FILM
Voor Sam (Chris Hemsworth) en Leslie (Victoria Profeta) Phelan lijkt het dat het geluk letterlijk uit de hemel is komen vallen. Het koppel zit namelijk behoorlijk op zwart zaad, en wanneer er plots een koffer met geld op Sams Buick valt, zijn al hun problemen in één klap opgelost. Of toch bijna: ze laten het breed hangen en in no time hebben ze nieuwe meubelen, een joekel van een plasmatelevisie en uiteraard een nieuwe wagen (in de vorige zat een deuk). Het geld was een buit, en tevens het enige bewijsstuk waarmee overvaller Reese Kubic (Sean Bean) aan de muur kan worden genageld. Reese doet daarom een beroep op zijn tweelingsbroer Pyke (ook Sean Bean), die naarstig op zoek gaat naar de eigenaar van de gedeukte Buick. Wanneer Pyke beleefd bij het huis van de Phelans komt aankloppen en het koppel hem weet te zeggen dat ze al een 70.000 dollar van het slordige half miljoen hebben opgebruikt, blijft Pyke beleefd, maar geeft het koppel vijf dagen de tijd om het geld terug te halen - tot de laatste cent. Het koppel moet hun mooie spulletjes terugbrengen en doen er een behoorlijk verlies op, zodat op het einde van de dag er toch nog een slordige tienduizend dollar ontbreekt. Pyke blijft echter beleefd met zijn rekenmachientje tot de laatste cent schrapen waar er te schrapen valt, het bedrag dat Sam en Leslie nog te kort komen, moeten ze maar zelf zien terug te verdienen... bijvoorbeeld door superettes te overvallen. En dan blijkt Pyke plots niet meer zo vriendelijk!




Een simpel gegeven kan vaak een efficiënte motor achter een goed scenario zijn. Cash is zo'n film die het niet moet hebben van uitgebreid stuntwerk of ingewikkelde, vergezochte plots, maar de film drijft op het goede acteerspel van de drie protagonisten, waarbij vooral Sean Bean (Game Of Thrones) als onderkoelde psychopaat die de hoffelijkheid zelve blijft zo lang je doet wat hij zegt, maar agressief wordt telkens de rekening niet volledig klopt, zijn kwaliteiten als acteur uitgebreid kan etaleren. Hij steekt bovendien enkele schitterende monologen af die nogal denigrerend zijn voor de zwarte medemens en voor de vrouwelijke helft van de planeet, die erg contrasteren met zijn erg voornaam voorkomen, keurig in maatpak. Chris Hemsworth (Thor) biedt het nodige weerwerk; zijn karakter is van aanvang aan eigenlijk beschadigd, omdat hij zich geen vragen heeft gesteld bij de afkomst van het geld, en tegen honderd per uur is beginnen spenderen als tegenreactie op zijn eerder armoedige voorgeschiedenis. Het is niet altijd even makkelijk om te zien voor wiens standpunt je nu het meeste supportert, alhoewel het geld duidelijk van geen van beide is. Naarmate de nachtmerrie van Sam en Leslie vordert en het duidelijker en duidelijker wordt dat ze de volledige som niet gaan kunnen recupereren, waardoor Pyke hen dwingt om dingen te doen die ze niet helemaal willen - Leslie werpt zelfs haar vrouwelijke charmes in de strijd - krijgt de sympathie voor het koppel de bovenhand. Voor de rest is de film behoorlijk statisch, en zal zeker niet te veel gekost hebben aan decors: het grootste deel van de film speelt zich af in de beklemmende sfeer van Sam en Leslies huis; het zou bijna als toneelstuk kunnen opgevat zijn. Regisseur Stephen Milburn Anderson weet echter deze sfeer mooi te vatten op camera, en slaagt erin om geen dode momenten in het verhaal dat almaar crescendo gaat, te creëren. Cash staat kortom garant voor een spannend en onderhoudend avondje film.




BEELD EN GELUID
We bespreken voor de eerste keer een film van distributeur Koch Media. De film opent met het logo van maatschappij Indies, waar we al een tijdje niets meer van gehoord hebben. Blijkbaar is de distributeur nu onder een andere naam bezig het Blu-raysegment van de markt aan te boren. Cash heeft goede momenten, maar men heeft voor deze film slechts een single layer-disk gebruikt, en een paar keer gaat het beeld compleet overstag. Zo rond de veertigste minuut is er bijvoorbeeld een scène die bijna niet te bekijken valt door de witte ruis, die zodanig excessief aanwezig is dat het absoluut niet om een artistieke keuze van de regisseur kan gaan. Minder erg, maar zou ook beter achterwege gelaten zijn, is het voortdurend flikkeren van de lichtintensiteit. De film heeft nogal een donker timbre, waardoor dit nog eens eens zo hard opvalt, maar er is toch nog redelijk wat detail te zien in onder meer de textuur van de meubelen van de Phelans, waar de gefrustreerde Pyke op gegeven moment zijn zakmes inzet. Qua geluid kan u kiezen tussen een DTS-HD MA 5.1-track en een gecomprimeerde Dolby Digital 5.1-track. We hebben uiteraard voor de eerste gekozen., De schaarse geluidseffecten die worden gebruikt staan een beetje te luid in verhouding tot de dialogen; per slot van rekening is dit een thriller die meer de psychologische kaart trekt, waarin te veel uithalen van de subwoofer iets minder relevant zijn.

EXTRA'S
De enige bonus die we terugvinden zijn enkele trailers, waaronder één voor Cash zelf.

CONCLUSIE
Cash is een aardige actiefilm met een erg goed op dreef zijnde Sean Bean die de show steelt. De beledkwaliteit had beter gemogen.