SERIE
Een serie voor liefhebbers van subtiele humor. Voor de liberale denker met een hart voor wereldvrede. Een reeks waarin goede traditionele Amerikaanse worden uitgedragen en die je gezellig met het ganse gezin kan bekijken. Allemaal omschrijvingen die niet terugslaan op Sledge Hammer!, het politiek incorrecte neefje van Dirty Harry en Police Squad. Creatief brein achter de reeks, Alan Spencer, probeerde het idee van een wapengekke agent al in de jaren zeventig aan de Amerikaanse networks verkocht te krijgen, maar ving bot. Tien jaar later, toen verheerlijking van geweld even Amerikaans was geworden als appeltaart, hapte zender ABC echter toe. En een cultfenomeen was geboren.

Met een gezonde mix van groteske grappen, visuele dijenkletsers en buitensporig geweld, wist Sledge Hammer! al snel de harten van de critici te veroveren. Zij konden de verhalen over revolverfreak Hammer, zijn altijd helder denkende politiepartner Dori Doreau en hun aan driftbuien lijdende Kapitein Trunk wel appreciëren. De serie mocht dan niet bepaald subtiel zijn in zijn aanpak, voor de kijker die bereid was even na te denken, vormde de reeks wel een keiharde kritiek op het door republikeinse waarden – corruptie, vrij wapenbezit, machts- en geldwellust – gedomineerde decennium.

Maar het zou van nostalgische oogkleppen getuigen, mocht maatschappijkritiek het herbekijken van de serie domineren. In de eerste plaats was en is Sledge Hammer! immers een parodie van Clint Eastwoods ‘Dirty Harry’-personage. Dat betekent dat de karakters uit de serie opgetrokken zijn uit torenhoge clichés en er van enige zielgravende diepgang nauwelijks sprake is. (Te) veel attentie wordt in de scripts bovendien besteed aan goedkope of oudbakken visuele gags en aan repetities van Hammers favoriete catchline: ‘Trust me, I know what I’m doing.’ De scenario’s lenen ook vrijelijk uit gekende films om ze vervolgens nogal ongeïnspireerd te spoofen. Witness wordt Witless, Assault On Precinct 13 wordt hernomen in State of Sledge en ook Dog Day Afternoon, North By Northwest en The Color Of Money passeren de revue. De meeste afleveringen tappen dan ook uit hetzelfde vaatje, waardoor het doel van een constant grappige, innovatieve serie nooit gehaald wordt. Ook het tempo van de humor ligt erg laag in vergelijking met de sitcoms van de noughties of zelfs de nineties.

Gelukkig zijn er nog de acteurs die zelfs de ondermaatse episodes naar een hoger niveau weten te tillen. David Rasche is de ideale Sledge Hammer. Hij speelt het personage niet met de parodie in het achterhoofd, maar is droger en serieuzer in zijn vertolking dan een doorsnee Saharadag. Hierdoor verhoogt hij het realiteitsgehalte en bijgevolg ook de grappigheid van Hammer. De twee belangrijkste nevenrollen, die van Kapitein Trunk en Dori Doreau, worden bovendien prima gestalte gegeven door respectievelijk Harrison Page en Anne-Marie Martin. Page weet steeds op hilarische wijze zijn groeiende frustratie met Hammer in luid gebrul te vatten, terwijl Martin – de ex van bestsellerauteur Michael Crichton – altijd haar koelte bewaart en voor de kijker een houvast is in een zee van waanzin. Zij toont wel haar beperkingen als actrice in aflevering 18, waarin ze overacting naar een afgrijselijk nieuw niveau tilt.

Ondanks de steun van critici slaagde reeks 1 van Sledge Hammer! er niet in het Amerikaanse publiek te doen lachen. De kijkcijfers waren rotslecht en dus leek de kans op hernieuwing voor een tweede seizoen nihil. De makers besloten dan ook letterlijk om de eerste serie met een knal af te sluiten. Zeer tot hun verbazing besloot ABC toch nieuwe afleveringen te bestellen voor 1987-1988, zodat de schrijvers met hun apocalyptische cliffhanger ineens voor een groot probleem stonden: hoe de reeks verder zetten als je zonet alle personages van de aardbol geveegd hebt? Het antwoord volgt in seizoen 2, dat hopelijk ook weldra op dvd verschijnt. Ik zeg ‘hopelijk’, want ondanks het feit dat Sledge Hammer! twintig jaar na dato niet zo waardig ouder is geworden, blijft het een serie die voor altijd nostalgische herinneringen zal oproepen. De sociale satire blijft overigens sterker overeind dan verwacht, en daar kunnen de minpunten van een traag tempo, een budgettair gedwongen povere executie en een over-the-top vertelstijl niet tegenop.



AFLEVERINGEN
Disc 1
1. Under The Gun
Wanneer de dochter van de burgemeester ontvoerd wordt, is inspecteur Sledge Hammer er als de kippen bij om de zaak op te lossen. Maar voor zijn nieuwe partner, rechercheur Dori Doreau, is het even wennen aan zijn meestal onorthodoxe – en altijd onnodig gewelddadige – opsporingsmethodes.

2. Hammer Gets Nailed
Kapitein Trunk tracht met een charmeoffensief in de media het budget van zijn politiedienst veilig te stellen. Dat is helaas buiten Sledge Hammer gerekend, die een journalist letterlijk van de afgrond duwt. Wanneer een tijdbom in een klokkenwinkel een hele wijk dreigt te vernietigen, grijpt Hammer echter zijn kans om het politiebudget alsnog te recupereren.

3. Witless
Een maffiabaas plaatst een premie op het hoofd van Sledge Hammer. Noodgedwongen duikt de inspecteur onder in een Amish-achtige gemeenschap, waar hij zowaar in contact komt met de liefde van zijn leven. En dan gaat het wel degelijk over een vrouw, en niet een geweer.

4. They Shoot Hammers, Don’t They?
Een oude vriend van Hammer ontsnapt uit de gevangenis en trekt moorddadig met een bus door het land. Zijn doel: een duel afdwingen met zijn ex-maatje. Pittige detail: Hammers tegenstrever schiet zelfs sneller dan Lucky Luke.

5. Dori Day Afternoon
Dori Doreau en Sledge Hammer hebben de pech in een bank aanwezig te zijn wanneer die overvallen wordt. Met niet bepaalde subtiele onderhandelingstechnieken tracht Hammer de gijzelaars veilig te houden.

6. To Sledge, With Love
Op een school breekt chaos uit wanneer een bende jonge hooligans het recht in eigen handen neemt. Slechts één iemand lijkt in staat de orde te handhaven: Sledge Hammer, een leraar zoals er (gelukkig) maar één is.

Disc 2
7. All Shook Up
Ruim een dozijn Elvisimitators ruilt het tijdige voor het eeuwige in de aanloop naar een belangrijke wedstrijd. In een poging te verhinderen dat de dader opnieuw toeslaat, gaat Hammer ondercover als ‘The King’.

8. Over My Dead Bodyguard
Kapitein Trunk vreest voor zijn leven nu hij is opgeroepen te getuigen tegen een belangrijke maffiabende. Zeer tegen zijn zin wordt Sledge Hammer aangesteld als zijn bodyguard. 24 uur op 24 op elkaars lip leven? Dat leidt tot onvermijdelijke spanningen.

9. Magnum Farce
Criminelen die hun straf hebben uitgezeten worden door een groep afvallige agenten systematisch neergeknald onder het mom van rechtvaardigheid. Het komt Sledge Hammer toe te infiltreren in hun bende en de leider ervan te ontmaskeren.

10. If I Had A Little Hammer
In de kraamafdeling van het plaatselijke ziekenhuis worden alle baby’s ontvoerd en van de daders is er geen spoor. Dé expert op vlak van kinderontvoeringen wordt erbij gehaald. Sledge Hammer?! Nee, dat moet een grap zijn…

11. To Live & Die On TV
De dag voor hij één miljoen kan winnen in een tv-quiz crash een kandidaat met zijn nieuwe auto in de rivier. De politie vermoedt dat de producers van de quiz er alles aan doen om toch maar niet uit te betalen. Hammer besluit dus zelf voor de hoofdprijs te gaan en die theorie te testen.

12. Miss Of The Spider Woman
Sledge Hammer krijgt per ongeluk het vergif binnen dat voor zijn buurman bedoeld was. Tenzij hij het zeldzame tegengif vindt, sterft hij binnen de acht uur. Maar Hammer is niet de persoon die makkelijk de schouders laat hangen.

13. The Old Man And The Sledge
De meest gewelddadige inspecteur van het korps trekt zich het lot aan van zijn grote voorbeeld, die tegen zijn zin in een rusthuis gegooid wordt. Hammer bezorgt de man een job in een juwelierszaak. De volgende dag wordt de winkel echter beroofd, waarbij Hammers held een kogel in de borst krijgt.

Disc 3
14. State Of Sledge
Het politiekorps pakt de leider van een satanische sekte op en gooit hem achter tralies. Zijn discipelen blijven echter niet bij de pakken zitten en belegeren het politiekantoor. Sledge Hammer is vastbesloten dit tuig voorgoed van de aardbol te vegen.

15. Haven’t Got Gun, Will Travel
Een psychiater onderzoekt Hammer en komt tot de conclusie dat de inspecteur een overdreven obsessie heeft met zijn Magnum.44. De man lijkt gelijk te krijgen, wanneer het geweer gestolen wordt en Hammer in een zware depressie belandt.

16. The Color Of Hammer
Een meedogenloze rechter – het type waar Sledge Hammer van houdt – wordt vermoord teruggevonden. Hammer zet zich op de zaak en komt terecht in het milieu van professionele pool-hustlers. De inspecteur moet in een rokerig hol bewijzen dat hij met een keu en ballen kan omgaan.

17. Brother, Can You Spare A Crime?
Hammers theorie dat misdaad iemand in het bloed zit, wordt ontkracht wanneer zijn eigen broer wordt opgepakt. Hammer wist echter niet eens dat hij een broer had, eentje die bovendien de antithese van hemzelf is. De vraag rijst dan ook of de broer geen bedrieger is.

18. Desperately Seeking Dori
Nadat Dori Doreau geveld wordt door een modern kunstwerk, slaan haar hersenen op hol. Ze neemt de maniërismes van haar partner over en gedraagt zo mogelijk nog meer macho en onverantwoordelijk als Sledge.

19. Sledgepoo
De huizen van rijke vrouwtjes worden beroofd terwijl zij in het kapsalon van de flegmatische Sir Guy zitten. In een poging de waarheid achter de juwelenroven te ontdekken, kruipt Sledge Hammer zelfs in de huid van een goed gecoiffeerde inbreker.

20. Comrade Hammer
Het is nog steeds Koude Oorlog en dus wil de KGB een overgelopen Russische professor kidnappen op Amerikaanse bodem. Hammer en Doreau vergezellend de professor per trein naar een veilige plek, maar weten niet dat de vijand op hetzelfde spoor zit.

Disc 4
21. Jagged Sledge
Het lijkt erop dat Sledge eindelijk een stap te ver is gegaan. In een geruchtmakend proces wordt hij er immers van beschuldigd een crimineel in koelen bloede te hebben neergeknald. En er bestaat een videotape die dat schijnt te onderschrijven.

22. The Spa Who Loved Me
In deze explosieve seizoensfinale dreigt een obscure terroristische organisatie ermee een atoombom te laten ontploffen als hun eisen niet ingewilligd worden. Hammer zoekt de verdachten in een fitnesscentrum, waar de inspecteur ampel toont waarom hij geen expert is in het onschadelijk maken van nucleaire koppen.



BEELD EN GELUID
Deze eerste serie van Sledge Hammer! werd geschoten op 35mm, maar de dvd-transfer gebeurde van de video-mastertapes, waardoor de beeldkwaliteit dezelfde mankementen vertoont als zowat iedere tv-reeks van voor het digitale tijdperk. De kleuren ogen dof en wazig, scherpte wordt verhinderd door een voortdurende witte schijn rond de uitgelichte personages en hoe minder gezegd over de contrasten, hoe beter. Toch is de visuele presentatie van Sledge Hammer! beter dan ik gevreesd had. Het stereo audiospoor is echter een mager beestje, hoe je het ook draait of keert. De helderheid en verstaanbaarheid kan ermee door, maar de voortdurende fluctuatie in geluidssterkte van aflevering tot aflevering is een gesel voor het oor.

EXTRA’S
Buitenlandse edities kregen o.a. audiocommentaren, geknipte scènes en retrospectieve documentaires mee, maar daar heeft RCV geen boodschap aan. Enkel de 22 episodes staan op vier discs geperst. Onoordeelkundig dan nog, want sommige discs tellen zeven afleveringen, andere amper twee. Menu’s zijn naar Really Crappy Video gewoonte ook weer nergens te bekennen, terwijl je wel bij het opstarten van iedere disc drie Cross-promotionle Trailers door je strot geramd krijgt.

CONCLUSIE
Het eerste seizoen van Sledge Hammer! bezit nog steeds de aanstekelijke charme die het twintig jaar geleden had, maar toch is het materiaal (en de grappigheid ervan) voorbijgestoken door de onverbiddelijke tijd. De goede ideeën en leuke persiflages werken nog steeds, en ook David Rasches interpretatie van het titulaire personage blijft schitterend om terug te zien, maar zelfs nostalgie kan de over-the-top repetitiviteit van de plots en de gags niet volledig met de mantel der liefde bedekken. Beeld en geluid zijn niet om over naar huis te schrijven, terwijl extra’s onbestaande zijn. Voor liefhebbers van zinloos geweld is de serie niettemin aan te raden, maar ga dan bij voorkeur voor de met extra’s overladen Anchor Bay versie uit de V.S. of Engeland.