FILM
Meilin Lee (Rosalie Chiang) en haar ouders maken deel uit van de Chinese gemeenschap in Toronto, waar ze een tempel onderhouden waar de rode pandagodin Sun Yee wordt vereerd. Ze is echter, net zoals alle vrouwen in de familie, behept met een vloek. Eens ze begint te puberen, verandert ze zelf ongewild in een gigantische rode panda telkens ze haar emoties niet onder controle kan houden. Wanneer haar moeder (Sandra Oh) dat merkt, roept ze de familieraad bijeen en neemt ze zich voor om bij de volgende rode maan Meilin een ceremonie te laten ondergaan waarin ze definitief van haar panda-neigingen verlost kan worden. Haar vriendinnen Miriam (Ava Morse), Abby (Hyein Park) en Priya (Maitreyi Ramakrishnan) geraken op de hoogte van haar capaciteit tot transformatie, en niet alleen vinden ze Mei's gave cool, ze willen er ook een slaatje uit slaan. De nichterige boysband 4-Town, waar ze allevier gek op zijn tot in het hysterische toe, treedt namelijk éénmalig op in Toronto, maar de tickets kosten 200 dollar het stuk, geld dat het viertal niet heeft. Eens Mei echter de manier waarop ze haar panda kan laten verschijnen en verdwijnen onder de knie heeft, plannen ze een winstgevend zaakje waarbij ze de jongeren uit de school tegen betaling met de panda op de foto mogen. Dan blijkt dat Abby zich van datum vergist heeft, en dat het optreden op dezelfde avond plaatsvindt als de datum waarop Meilin de ceremonie moet ondergaan om van haar panda verlost te geraken. Uiteraard kiest ze voor het optreden, met alle catastrofale gevolgen vandien...




Turning Red is het zoveelste slachtoffer van de coronapandemie, in die zin dat de film net als Luca nooit in de bioscoop heeft gedraaid, en rechtstreeks op een streamingsdienst is gepleurd. De film vertrekt van een origineel uitgangspunt, maar je moet al zo blind als een mol zijn om niet te zien dat het concept dat Mei in een panda verandert, een metafoor is voor de puberteit. Aanvankelijk denken haar ouders zelfs dat haar rare gedrag te verklaren is omdat ze haar eerste maandstonden doorkrijgt, en de scenaristen zijn daar niet bepaald subtiel over. Regisseuse Domee Shi, die de kortfilm Bao maakte die hoorde bij de voorstelling van The Incredibles 2 als voorfilm, zit echter een beetje gedrongen in haar kader van de Chinese gemeenschap in Canada, want dit is al de tweede film die zich in dat milieu afspeelt. Wie het geluk heeft gehad om Toronto te bezoeken, waaronder ondergetekende, moet echter toegeven dat de manier waarop het Chinatown van de grootstad wordt voorgesteld, bijzonder accuraat is, en het gegeven van een tempel annex tuin midden in de grootstad is op de werkelijkheid geschoeid.




Turning Red is echter een zeer vrouwelijke film: de mannen spelen een derderangsrol, en de hysterie rond een boysband van het soort waarvan u de leden nog het liefst van al zou aftuigen met een baseballknuppel opdat ze met hun tengels van uw dochter zouden blijven, is niet te begrijpen voor personen met een Y-chromosoom. De animatiestijl is ontegensprekelijk die van Pixar, maar elementen zoals grote waterige ogen telkens één van de (vrouwelijke) personages geëmotioneerd raakt, doen de film bij momenten iets te gevaarlijk overhellen naar derderangsmanga van dezelfde vuilnisbelt waarop One Piece en Pokemon liggen te rotten. Domee Shi heeft overduidelijk talent, maar ze moet nog durven uit haar comfort zone te treden, want wie een film voor Pixar wil maken, moet in de hoogste divisie spelen, en dat is vooralsnog niet het geval. Ze heeft klaarblijkelijk te weinig geïnvesteerd in het sympathiek maken van haar personages, iets wat naar Pixarnormen onvergeeflijk is. IMDB kwoteert deze film op het moment van schrijven van deze bespreking als een 7.0, en ik denk dat ik me bij die rating ga aansluiten.




BEELD EN GELUID
Technisch is Turning Red een heel fijne film, waarin de stad Toronto anno 2002 bruist van het leven - het is me wel niet helemaal duidelijk waarom 2002 gekozen wordt en niet geopteerd wordt voor een universeel "vandaag". De setting is vooral zeer kleurrijk, waarbij de stad baadt in het licht, gebouwen zoals de school vibreren van levendigheid en de tempel bij momenten haast fotorealistisch is. Ook aan kledij, gelaatsuitdrukkingen en het gekrabbel in Mei's notitieboekje wordt de nodige aandacht besteed. Uiteraard is dé visuele aantrekking de panda waar Mei in verandert, die even textureel gedetailleerd is als Sully in Monsters Inc. Daarnaast is het contrast ook zeer mooi, zonder dat de pastelkleurige composities daardoor in het gedrang komen. Kortom, een zeer evenwichtig beeld. Om de één of andere reden staat er qua audiotracks naast een DTS-HD MA 7.1-track ook een compleet overbodige DTS-HD HR 5.1-track op, die bovendien nog eens de standaardtrack is waarmee de schijf opstart. Zoals bij de meeste Disneyreleases staat de audiotrack veel te stil, en laten de bassen het qua intensiteit wat afweten. Er wordt echter nog voldoende met surrounds gegoocheld om de kijker terwille te zijn, en de dialogen zijn duidelijk, maar het mocht allemaal wat meer immersief geweest zijn.

EXTRA'S
Turning Red komt op de markt in een 2-diskversie, waarbij we hoopten dat deze zeer goed gevuld zou zijn, maar waar de inhoud op de bonusdisk wat mager is. Eerst en vooral is er een audiocommentaar door regisseur Domee Shi, producente Lindsey Collins, en director of photography Mahyar Abousaeedi die een mooie overkoepelende staalkaart geven van de productie, en tegelijk schetsen waar ze de inspiratie van hun film vandaan gehaald hebben. Life of a Shot (14:36) is een documentaire waarin wordt getoond hoeveel werk er is gekropen in een zeer beperkte set van zeven shots, van concept tot afgewerkte vorm. Build Your Own Boy Band (8:38) is dan weer een how to­-video waarin uitgelegd wordt hoe men een clichérijke boysband kan creëren door alle clichés van echte boysbands op een hoopje te gooien.




De bonusdisk dan. Deze bevat een documentaire Ani-Mei-Tion (9:38) waarin dieper wordt ingegaan op de visuele stijl en de raakpunten met anime die in deze film alomtegenwoordig zijn, en daarnaast krijgen we 6 verwijderde scènes met inleiding (23:40), sommige nog in storyboardvorm, andere dan weer helemaal afgewerkt. Er staan nog 3 trailers (6:09) waarvan één in het Engels, één in het Duits en één in het Japans op de schijf, en uiteraard begint de eerste schijf bij insteken met vervelende cross-promotionele trailers die vooral dienen om Disney een vrijbrief te geven om nog meer geld uit uw zakken te kloppen. Samengevat: feitelijk had dit allemaal op één schijf gepast, want de film is zeker niet te lang, en het 2-diskgegeven lijkt ons dan ook eerder een makke verkoopstruc.

CONCLUSIE
Turning Red is zeker niet Pixar op zijn best, alhoewel deze mening natuurlijk gekleurd is door het feit dat de filmmaatschappij anders de éne topper na de andere uitbrengt, en dan valt een mindere editie als deze onmiddellijk op. Technisch is deze schijf typisch wat je van Disney verwacht: goede beeldkwaliteit, schrale extra's en een veel te stille geluidstrack. Als u evenwel dochters heeft, dan vinden die deze film wellicht het einde!