FILM
Niks is ergers in het leven dan je eigen kind het slachtoffer te zien worden van een levensbedreigende ziekte. Het overkwam de Franse cineaste Valérie Donzelli die dit persoonlijk drama verfilmde in de uiterst geslaagde La Guerre Est Déclarée. Meer zelfs, ze wilde absoluut zelf de rol van de neerslachtige moeder spelen en voor de vertolking van de vader koos ze Jérémie Elkaïm uit, de man met wie ze in het werkelijke leven samen dit drama beleefde. Kanker mag dan wel een loodzwaar onderwerp zijn, toch wilde Donzelli een luchtige film maken waarin de liefde centraal staat en de energie aangedreven wordt door het verlangen om te leven en niet door de kracht van de angst. Geen simpele opdracht, maar Donzelli is er evenwel met glans in geslaagd.
 

 

Iedere mens moet in zijn leven oorlogen voeren en ook Juliette (Valérie Donzelli). Op het moment dat Amerika Irak binnenvalt, bekampt ook deze moeder een agressieve vijand. De tegenstander is geen despotische machtswellusteling, maar wel een gemene hersentumor die haar zoontje bedreigt. Het wordt een moeilijke strijd want door de strenge reglementen van het ziekenhuis en de hardvochtige beslissingen van de chirurgen lijkt het soms alsof de destructieve kanker er een bondgenoot bijheeft.
 

Wanneer Juliette haar vijfjarige zoontje voor een zoveelste onderzoek naar het ziekenhuis brengt, blikt de moeder terug op haar leven dat ooit anders was. Volgens Shakespeare is een vreselijk lot afwendbaar als een Juliette een Romeo (Jérémie Elkaïm) ontmoet, toch lappen beiden zijn uitspraak aan hun laars en verliefd als ze zijn, denken ze dat niets hun kan gebeuren. Dag na dag maken ze van het mondaine Parijs hun speeltuin, tot de geboorte van hun zoontje Adam roet in het eten gooit. Romeo voelt zich wel een fiere vader, toch merkt hij van in het begin dat zijn baby zich niet als andere kinderen gedraagt. De boreling braakt alles uit wat hij te eten krijgt, helt voortdurend zijn hoofdje naar rechts en heeft een assymetrisch gezicht. Dr. Prat (Béatrice De Staël) is er ook niet echt gerust in en neemt het zekere voor het onzekere: ze verwijst het kind door naar een neuroloog. De uitslag van het onderzoek kan niet erger zijn, want het jongetje heeft een hersentumor die binnen de kortste keren moet worden verwijderd. Op stoïcijnse, koele, bijna afstandelijke wijze vertelt chirurg Saint-Rose (Frédéric Pierrot) de moeder wat de overlevingskansen van het kind zijn: statistisch gezien heeft het patientje tien procent kans om te overleven en dan heeft de arts het nog niet eens gehad over de bijverschijnselen die kunnen optreden als Adam het haalt. Vanaf dat moment beseffen Romeo en Juliette dat hun onbezonnen leven van vroeger plaats moet maken voor een keihard gevecht tegen een goed bewapende vijand. Bovendien heeft het koppel zo z'n eigen methode om deze harde strijd aan te gaan, ook al is dat niet steeds naar de zin van de families.
 

 

La Guerre Est Déclarée is een prachtig staaltje van intelligente auteurscinema. De cineaste snijdt wel een loodzwaar onderwerp aan, toch buit ze dat niet uit door op zoek te gaan naar platgereden clichés die je de zakdoek doen bovenhalen. Het scenario wordt gevormd door het echte leven en zijn triestheden. De kanker is eren ook al zuigt dat beest veel levensenergie op, moet de hoop behouden blijven. Soms staan de emoties van de patiënt, of in dit geval die van de ouders, wel loodrecht tegenover de neutrale bevindingen van de wetenschapper, maar in een strijd als deze moeten de twee opponenten een pact sluiten waarin ze elkaar blindelings vertrouwen en dat is meteen de moraal van dit aangrijpend verhaal. Je blijft meer dan eens met de krop in de keel zitten bij het aanschouwen van dit leed, doch is La Guerre Est Déclarée in de eerste plaats een positieve film die hoop geeft en een regelrechte aanrader voor liefhebbers van het betere drama.
 

 

BEELD EN GELUID
Van filmgrain of beschadigingen is er geen sprake, maar uiteraard is dit geen peperdure Hollywood-film, want het was de bedoeling van Donzelli om met een eenvoudige camera een zo natuurlijk mogelijk licht te creëren. La Guerre Est Déclarée  is een film die het vooral moet hebben van de dialogen, ook al heeft ie een zeer interessante soundtrack die naast klassieke composities heel wat muziek van alternatieve artiesten zoals de Franse postpunkband Frustration en de Amerikaanse Laurie Anderson bevat.
 

EXTRA’S
Naast een drietal trailers, bestaat het extra materiaal op deze dvd uit een interview van vijftien minuten met Valérie Donzelli en haar levenspartner Jérémie Elkaïm. Het is misschien niet veel als extra, maar het is wel een interview waarin men heel wat interessants te vertellen heeft over de beweegredenen en hoe het is om als ouders weer door de hel te gaan, weliswaar deze keer op een filmset.
 

 

CONCLUSIE
La Guerre Est Déclarée weet op luchtige wijze een groot drama te vertellen. Het is tezeldertijd grappig en anderzijds zeer ontroerend, kortom een aanrader voor wie houdt van de betere auteurscinema.