FILM
Op een nacht kruist Elisabeth letterlijk het pad van Robert (Alain Duclos). Aangezien Elisabeth behalve haar naam niets meer weet en op de vlucht lijkt voor iets of iemand, besluit Robert haar mee te nemen naar zijn huis. Omdat hij al zijn aandacht richt op de knappe Elisabeth, valt het niet op dat Véronique (Dominique Journet) naakt en alleen achterblijft in het donkere bos. Het zou geen Jean Rollin-film zijn mochten het Robert en Elisabeth in plaats van direct antwoorden te zoeken niet eerst een potje vrijden. Als Robert nadien even weg moet voor een boodschap, duiken plots de vreemde dokter Francis (Bernard Papineau) en zijn assistente Solange (Rachel Mhas) op. Die nemen Elisabeth zonder boe of ba mee naar een krankzinnigengesticht...

Met La Nuit Des Traquées uit 1980 bewijst Jean Rollin dat je een winnende formule bijna nooit mag aanpassen. De bekende cultcineast - beroemd om cultclassics als Fascination en La Morte Vivante - grijpt weliswaar terug naar zijn typische zweverige dialogen en het nodige naakt, maar voor de rest is er zeer weinig te bespeuren van datgene waarvoor de regisseur in de loop der jaren  zoveel aanhang kreeg. La Nuit Des Traquées bevat helemaal geen horror of sfeer en alleen onaantrekkijke locaties. Bovendien slaat de plot nergens op! Het is wel een feit dat je Rollin nooit echt kan beschuldigen van rechtlijnigheid én de man zweert bovendien bij surrealisme, maar bij La Nuit Des Traquées raakt het scenario echt kant noch wal. De uiteindelijke uitleg die tijdens de climax wordt verschaft is werkelijk te onnozel voor woorden. Hier en daar tovert Rollin wel eens een interessant shot uit zijn hoge hoed, maar als tegengif zijn er de amateuristische actiescènes - om van te huilen. Voeg daarbij nog het kruipende tempo en het soms stuitend slechte acteerwerk (met uitzondering van cult- en pornoactrice Brigitte Lahaie) en het is bijna een wonder dat iemand de film in één keer kan uitzitten! Wij hadden er alvast drie pogingen voor nodig...

BEELD EN GELUID
Het anamorfisch weergegeven 1.78:1-beeld heeft een prima contrast en een voldoende detail. Er is soms wat filmgrain aanwezig, maar de scherpte is over het algemeen bevredigend. De kleuren zien er helder en realistisch uit, doch ietwat gedateerd. De gebruikte filmprint bevat aan het begin redelijk wat krassen en ook tijdens de rest van de prent komen er nog wat vuiltjes voorbij, maar echt storen doet het nergens. Er duikt tevens wat ghosting op, maar ook dat valt gelukkig nooit erg op. De Franse Dolby Digital monotrack klinkt voldoende, met goed verstaanbare dialogen en behoorlijk klinkende filmmuziek. Er is wel wat ruis aanwezig, alsook hier en daar een licht gezoem, maar da vergalt nergens het kijkplezier.

EXTRA'S
Op het eerste schijfje staat naast de film de originele bioscooptrailer. Op het tweede schijfje bevinden zich de meeste extra's en die starten direct goed met een informatief interview met de nog steeds erg charmante Brigitte Lahaie (17 min.). De blondine vertelt hoe ze op het pad kwam van Jean Rollin en hoe het is om met de bekende cultcineast samen te werken. Ze doet voorts ook nog een boekje open over diverse filmervaringen uit haar goed gevulde carrière en blijkt bovendien een horrorfan te zijn. Producer Lionell Wallman (18 min.) vertelt in het Engels met een dik Frans accent over zijn loopbaan als producent en production manager. De man vertelt enthousiast over zijn jarenlange samenwerking met Rollin en haalt diverse leuke anekdotes aan. Alain Plumey, acteur in diverse Rollin-films en tevens hoofd van het in Parijs gelegen "Museum of Eroticism", komt gedurende 14 minuten vertellen over zijn carrière en tussendoor krijgen we een blik op zijn museum. Behalve een informatief stukje audiocommentaar op het grootste deel van de film (ongeveer 64 minuten - in het Frans mét Engelse ondertitels), ingesproken door Brigitte Lahaie en regisseur Jean Rollin, is er ook nog ééntje met de cultregisseur onder begeleiding van een moderator van Encore. Hier geeft Rollin commentaar op enkele sleutelmomenten uit de prent (in totaal bijna 50 minuten). De regisseur komt tussen de regelmatige stiltes door aandraven met de nodige waardevolle informatie over het maken van de film, maar door zijn Franse accent is het vermoeiend om naar te luisteren en dus niet altijd even boeiend. In de picture gallery (5 min.) krijg je automatisch - én voorzien van muziek uit de film - een resem production stills en foto's genomen op de set. De liefhebbers van alternatieve  seks worden eveneens op hun wenken bediend met maar liefst twee alternatieve hardere seksscènes (samen goed voor 15 minuten). Ten slotte was Encore zo vriendelijk om een Easter egg toe te voegen en dat ontdek je zo: ga op 'main' staan in het submenu van de alternatieve scènes en druk vervolgens naar links. Het woord 'bonus!' zal in het rood verschijnen. Duw op de entertoets en u krijgt behalve een pagina met uitleg en bijna 10 minuten hardcore-inserts voor een alternatieve XXX-cut van La Nuit Des Tranquées, getiteld: "Filles Traquées". In de zoals gewoonlijk erg knappe kartonnen sleeve huist een stevige digipack, waarin de liefhebber een verzamelboekje met achtergrondinformatie rond Rollin en de film in kwestie vindt.

CONCLUSIE
La Nuit Des Traquées is een behoorlijk vervelende Rollin-film, die volledig ten onder gaat als gevolg van een totale saaiheid, enkele spectaculair amateuristische shots en tenenkrommend acteerwerk. Gelukkig is de dvd-uitgave van Encore wél dik in orde, met een bevredigende beeld- en geluidskwaliteit, waardevolle extra's en een knappe verpakking. Voor de fans!