FILM
Na een dvd-uitgave van de theatrical cut en een betere extended edition met een 4-diskversie, wordt voor de Blu-rayversie van deze film teruggegrepen naar de oorspronkelijke theatermontage.

Terwijl de nazi's met de Blitzkrieg Londen op de knieën trachten te krijgen, worden de vier kinderen van het gezin Pevensie, Peter (William Mosley), Susan (Anna Popplewell), Edmund (Skandar Keynes) en Lucy (Georgie Henley) uit veiligheidsoverwegingen ondergebracht op een niet nader genoemde lokatie op het Britse platteland. In een kast van een villa, eigendom van de ietwat wereldvreemde professor Kirke (Jim Broadbent) proberen de kinderen de verveling te verdrijven en onder het waakzame oog van de meid, Mrs. Macready (Elizabeth Hawthorne) uit te komen. Bij een spelletje verstoppertje belandt Lucy via een magische kleerkast in het magische, winterse landschap van Narnia, waar ze de faun Mr. Tumnus (James McAvoy) ontmoet. Bij terugkeer naar de gewone wereld wil niemand haar geloven, en is ze zelfs het mikpunt van spot van haar broer Edmund. De poort in de kleerkast gaat echter niet zomaar op commando open; bij een tweede reis achtervolgt Edmund zijn zusje stiekem, en merkt dat ze blijkbaar niet gelogen heeft over het betoverde land achter de kleerkast. Hij heeft er een ontmoeting met de afschrikwekkende koningin Jadis (Tilda Swinton), die tracht om in ruil voor een paar stukken snoep de jongen zo ver te krijgen dat zijn drie broers en zussen mee naar Narnia komen. Een profetie voorspelt namelijk dat vier mensenkinderen erin kunnen slagen om de Witte Heks af te zetten, en daar wil ze maar wat graag een stokje voor steken. Bij de derde tocht, na een incident met een gebroken ruit, belandt het viertal voor langere tijd in Narnia. Omdat Mr. Tumnus verzuimd heeft de aanwezigheid van Lucy aan de Witte Heks te melden, is hij door de uit wolven bestaande politie van Maugrim (Michael Madsen) opgepakt. Een familie sprekende bevers (Ray Winstone en Dawn French) neemt de kinderen in huis op, en adviseert hen om raad te vragen bij de leeuw Aslan (Liam Neeson), wiens troepen klaar staan om uit te rukken en het land eindelijk na honderden jaren uit haar winterse greep te halen. Een bijkomend probleem is echter dat, vooraleer Peter, Susan en Lucy hun rug gedraaid hebben, Edmund verdwenen is en de kant van de Witte Heks gekozen heeft; een keuze waar hij - en hij niet alleen - nog dik spijt van gaat krijgen.

Deze verfilming door Andrew Adamson (Shrek en Shrek 2, en intussen ook Shrek The Third) van het eerste van zeven delen van het magnum opus van de zeer christelijk geïnspireerde schrijver Clive Staples Lewis. De motivatie achter dit bekeringsverhaal voor kinderen kon u reeds lezen in onze bespreking van de BBC-versie, en met de bestaande hype zou het ons niet verbazen, mocht één dezer maanden ook de tekenfilmversie van Peanuts-animator Bill Mendelez opnieuw uitgebracht worden. Laten we echter liever voornamelijk over deze verfilming hebben dan over de achtergrond, die we reeds uitgebreid becommentarieerd hebben in bovenstaande bespreking. Deze verfilming is van de drie genoemde alleszins de minst bekeringsijverige, en Adamson verdient alleszins respect omdat hij de film niet alleen voor een enggeestig fundamentalistisch publiek heeft gemaakt dat al bij voorbaat dweept met Lewis' werk. Onwillekeurig moet bij deze film denken aan de scène uit I Married Marge, een aflevering uit het derde seizoen van The Simpsons, waarin Homer Simpson na een filmvoorstelling van The Empire Strikes Back voor het publiek dat voor de volgende voorstelling te wachten, de grote clou (kom, U weet wel wat ik bedoel...) er iets te luid uitflapt. Ongeveer hetzelfde moeten de Lewis-onkundige bioscoopgangers zich gevoeld hebben, toen de fundiewundies zich bij de release van de film onledig hielden met het uitdelen van foldertjes waarin ze oproepen om na te denken over [spoilers]de parallellen tussen de legende van Aslan en het lijdensverhaal van Jezus, waarbij ze met hun fijne bedoelingen ineens het einde verklapten.[/spoilers]

Adamson volgt het boek van Lewis redelijk nauwgezet, maakt het geheel luchtig genoeg voor een groot publiek, en hij heeft in tegenstelling tot de makers van de BBC-reeks een aan de omstandigheden aangepast budget voorhanden. In deze film huppelen dus geen acteurs met een derderangsbeverkostuum rond, waar zelfs de kleinste kleuter niet van de indruk is, maar werden ale CGI- en andere digitale trucmachines in overdrive gezet. Visueel is de film dan ook soms verbluffend. Er blijft echter nog genoeg christelijke symboliek voorhanden om de geharde Lewis-freaks terwille te zijn. Alhoewel de symboliek achter de eeuwige winter-zonder-kerstmis waarin Narnia zich bevindt vooraleer Aslan ten tonele verschijnt, oorspronkelijk op heidense rituelen geschoeid is, is de algemeen aanvaarde overlevering dat deze als kapstok heeft gefungeerd voor de kerstboodschap, kwestie van de pas bekeerde Keltische volkeren , aanhangers van de natuurgodsdiensten, niet te zeer te bruuskeren. De onlogische plotwendingen die daaruit voortvloeien - de terugkeer van Aslan bijvoorbeeld - moeten we er dan maar voor lief bij nemen, en The Chronicles Of Narnia is dus een delicate evenwichtsoefening, die uiteindelijk toch tot een breed acceptabele film leidt. Toch delft deze film het onderspit, want het publiek koestert hoge verwachtingen sinds The Lord Of The Rings. En dan moeten we inderdaad een beetje met de beschuldigende vinger wijzen naar de mensen van de afdeling marketing: ja, Lewis en Tolkien waren collega's, die elkaar sterk beïnvloed hebben, maar Tolkien was nu éénmaal met ruime voorsprong de briljantste van de twee. Punt. Net zoals The Hobbit is Lewis' werk voornamelijk gericht op kinderen, en daar wringt 'm het schoentje ook in deze verfilming. Voor volwassenen zal de complexe context duidelijk ontbreken, en voor kinderen zijn sommige scènes iets té schokkend - waarmee de film weer absoluut in overeenstemming is met de - geef maar toe - wrede bijbelverhalen die het boek promoot. In de Nederlands genasynchroniseerde versie werd zelfs in enkele scènes behoorlijk de schaar gezet, waarmee de film aan impact verloor, maar waarbij we ons ineens de vraag kunnen stemmen voor welk soort publiek de film dan wel bestemd mag zijn.

En dat is niet zo'n makkelijke vraag: Adamson is trouw genoeg gebleven aan zijn bronmateriaal, en dat de film daardoor soms wat pace mist, is helemaal te wijten aan Lewis. Zo blijft onder meer het spelletje cricket dat de kinderen in de tuin van de professor spelen, behouden, en worden dergelijke details gelukkig terwille van de intrinsieke domheid van het Amerikaanse filmkijkend publiek niet opgeofferd. Los, onafhankelijk en objectief bekeken is The Chronicles Of Narnia: The Lion, The Witch And The Wardrobe een mooie fantasyfilm, die misschien net niet genoeg durft te kiezen voor een kinder- dan wel een volwassenenpubliek, maar toch boeiend genoeg blijft door onder meer de begenadigde inbreng van acteurs als Tilda Swinton, die een véél onderkoelde en minder Dokter Krimson-schurkachtige White Witch neerzet dan Barbara Kellerman in de BBC-verfilming. Een daverende sterrencast zoals Lord Of The Rings is er nochtans niet, ondanks de steminbreng van Liam Neeson, Dawn French, Rupert Everett en de niet gecrediteerde Michael Madsen, en daar verliest de film de vergelijking mee, alhoewel het acteerwerk van de kinderen verhoudingsgewijs redelijk is, en niet één aaneenschakeling van mierzoete retoriek wordt. Ook probeert "christelijk rechts" in Amerika deze prent naar voor te schuiven als hét alternatief voor hun ogen moreel compleet ontaarde Harry Potter, maar ook die film zal allicht een groter publiek kunnen aanspreken.

The Chronicles Of Narnia wordt daarom best niet met die andere, voornoemde illustere voorbeelden in één adem genoemd, want alhoewel er ontegensprekelijk bepaalde overeenkomsten zijn, die overigens common ground zijn in het fantasy-genre, is de opzet van deze prent totaal anders.

BEELD EN GELUID
Is een upgrade naar Blu-ray uw zuurverdiende centen waard? Alleszins wat mij betreft op technisch vlak wel, want deze, één van de meest geanticipeerde releases op Blu-ray, is demonstratiemateriaal van excellente kwaliteit. De dvd-release was anders al niet slecht te noemen, maar de detaillering en het contrast zijn mogelijk op high definition nog íets rijker en properder. De dvd kon al uitpakken met een foutloze transfer, maar het niveau van detaillering en scherpte is op deze disk echt wel verbluffend; het is ook een goeie zaak dat we kunnen opmerken dat voor een film die van begin tot einde overladen is met CGI-effecten, er nergens nog maar een spoortje van kunstmatigheid is overgebleven. De textuur van bijvoorbeeld de besneeuwde oppervlakken of de pels van Aslan is erg fijn, maar zelfs in bijvoorbeeld de tegeltjes aan de muren van het treinstation kan je de voegen onderscheiden. Naast een ongecomprimeerde PCM-track moeten we het stellen met een Engelse Dolby Digital 5.1-track die vanaf de openingsscène, waarin Duitse vliegtuigen Londen bombarderen, tot de grote epische veldslag op het laatste rijkgedetaillerd, dynamisch en ruimtevullend is. Een ander groot positief pluspunt is dat de soundtrack van Harry Gregson-Williams niet meer te lijden heeft onder PAL-speedup, wat bij de dvd soms storend werkte. Toch blijft het jammer dat er eens te meer wél ruimte schijnt te zijn om allerlei nutteloze dubbings in DTS te encoderen, en de originele Engelse track schromelijk over het hoofd wordt gezien.

EXTRA'S
Helaas moeten we vaststellen dat de sectie extra's op deze Blu-ray, weliswaar een dubbeldiskeditie, "slechts" gelijk is aan wat we op de 2-diskversie vonden, en een paar van de interessantste bonussen die op de 4-disk te vinden waren, niet zijn overgedragen.

De menu's zijn mooi vormgegeven, maar navigeren een beetje aan de trage kant. Op disc 1 vinden we nog een blooper-reel van 4 minuten terug, evenals een pop-up fact track en twee audiocommentaartracks. Op beide tracks staat regisseur Andrew Adamson centraal, met op de eerste track het gezelschap van de vier kindacteurs, en op de tweede producent Mark Johnson en productiedesigner Roger Ford. De eerste track is nog het beste te beschrijven als het audio-equivalent van een McDonalds-feestje, en is eerder gericht op het jongere publiek, dat dan weer zelden of nooit een commentaartrack zal beluisteren, en dan nog de ogen wijd open zal trekken als blijkt dat de "Nederlandstalige" kindacteurs hierop plots Engels spreken. De tweede track is meer technisch van aard, en soms gezien de lengte van de film een beetje op het vervelende af. Roger Ford vond het blijkbaar zelfs niet eens de moeite om naar de opname te komen, en zijn bijdrage is dan ook telefonisch.

De tweede disk maakt de magere extra's van de eerste echter ruimschoots goed. De extra's vallen uit elkaar in twee secties, "Creating Narnia", dat meer over de film gaat, en "Creatures, Lands & Legends" dat de kijker meer achtergrondinformatie verschaft over de fantasiewereld van Lewis. In de eerste sectie treffen we eerst en vooral zes  documentaires aan. "Chronicles of a director" (38 min.) vertelt ons de geschiedenis van het maken van de film, verteld vanuit het standpunt van regisseur Adamson, alhoewel de andere castleden occasioneel ook hun inbreng mogen doen. Tegen de verwachtingen in bevat de documentaire nogal wat substantie, alhoewel Adamson af en toe toch ook eens uitglijdt over de rijkelijk vloeiende hoeveelheid zeep. "The children's magical journey" (26 min.) toont ons hoe de vier kinderen tegenover het filmproject stonden. Deze featurette is iets recenter opgenomen, waardoor onder meer Skandar Keynes (Edmund) intussen een flinke opstoot van zijn groeihormonen heeft gehad. Om de verwondering in het gezicht van Georgie Henley (Lucy) treffend te kunnen in beeld brengen, heeft ze de set van het besneeuwde Narnia pas te zien gekregen tijdens de opname, waar ze geblinddoekt naar toe is gevoerd. "From One Man's Mind" is een 4 minuten durende, zéér gesynthetiseerde biografie van Clive Lewis, gevolgd door het lijvige "Cinematic Storytellers" (55 min.), een in acht hoofdstukken verdeelde, van een play all-functie voorziene schare featurettes waarin we de verschillende stadia van de productie te zien krijgen. Een zelfde aanpak krijgen we bij "Creating Creatures" (54 min.), wat is opgedeeld in 11 onderdelen en waarin de verschillende, al dan niet menselijke, personages uit de film worden belichtLiefhebbers van visuele effecten komen tot slot nog aan hun trekken in "Anatomy Of A Scene - The Melting River", een 12 minuten onthullende kijk op de trucages die met deze scène gepaard gaan. "Creatures, Lands & Legends" vangt aan met een 15 minuten durende documentaire "Creatures Of The World", een beetje analoog qua inhoud aan het voornoemde "Creating Creatures", met dat verschil dat hier wordt uitgegaan van de (doorgaans rijk geïllustreerde) boeken van Lewis zelf. Daarnaast krijgen we nog een aanklikbare landkaart "Explore Narnia", met daarin vijf nader toegelichte locaties. Exclusief voor de blu-rayrelease is er nog een verhoudingsgewijs redelijk onderhoudend spelletje te vinden, The Battle For Narnia, waarin je met een soort van kaarten het moet opnemen tegen de vijanden van het magische koninkrijk achter de kleerkast.

CONCLUSIE
De Blu-rayversie van The Lion, The Witch And The Wardrobe kan ik ten zeerste aanraden, zeker op technisch vlak, zij het dat wat extra's betreft deze release de duimen moet leggen tegen de extended edition-dvd.