FILM
Hoewel Stuart Gordon niet al te veel films heeft gemaakt, is hij toch een icoon in de horrorwereld. Dat heeft alles te maken met zijn eerste film Re-Animator, die zowel een zegen als een vloek werd, want het horrorpubliek was er zo verlekkerd op dat men verlangde dat hij zich met iedere nieuwe film keer op keer zou herhalen. Iets wat hij weigerde te doen. Zo schreef hij samen met zijn maatje Brian Yuzna het script voor de Disney-film Honey, I Shrunk the Kids, waagde hij zich in 1996 met Space Truckers aan een sciencefictionkomedie of regisseerde hij een paar jaar later met King Of The Ants zo waar een film noir. Als er één constante factor in zijn werk zit, dan moet het wel zijn liefde voor de verhalen van HP Lovecraft zijn, hoewel ze vaak alleen maar dienst deden als kapstok. De bekendste voorbeelden zijn zonder twijfel Re-Animator en From Beyond. Compleet anders van stijl was Castle Freak uit 1995, een zoveelste vehikel uit de Full Moon Entertainment-stal van Charles Band, wat voor velen net als Troma de vertrouwde plek voor slechte smaak is.




Stuart Gordon kende Band al een tijdje want vier jaar eerder had hij voor Full Moon al The Pit And The Pendulum gedraaid. Toen Gordon bezig was met de voorbereidingen van Space Truckers, stopte hij voor een bezoekje in het kantoor van Charles Band, waarbij zijn oog onmiddellijk op een poster viel die de naam Castle Freak droeg. Toen Gordon de horrorproducer vroeg wat dit moest voorstellen, kreeg hij als antwoord dat het gewoon een tekening was die iets te maken had met een kasteel en een freak. Gordon raakte onmiddellijk geïnteresseerd om hier iets mee te doen, en hij kreeg 500.000 dollar om van zijn idee een low-budget film te maken. Gordon kreeg de volledige controle over alles, zolang er maar een kasteel en een freak in de film zou zitten. Over het verhaal zelf was heel wat te doen, en dan vooral over het feit of het al of niet gebaseerd zou zijn op schrijfsels van Lovecraft, maar volgens Gordon was alleen het kortverhaal The Outsider een inspiratiebron geweest. Zoals alle Full Moon-films moest alles zo vlug mogelijk gebeuren, werd er niet op een foutje meer of minder gekeken en zou Castle Freak net als zo vele andere titels een straight-to-video release worden. Er moest zelfs geen set gebouwd worden, want alle opnames werden gemaakt in het kasteel van Band waar Gordon ook al The Pit And The Pendulum had opgenomen.




Het duurde jaren vooraleer Castle Freak een culthit werd, en dat was omdat Full Moon toen al volop in financiële moeilijkheden zat en er zelfs geen geld meer beschikbaar was om filmposters te gaan drukken, zodat de film in de videotheken zijn publiek kon vinden. Gordon was diep ontgoocheld, want Castle Freak kon volgens hem met gemak in de bioscoop worden uitgebracht, alleen was er geen enkel distributiebedrijf die geld wilde steken in deze film.

John Reilly (Jeffrey Combs) is samen met zijn vrouw Susan (Barbara Crampton) en hun tienerdochter Rebecca (Jessica Dollarhide) op weg naar een kasteel dat ze geërfd hebben. Veel vreugde is er niet, want Susan heeft haar man nog altijd niet vergeven dat hij stomdronken achter het stuur zat bij een ongeval waarbij hun vijfjarige zoontje omkwam. De dochter kwam wel levend uit het wrak, maar is voor de rest van haar leven blind. Susan wil niet bij haar man blijven, het enige wat ze moeten doen is een tijdje op het kasteel blijven tot ze een koper hebben gevonden. Wat het echtpaar niet weet is dat de vroegere eigenares van het landgoed jarenlang haar zoon in een kerker heeft vastgehouden en gemarteld.




Zoals zo vaak stelt het verhaal zo goed als niets voor en is het enige wat men nodig heeft een mishandelde freak die graag moordt en geen medelijden heeft met zijn slachtoffers. Wie vanuit deze stelling vertrekt en niets meer verwacht, heeft met Castle Freak zeker en vast een evenwichtige en zelfs behoorlijke titel vast. Achter de logica en de vertolkingen (Jeffrey Combs is een karakterkop, maar al bij al een belabberde acteur) hoef je niet veel te zoeken en krijg je een resem gore beelden die de doorsnee mens (niet de doorsnee horrorliefhebber) doen walgen. Helaas moet je qua beeld het zien te stellen met een zeer povere kwaliteit, waardoor het bijna onmogelijk is om deze film objectief te gaan beoordelen, wie weet dat er via Blu-ray qua notering alsnog een puntje bijkomt.

BEELD EN GELUID
Jaren geleden waren horrorfans van bij ons tevreden dat ze dankzij initiatieven zoals Mr. Horror obscure titels op dvd konden vinden. Door het grote aanbod uit andere landen zijn we inmiddels best wel verwend geworden en mogen we dan ook zeggen dat deze releases zo ondermaats zijn dat ze nog hooguit 1 euro waard zijn. Vaak vind je hun in betere kwaliteit op YouTube, om maar niet te spreken over de uitgaven op de vele boutiquelabels. Castle Freak is een pan & scan-versie wat betekent dat er van het beeld rechts en links een stuk afgeknipt is. Mankementen zijn er, op wat filmgrain na, niet te zien, maar alle kleuren hebben zo’n monotoon niveau dat het bij momenten niet meer lijkt dan een grijze vieze brij. Ook de Dolby Surround 2.0-geluidsband stelt niet veel voor en je hoort heel wat gekraak, en dat komt niet van piepende deuren. Kortom, een meepakker als je hem in de kringloopwinkel of rommelmarkt kan vinden, maar meer moet je hier niet aan spenderen.




EXTRA'S
Op een trailer na, krijg je een korte Behind The Scenes die weinig of niets aan het geheel toevoegt. Het meest interessante is nog het blaadje in de cover waar Mr. Horror aka Jan Doense kort wat uitleg geeft over de film, en vooral over hoe die tijdens zijn releasedagen zo slecht ontvangen werd.

CONCLUSIE
Castle Freak is een genietbare horrorfilm over een jongentje dat door zijn moeder uit woede kreupel is geslagen en uit wraak (of onwetendheid) zelf maar aan het moorden gaat. Wel is het jammer dat je deze Full Moon-titel in een zeer slechte transfer aangeboden krijgt waardoor het bijna quasi onmogelijk is om de film eerlijk te beoordelen.