FILM
Wanneer een oude kluizenares die al jaren in het bos woont, komt te overlijden, ontdekt huisarts Jerry Lovell (Liam Neeson) dat ze nog een intussen volwassen dochter (Jodie Foster) heeft. Het kind is verwilderd, en heeft een eigen onverstaanbaar taaltje ontwikkeld, waarschijnlijk omdat haar moeder voor de helft verlamd was. Jerry vindt in het hutje een bijbel met daarin een briefje waarin de vrouw aan de eerste de beste lezer - Jerry dus- om voor haar dochter Nell te zorgen. Met de hulp van sheriff Todd Peterson (Nick Searcy) komt hij te weten dat de oude vrouw zich van de maatschappij heeft uitgesloten nadat ze verkracht was, met haar dochter als resultaat, en naast het eigen taaltje heeft ze Nell ook een natuurlijke angst voor de buitenwereld bijgebracht. Lovell gaat te rade bij gedragstherapeute Paula Olsen (Natasha Richardson), die de vondst onmiddellijk meldt aan haar departementshoofd, dr Al Paley (Richard Libertini). Paley wil het meisje onmiddellijk uit het bos weghalen als interessant studieobject, en aanvankelijk werkt Olsen met hem mee, maar Lovell sleurt hen voor de rechter, en die bepaalt dat hij zijn uitspraak drie maanden zal verdagen, terwijl de wetenschappers ter plaatse kunnen bestuderen of Nell vaardig genoeg is om zelfstandig te leven. Zowel Lovell als Olsen zetten in de buurt van Nells hutje een kamp op, en gaan op de duur samenwerken in hun pogingen om Nell te benaderen. Lovell maakt geweldige vooruitgang in het begrijpen van Nells taaltje, en Nell zelf geraakt langzaam gewoon aan de twee vreemdelingen. Bij wijze van experiment nemen ze Nell zelfs mee naar de wereld buiten het bos. Daar trekt het naïeve meisje natuurlijk het verkeerde soort aandacht, en of Nell nu in haar afgesloten bestaan mag blijven voortleven of naar de kliniek moet, wordt eerder een retorische vraag wanneer de pers lucht krijgt van haar bestaan.

Leven in het wild is een thema dat regisseur Michael Apted al eerder centraal stelde in Gorillas In The Mist. In deze Nell gaat hij echter een beetje te veel de kleffe (pseudo-)religieuze toer op, waardoor de karakters te ééndimensionaal en dus te ongeloofwaardig worden: de "goede" huisdokter, de "slechte" wetenschappelijke haaien, enfin, U kent dat wel. Bovendien worden enkele van zijn subplots onvoldoende uitgewerkt, zoals wat er psychisch mis is met Mary, de vrouw van de sheriff en waarom Nell dan wel een helende werking op haar heeft, en vooral het bevreemende einde, dat ons op onze honger laat zitten. Ook de in dit soort films nagenoeg verplichte romance tussen de in zelfmedelijden verzuipende Lovell en de ambitieuze ice queen Olsen zie je al aankomen vanaf het moment dat Lovell in Olsens bureau binnenstapt, maar doet de geloofwaardigheid van de film geen goed. Tot zover mijn gal; wat maakt de film dan wél de moeite waard van het bekijken? Allereerst uiteraard de verbluffend goede vertolking van Jodie Foster, die met deze film eens te meer de grens van haar al brede acteersperimeter nog een paar kilometer verder opschoof. Het contrast tussen de eerder klein van gestalte zijnde Foster en de boomlange acteur Liam Neeson onderstreept nog eens het thema van de kwetsbaarheid van Nell. Tweede thumbs up voor de mooie fotografie van de ongerepte natuur van North-Carolina, waarbij elk shot netjes overwogen is. De fascinatie voor details van Michael Apted blijkt ook uit de consistentie van het eigen gebrouwen taaltje dat Nell spreekt, waar meer logica in zit dan je op het eerste zicht zou vermoeden.

BEELD EN GELUID
Alhoewel de film al bijna tien jaar oud is, heeft men toch nog een redelijke transfer te pakken gekregen, die helaas hier en daar wat printbeschadigingen vertoont en flink wat aliasing vertoont, vooral bij de luxaflexen in het ziekenhuis en in sommige van de kostuums. De kleuren varieren van helder bij de weidse panoramische scènes tot eerder stoffig en donker bij het interieur van Nells hut, maar zijn door de band genomen acceptabel. In tegenstelling tot een eerder uitgebrachte Australische versie is deze gelukkig wél anamorfisch, en bovendien nog eens op het juiste 2.35:1-formaat ook nog. Mee omdat deze prent in MGM's budget-reeks voor een groot afzetgebied wordt geperst, vinden we naast het originele Engels nog drie andere overdubbingen terug, en werd geopteerd voor "slechts" een Dolby Surround 2.0-track. De hoge en lage tonen klinken goed genoeg door, er wordt bescheiden gebruik gemaakt van stereo-split, maar de muziekscore van Mark Isham klinkt niet altijd voor de volle 100 % zuiver. Helderheid van de dialoog en synchronisatie vormen geen probleem.

EXTRA'S
Ook deze iets oudere film is rechtstreeks onder het Big Deal-label van Fox/MGM uitgebracht. De prijs is eens te meer niet te kloppen, maar qua extra's moet je je alleen met een trailer tevreden stellen. Jammer.

CONCLUSIE
Nell is vooral een must-have voor Jodie Foster-fans, en alhoewel het zeker niet haar beste film ooit is, maakt ze de film de moeite waard.