het zijn eens te meer de andere shots die de balans doen doorslaan in de goede richting. Al van in de openingsscène, waarbij een meisje op een strand wordt aangevallen door composognathi, ziet de natuur er magnifiek uit, met veel diepte en stabiele kleuren. Ook de details in de metro die dr. Malcolm in het begin van de film neemt, zien er tastbaar en afgeleefd uit. De schijf is voorzien van een HDR-10-kleurenpalet, dat bijzonder rijk en genuanceerd is, waarin ook nachtelijke scènes, zoals de aanval van de twee T-rexen op de trailers van de expeditie, rijkgedetailleerd blijven. Ook The Lost World heeft een DTS:X-track gekregen, die bij momenten luid en soms wat overdreven bombastisch klinkt, maar toch een goede job doet voor een film waarin de voornaamste selling position dinosaurussen zijn die mensen opvreten. Het gillen van het meisje in de openingsscène klinkt door merg en been, en vooral de scène waarin de tyrannosaurus dood en vernieling zaait in de straten van San Diego, zijn rijk en immersief. De dialogen zijn goed behouden, en maar op één of twee plaatsen verdrinken ze in het omgevingsgeluid - laat ons het op een schoonheidsfoutje houden.




EXTRA'S
Opnieuw bevat de UHD-schijf geen bonusmateriaal, maar is de gewone Blu-ray toegevoegd die hetzelfde materiaal bevat als voordien. Return to Jurassic Park: Finding The Lost World (27:40) gaat over de beslissing van Spielberg om de sequel van de eerste blockbuster toch maar niet uit handen te geven, ondanks het feit dat de man net met Schindler's List zijn medische conditie behoorlijk had ondergraven. In Return to Jurassic Park: Something Survived (16:30) komen we te weten dat het gebruik van computervisualisaties voor de tweede film behoorlijk werd aangedikt, wat we onder meer merken in de screentime die de dino's toebedeeld krijgen, en wordt er dieper ingegaan op het integreren van Stan Winstons analoge creaties met de digitale trukendoos. Dan gaan we weer het archief van de dvd's napluizen, en hier is de hoofdvogel een documentaire The Making Of The Lost World (53;14), mogelijk nog een klein beetje beter dan die voor de eerste film, met voor de liefhebber hopen materiaal van aan de andere kant van de camera. De Original Featurette on the Making of the Film (13:17) is ook wat promotioneel getint maar duidelijk beter van oren en poten voorzien dan het filmpje op Jurassic Park. Misschien de meest waardevolle toevoeging van heel disc de set is het 15 minuten interviewmateriaal met de inmiddels overleden succesauteur van de reeks The Jurassic Park Phenomenon: A Discussion with Author Michael Crichton (15:27). Hierin geeft de auteur ruiterlijk toe dat zijn originele screenplay niet echt geschikt was voor verfilming. Dan krijgen we een dansnummertje The Compie Dance Number: Thank You Steven Spielberg from ILM (1:38) uitgevoerd door een digitale rij dansende composognathi, compleet met strikje en hoge hoed. In de sectie behind the scenes-documentaires vinden we ILM And The Lost World: Before And After The Special Effects (20:44), bestaande uit een lange reeks split-screens mét en zonder effecten. Voor een film waar de éne spectaculaire scène de andere opvolgt, is de aanwezigheid van 11 storyboards, waaronder de scène bij de waterval, de zelfopoffering van Eddie en uiteraard het losbreken van de T-rex in San Diego, natuurlijk niet vreemd, en ook hier volgt er een uitgebreide selectie aan productieaantekeningen. Opmerkelijk is dat we voor de tweede film ook twee verwijderde scènes krijgen (7:09), helaas niet van excellente kwaliteit, en de trailer (1:58). Geen videospelletje ditmaal.

CONCLUSIE
The Lost World is op 4K nog net een tikkeltje beter uitgewerkt dan Jurassic Park, vooral op gebied van beeld. Ook is het een film die als sequel zeker op gelijke hoogte staat met zijn voorganger.