DOCUMENTAIRE
Na de bij momenten haast lyrische commentaren en besprekingen (voornamelijk dan in de Britse pers) waren we toch wel benieuwd naar deze Burma VJ: Reporting From A Closed Country. We waren dan ook maar al te blij dat we dankzij De Filmfreak de kans kregen om deze documentaire te bekijken. Om met de deur in huis te vallen: we zijn slechts matig overtuigd. Burma VJ weet wel goeie punten te scoren op een aantal vlakken, maar uiteindelijk wegen te negatieve punten te zwaar door om over een mustsee-documentaire te kunnen spreken. Zoals te lezen valt op de hoes zijn beelden vanuit de militaire dictatuur Burma (Birma in het Nederlands, Myanmar is de “nieuwe” officiële naam) zeldzaam. Een groep van een dertigtal anonieme Birmese videoreporters probeert er echter zo goed en kwaad mogelijk voor te zorgen dat men in het buitenland weet hoe slecht of moeilijk de levensomstandigheden er vaak zijn.

Burma VJ spitst zich toe op september 2007 toen de beelden van de opstand tegen de militaire junta wereldnieuws werden. Deze te beperkte momentopname is voor wat ons betreft zowat de grootste handicap van Burma VJ. Het ontbreken van een ruimer kader of de nodige achtergrondinformatie zorgen ervoor dat de documentaire vaak slechts met moeite interessanter of relevanter is dan de gemiddelde nieuwsuitzending. Het is zeker zo dat het niet evident is om te werken vanuit een land als Burma waar de militaire junta met ijzeren hand regeert, maar er zat toch zoveel meer in het onderwerp. Het lijkt er soms op alsof regisseur Anders Ostergaard niet over voldoende echt interessant materiaal beschikte om een documentaire van 85 minuten te maken. Sommige beelden kunnen we dan ook niet anders omschrijven als opvulsel of herhalingen. We weten na een aantal minuten wel dat het niet makkelijk is om ongezien te filmen. Het lijkt ons dan ook volkomen onnodig om ook na een uur nog beelden te tonen die echt geen meerwaarde hebben, maar nogmaals gewoon de nadruk leggen op de moeilijke werkomstandigheden. Bij de montage mocht men dan ook iets kritischer zijn en had men sommige scènes beter fatsoenlijk ingekort.

Het is nu misschien wel heel cru gesteld, maar uiteindelijk heeft de opstand van september 2007 op korte termijn quasi niets opgeleverd voor de bewoners van Burma. Anno 2009 zitten de generaals nog altijd stevig in het zadel. Een deel van de wereld dat nog niet wist hoe slecht het er aan toe gaat onder deze dictatuur, weet dat inmiddels wel door de beelden die de wereld rondgingen, maar daar blijft het ook zowat bij. In dit opzicht is Burma VJ misschien interessanter als blik achter de schermen bij underground- of guerrillajournalistiek dan als een diepgaand portret van Burma of een dictatuur. Onlangs zagen wij The Vice Guide To North Korea op www.vbs.tv en uiteindelijk weet deze documentaire veel beter de karakteristieken van een dictatuur bloot te leggen.

De beelden die gemaakt zijn door de videoreporters en verspreid door de Democratic Voice Of Burma zijn bij momenten gruwelijk en bepaald ontluisterend (denken me maar aan de Japanse cameraman die door de militairen wordt doodgeschoten), maar door het ontbreken van een breder kader blijven ze wellicht bij de meeste kijkers niet te lang hangen.

Burma VJ is op moment van schrijven pas een 3-tal maanden te koop op dvd in de Benelux, maar inmiddels was de documentaire eind oktober wel al te zien (licht ingekort?) als Vrankx-reportage op Canvas. In dat programma komen er vaak documentaires aan bod die zich veel beter lenen tot een tweede of derde kijkbeurt dan deze Burma VJ.

BEELD EN GELUID
Burma VJ is opgebouwd uit deels voor deze documentaire openomen beelden en voornamelijk videomateriaal van videoreporters in Burma zelf. Door de verschillende bronnen (kleine camera's en fototoestellen, de moeilijke werkomstandigheden) varieert de kwaliteit van wat we zien krijgen gedurende de hele documentaire. De beeldkwaliteit is bij momenten zwak, maar dat ligt dus niet aan de transfer, wel aan de bron. Ook de geluidskwaliteit is variabel. Eventuele onvolkomenheden zijn ook hier niet te wijten aan de transfer. De Dolby Surround 2.0-track wisselt Birmees af met Engels naargelang de spreker.

EXTRA'S
Helemaal niets.

CONCLUSIE
We kunnen u echt niet aanraden om Burma VJ te kopen, daarvoor is de documentaire te gewoontjes. Het totaal gebrek aan extra's zorgt ook al niet voor meerwaarde.