FILM
Zeerover Sinbad (Brad Pitt), de gesel van de Zeven Zeeën, is feitelijk een verwaande egotripper die graag pocht met zijn reputatie, maar wars is als een klein kind als hij zijn zin niet krijgt. Zijn plan: een laatste grote slag slaan vooraleer hij en zijn bemanning kunnen gaan rentenieren op de Fiji-eilanden. Hij probeert het Boek der Vrede te stelen, maar stuit op verzet van de kapitein van het geënterde schip, Sinbads oude vriend Proteus (Joseph Fiennes). Maar er zijn nog meer kapers op de kust - letterlijk dan: de godin van de tweedracht, Eris (Michelle Pfeiffer) heeft ook haar zinnen op het Boek gezet, om daarmee de wereld naar haar ideaalbeeld te kunnen herschapen - niet echt een fraai vooruitzicht, overigens. Wanneer een zeemonster Proteus' schip entert, slaan hij en Sinbad de handen in elkaar om het monster te doden.


Maar Proteus is toch nog altijd iets té zeer overtuigd van de band van die vriendschap, want Sinbad zou zijn "vriend" laten vallen als een baksteen. Het Boek der Vrede arriveert veilig en wel in Syracuse, en alhoewel hij op het overwinningsfeest opdaagt, voelt Sinbad zich als een hond in een kegelspel, zeker wanneer hij voorgesteld wordt aan Proteus' verloofde, de charmante Marina (Catherine Zeta-Jones). Spijtig genoeg is Eris nog niet eens serieus begonnen met haar intriges: in de gedaante van Sinbad steelt ze alsnog met veel machtsvertoon het boek uit Syracuse, en Sinbad wordt de gevangenis ingedraaid voor de diefstal die hij niet gepleegd heeft. Alhoewel hij bij hoog en bij laag beweert onschuldig te zijn, wordt hij door de hoogste rechtbank ter dood veroordeeld. Proteus is echter bereid zijn plaats in de cel in te nemen, en Sinbad krijgt tien dagen om het boek terug te halen uit Eris' rijk, Tartarus, vanwaar - pittig detail - nog geen levende ziel is teruggekeerd. Sinbad is zinnens Proteus te laten stikken en zo snel mogelijk naar de Fiji-eilanden te zeilen om alsnog zijn brugpensioen in te laten gaan, maar dat is dan wel buiten Marina gerekend, die zich als blinde passagier heeft laten inlijven op het schip, en Sinbad met een berg edelstenen overtuigt om alsnog naar de Tartarus te zeilen. Sinbad heeft echter nog wel zijn eigen agenda om op haar verzoek in te gaan...


Was U ook één van die mensen wier tenen kromden bij het bericht dat Sinbad, Legend Of The Seven Seas in onze contreien alleen zou gespeeld worden in een genasynchroniseerde versie? Wij wel, en het is jammer dat een film als deze, waarrond in het buitenland veel reclame wordt gemaakt dat de stemmen worden ingesproken door onder meer Brad Pitt en Catherine Zeta-Jones, hier wordt gedubd door Tom Van Landuyt, Veerle Dobbelaere en consoorten. Met alle respect, maar dit is een film die je in de originele taal moet bekijken, ook al omdat deze Dreamworks-film, net als The Prince Of Egypt, eigenlijk niet geschikt is voor de allerjongsten, want er figureert een hele zoo aan redelijk afschrikwekkende lokale fauna, gaande van een griezelig zeemonster dat uitsluitend uit tentakels schijnt te bestaan, over een krioelende reuze-zandschorpioen tot en met een reuze-roofvogel. En het is des te jammerder, omdat op die manier deze films, ondanks het feit dat het talent van de animatoren er afstraalt, onverdiend in de obscuriteit geraken. Terwijl Disney stilaan de traditionele animatie aan het afstoten is ten voordele van CGI-films, vindt de traditionele animatie nog wel een stek in de Dreamworks-studio's, onder supervisie van Disney-dissident Jeffrey Katzenberg. En we durven zelfs zeggen dat de doorsnee-produkten die uit de Dreamworks-studio's rolden de afgelopen jaren, zoals Spirit, Stallion Of The Cimarron en The Road To El Dorado op gebied van traditionele animatie Disney moeiteloos overklassen. Wég grappige sidekicks, wég zingende hoofrolspelers, en terug naar de basis: zeer mooi geanimeerde figuren, sublieme decors, en waar nodig subtiel (of minder subtiel) gebruik makend van computeranimatie: de zeemonsters, de indrukwekkende uit water bestaande verleidelijke sirenes, de scènes in de Tartarus, de scène waarin Sinbads crew een reuze-vis abusievelijk aanziet voor een eiland... Het mooist vinden we echter in het subtielere werk terug, en dan met name hoe de godin Eris zich van de éne gedaante in de andere morpht, in een soort rook die de dynamiek van water heeft... je moet het toch eens gezien hebben.


Sinbad, Legend Of The Seven Seas is niet alleen één aaneenschakeling van puike animatie, maar heeft dan ook nog eens een goed scenario, een prima voice-cast, en misschien een nét iets te voorspelbaar einde, maar de weg ernaartoe is één van de amusantste rollercoaster rides van de afgelopen maanden. En natuurlijk klinkt dit alles zoveel beter met de originele cast, waaronder onder meer ook de tegenwoordig goed in de markt liggende Dennis Haysbert (senator David Palmer uit 24) deel van uitmaakt, die met zijn donkere stemtimbre uitermate geknipt is voor de rol van eerste stuurman Kale, de bezadigde zeebonk die Sinbads enthousiasme af en toe wat moet temperen. Sommige van de ideeën voor deze film zijn wel een amalgaam uit andere legendes: zo zijn de sirenes heel zeker afkomstig uit de Odyssee van Homeros, en niet uit de legenden van Sinbad. Maar alleen al voor de manier waarop regisseurs Patrick Gilmore en Tim Johnson dit allemaal zo poëtisch in beeld hebben weten te brengen, vergeven we het hen graag.


BEELD EN GELUID
De originele Engelse soundtrack wordt op deze disc zowel in een DTS-versie als in een Dolby Digital 5.1-versie gepresenteerd. De DTS-track is hier overduidelijk de betere, met enorm veel meer kracht in alle gevechtsscènes, of het nu tegen piraten, zeemonsters, halfgare godinnen of kwijlende honden is, een mooie ruimtelijke spreiding waarbij je zelfs het hout van het schip rondom je hoort kraken, en een zeer heldere dialoog. Sinbad is een erg dynamische film, en ook met de wilde achtervolgingen en de snel veranderende cameraposities kan het geluid nog ruimschoots bijbenen. Een dikke proficiat aan Dreamworks dat zij als enige filmmaatschappij op de markt schijnen te weten dat Vlaams en Nederlands niet hetzelfde zijn, en beide geluidstracks, in 5.1 uitgevoerd (alhoewel de Vlaamse track op de hoes verkeerdelijk als 2.0 wordt bestempeld) , missen enorm veel van de dynamiek van de DTS-track, maar zijn in eerste instantie toch alleen maar bedoeld voor de jongere kijkertjes die nog niet kunnen lezen, en bieden aan de film zelf zeker geen meerwaarde - integendeel, de synchronisatie en enkele van de fijnste woordspelingen zijn volledig naar de knoppen. Ook de soundtrack van Harry Gregson-Williams komt op de DTS gewoon beter tot zijn recht.

En dan dat beeld! Naast mooi getekend ook nog eens vlijmscherp, ingekleurd in een helder, maar gelukkig niet te kitcherig aandoend palet, met rijke schakeringen. Artefacts of ruis zijn volledig afwezig, alleen is er soms een lichte hint van interlacing te zien - in veel van de scènes zitten enorm veel bewegingen en veranderingen van camerastandpunt, dus dit is haast onvermijdelijk. Maar voor de rest: een méér dan voldoende technische score voor deze release. Alleen zit de layer change wat ongelukkig, midden in een redelijk gespannen, romantische scène.


EXTRA'S
Ondanks de behoorlijke plaats die wordt ingenomen door de geluidstracks, is er toch nog meer dan voldoende plaats gevonden voor de extra's. De geanimeerde menu's zijn redelijk spectaculair, en navigeren redelijk handig. Hoofdattractie is een Nederlands ondertitelde commentaartrack door regisseurs Patrick Gilmore & Tim Johnson, producente Mireille Soria en nog een viertal leden uit de animatie-afdeling; commentaartracks over animatiefilms zijn doorgaans een stuk interessanter dan andere, omwille van de vele kleinigheden waar je als kijker niet bij stilstaat, kleinigheden die bij een gewone film geen probleem vormen. En wat dit betreft is dit een rijke bron van informatie over lipsynchronisatie, decors, de computeranimaties en zo veel meer. Nog onder de sectie "special features" vinden we "Cyclops Island", een zeer leuk interactief tekenfilmpje van een kleine drie minuten, waarin je op verschillende ogenblikken de belevenissen kan volgen vanuit het standpunt van een ander hoofdpersonage. Een "Making Of"-documentaire van een 10-tal minuten belicht kort enkele van de productie-stappen, zoals het voicecasten en de CGI-animatie. Verder nog een cross-promotionele trailer voor Mike Myers nieuwste "ding" The Cat In The Hat - een spin-off van de gelukkig bij ons schier onbekende Dr. Seuss, en een zeer mooie gallerij met beelden van de film, de personages, de voertuigen en de monsters.

Maar daarmee is de kous nog niet af. Onder de ring in het hoofdmenu links kan je rechtsteeks de "Cyclops Island"-featurette opstarten, en in de ring rechts vinden we een "Dreamworks Kids"-sectie. Waarin achtereenvolgens: nog maar eens "Cyclops Island" (iedereen heeft 'm nu wel gezien zeker?), een korte featurette "The Voice Of Spike" (3 min.), waarin wordt getoond hoe men de honden voor deze film heeft gecast. Dan volgen er 3 set top-games, "Sinbad's Sailing Adventure", "The 3D Tour of the Chimera" en "Save The 12 Cities", zoals gewoonlijk niet echt een intellectuele uitdaging. Tot nog wat extra spelletjes heb je toegang via de DVD ROM-sectie, en je kan er ook maskers, mobieltjes en vliegers ontwerpen. Echt wel op de kleintjes gericht, dit. In "Favorite scenes" kan je fragmenten opvragen, zoals al die met de sneeuwvogel, of al die met Marina. Het nut van een dergelijke extra ontgaat ons volkomen."Character biographies" biedt een korte beschrijving van de personages, en onvermijdelijk wordt deze sectie afgeslote met een link naar de website DWkids.com. De Dreamwork Kids-sectie is, buiten de featurette over Spike, niet ons ding, en bevat hopen stukjes film die in de main feature ook zitten.


CONCLUSIE
Sinbad, Legend Of The Seven Seas is een ongecompliceerde avonturen-animatiefilm, technisch voldoend aan de hoge standaarden die Dreamworks zichzelf oplegt. De extra's zijn goed verzorgd maar inhoudelijk nogal schraal, en voor het merendeel op een jonger publiek gericht; daartegenover staat dat de technische afwerking van de film zelf puik is, met een DTS-track en al. Zonder twijfel een aanrader voor de nakende feestdagen!