DROP THE DEAD DONKEY - SEIZOEN 2
Bespreking door: Werner - Geplaatst op: 2015-02-13
SERIE
Het tweede seizoen van Drop The Dead Donkey borduurt lustig voort op het eerste; de personages zijn netjes afgelijnd en behoeven geen introductie meer. Wie desondanks graag een korte beschrijving kan gebruiken van yuppie Gus (Robert Duncan), misantroop George (Jeff Rawle), ijskoninging Alex (Haydn Gwynne), gokverslaafde Dave (Neil Pearson), sensatiejournalist Damien (Stephen Tompkinson), ouwe kankeraar Henry (David Swift) en lellebel Sally (Victoria Wicks) verwijs ik graag naar mijn bespreking van het eerste seizoen. De vaste cast wordt in dit tweede seizoen bovendien uitgebreid met Susannah Doyle als Joy Merryweather, de laagste bediende die ondanks haar vrolijk klinkende voornaam de vleesgeworden verpersoonlijking is van al wat kan omschreven worden als een negatief karma uitstralende persoonlijkheid.
Scenaristen Andy Hamilton en Guy Jenkin schakelen echter dit seizoen in tweede versnelling. De reeks die bij oorspronkelijke uitzending telkens de week voor uitzending werd ingeblikt om zo goed mogelijk bij de actualiteit aan te sluiten vertrok evenwel onder een politiek compleet ander gesternte. Na de jarenlange ijzeren wurggreep van Margaret Thatcher werd haar positie in Downing Street 10 ingenomen door John Major, een compleet kleurloos figuur. In de aflevering X-mas Party grapt Damien dat er voor het jaarlijkse feestje in plaats van een strip-o-gram een John Major-o-gram werd besteld: iemand in een afgeborsteld maatpak zou daarbij op het feestje zijn entree maken, tien minuten rondlummelen zonder iets uit te vreten en daarna weer met de stille trom vertrekken. Een tweede actueel feit dat de Britse tabloids domineerde in 1991 was het verdacht overlijden van mediamagnaat Robert Maxwell, die een onvrijwillige duik in het water nam van op zijn jacht. Ongelukkigerwijs is het personage van de elusieve, nooit in beeld komende sir Roysten Merchant, de eigenaar van Globelink, op Maxwell gebaseerd, dus het was voor scenaristen Andy Hamilton en Guy Jenkin even rond de hete brij draaien. Verder zat het Verenigd Koninkrijk volop in zowel de Golfoorlog als de oorlog in de Balkan, wat uiteraard opnieuw hilarische reportages oplevert van Damien. De actuele context is uiteraard compleet verdwenen; vandaar dat de afleveringen telkens worden voorzien van een korte inleiding waarin de voornaamste actuele feiten waarnaar wordt gealludeerd op een rijtje worden gezet.
De persoonlijke besognes van de personages blijven nochtans de voornaamste kapstok waaraan de verhalen worden opgehangen. We zien in dit tweede seizoen onder meer hoe niet alleen Georges huwelijk compleet op de klippen loopt, vooral omdat George zelf een slijkmossel is, we maken ook kennis met zijn ultragewelddadige dochter Deborah (Louisa Milwood-Haigh), over wie George zo lyrisch kan uitweiden dat de eerste woordjes die ze kon schrijven Die, Scum! waren, op de deur van de ouderlijke slaapkamer, en die keer op keer van school wordt gestuurd telkens ze een medeleerling of een leerkracht heeft gemolesteerd. Verder bekeert de anders onuitstaanbare Sally zich tot een alsmaar meer militant wordende versie van het christendom, waarbij de rest van het personeel zich terecht afvraagt of de oude, chagrijnige Sally niet de minst slechte keuze was.
Van Drop The Dead Donkey verschenen zes reeksen. In het Verenigd Koninkrijk zijn die te vinden op zes dvd-sets en in twee handige boxsets met respectievelijk seizoenen 1-3 en seizoenen 4-6. Omdat de seizoenen ook los verschenen zijn, lijkt het me makkelijker om deze reeks seizoen per seizoen te bespreken.
AFLEVERINGEN
Disk 1:
11. The Gulf report
1991. De Golfoorlog is afgelopen en Globelink wordt langs alle kanten belaagd omwille van hun compleet onethische manier van verslaggeven. Of het Henry is die zichzelf onder tafel had gedronken in Koeweit of Damien die speciaal een vat olie heeft gekocht om een zielig item te kunnen maken over een met pek besmeerde cormorant is daarbij het minste probleem. Tijdens een televisieinterview op een concurrerende zender belooft George dat er een intern onderzoek zal komen naar de opeenstapeling van blunders, én dat het onderzoek ook nog eens openbaar zal gemaakt worden. Uiteraard is Sir Roysten naar goede gewoonte not amused. Sally heeft een boek geschreven over haar ontmoetingen met Prinses Diana - "ik mag Diana zeggen" - en gaat in op de vraag van élk televisieprogramma om haar boek te komen toelichten. Tijdens een kinderprogramma wordt ze daarbij live besprongen door een pop van een krokodil die niets anders doet dan schunnige opmerkingen maken. De dochter van Sir Roysten, Octavia (Hermione Norris), komt een weekje stage lopen op de redactie, en ze kan het wel érg goed vinden met Dave, wat betekent dat het niet al te lang zal duren vooraleer de twee in bed belanden. George ziet de bui hangen en maakt Dave wijs dat het vriendje van Sir Roystens ándere dochter door die laatste het ziekenhuis is ingeslagen, zijn C4 heeft gekregen én zelfmoord heeft gepleegd.
12. The Trevorman cometh
Damien vindt onder het deksel van het fotokopieerapparaat een vertrouwelijk document van Gus, waaruit blijkt dat 40% van de redactie zal worden wegbezuinigd. Vooral de vijftigplussers moeten niet op al te veel clementie rekenen: Henry is al in een zodanige staat dat zijn oorlogswonde uit Korea opnieuw begint op te spelen. Het alarm staat daarom op rood en het personeel doet als tegenvoorstel dat ze 5% op hun wedde willen inleveren op voorwaarde dat er niemand ontslagen wordt. Gus wil hier wel op ingaan, op voorwaarde dat íedereen ermee instemt. Alex weigert om mee te doen omdat ze dit chantage vindt en Damien weigert omdat hij meent dat hij als sterreporter ongenaakbaar is. Na een inbraak in Gus' computer blijken echter niet alleen Henry en George op de zwarte lijst te staan, maar ook Alex en Damien. Dan begint er plots iets te dagen: Gus is namelijk iets té goed op de hoogte van de zetten van het personeel, en de redactie plant een tegenzet: ze gaan de zaak zélf aankaarten bij Sir Roysten, zonder Gus hierin te kennen... Georges dochter Deborah heeft een aanvaring met de schooldirecteur nadat ze tijdens de biologieles een konijn heeft gedissecteerd. Het beestje was namelijk nog niet dood.
13. Henry and Dido
Met grote verbazing verneemt de redactie van Globelink dat Henry een nieuwe vriendin heeft: het is een supermodel, ze heet Julia Jane (Sarah Burghard), en vooral: ze is amper 19 jaar! Het blijft echter bij kuise etentjes, en Henry laat aan Dave ontvallen dat hij graag met haar de koffer wil induiken. Hij stuurt Dave op haar af om op haar in te praten; resultaat is dat Dave 's anderendaags zélf in de tabloids staat met zijn tong in Julia's oor, en Dave heeft Henry wijsgemaakt dat Julia een relatie met Henry niet ziet zitten omdat ze lesbisch is. Sally brengt intussen haar hondje Dido mee naar de redactie, en iedereen wil het rotbeest liefst zo snel mogelijk om zeep helpen. Henry onderneemt alvast een verdienstelijke poging door het diertje chocolade laxeerpillen te voeren. Bij George thuis loopt de situatie met Deborah uit de hand: een bezoekje aan de psycholoog dringt zich op. Daar wordt echter niet Deborah, maar George zelf op de rooster gelegd.
14. Baseball
Daar gaat de vrije zaterdag! Gus is not amused als blijkt dat de enige kandidaat die zich ingeschreven heeft voor de baseballwedstrijd Daffy Duck is. Daarom besluit hij om zélf maar Chinese vrijwilligers aan te duiden, namelijk: iedereen. Behalve Alex, want dat is een meisje, en meisjes kunnen niet baseballen. Gus ziet daarbij schielijk over het hoofd dat George compleet niets van sport afweet. Uiteraard kost het opstellen van George hem de overwinning, wat des te zuurder smaakt als blijkt dat het andere team geleid wordt door Gus' broer, met wie hij nog een pissing contest te beslechten heeft.
15. Drunk minister
Globelink krijgt de gelegenheid om een exclusief interview af te nemen van een belangrijke minister. Er is echter één probleempje: als de man ook maar één druppel alcohol drinkt wordt hij onhandelbaar en begint hij op de EU te schelden. Wanneer de man strategisch even in het bureau van Gus wordt geschoven vindt hij daar Gus' privévoorraad whisky... En in één van de beste nevenplots van de reeks moet Damien, nadat de redactie het heeft gehad met zijn sensatiejournalistiek, een redelijk ernstig item maken over de economische depressie. En zelfs daar slaagt hij niet in zonder een vechtpartij uit te lokken.
16. Alex and the interpreter
Terwijl George gedwongen een week vakantie heeft genomen neemt Alex de redactie over. Sir Roysten heeft plannen om een televisiezender te starten in het pas door de glasnost opengebroken Rusland, en een vertrouweling van Boris Yeltzin, Yuri (Christopher Rozychi) bezoekt de redactie van Globelink. Hij wordt er prompt tot over zijn oren verliefd op Alex, en doet haar na twee dagen zelfs een huwelijksaanzoek. De man spreekt echter enkel Russisch en hij is voor zijn vertalingen aangewezen op de diensten van zijn tolk Vasili (Nic D'Avirro). Die vreest voor zijn job én voor zijn lichamelijke integriteit als hij Alex' "nee" op het aanzoek moet overbrengen, en daarom maakt hij er maar een "ja" van. Met alle gevolgen vandien... De kwaliteit van Damiens reportages laat te wensen over door gebrek aan middelen (die zijn grote nemesis Lynn Yeats van een andere zender wél schijnt te hebben): voor een welbepaald verslag uit oorlogsgebied heeft hij een lijk te kort...
17. Hoax
Sally's grootmoeder is overleden en Sally heeft de urn met de assen meegebracht naar het werk. Naast het feit dat haar collega's bijzonder ongevoelig zijn voor haar verdriet staat het zo goed als in de sterren geschreven dat er een ongeluk zal plaatsvinden met de urne... het is alleen wachten wie de dader zal zijn. Damien heeft bijna een vals nieuwsbericht geplaatst over de export van paardenvlees naar Frankrijk; geïnspireerd door de dader, die er een sport van heeft gemaakt journalisten te treiteren, besluit hij ook een vals nieuwsberichtje te planten met de bedoeling zijn eeuwige concurrente, Lynn Yeats, een hak te zetten. George denkt dan weer dat er een klopgeest in het fotokopieerapparaat zit die het op hem gemunt heeft.
Disk 2:
18. Don't mention the Arabs
Henry heeft een prestigieuze documentaire gemaakt, Kingdom Of Silence, waarin het feit aangeklaagd wordt dat Saoedi-Arabië de mensenrechten met de voeten treedt. De documentaire valt op een wel héél slecht ogenblik, namelijk net wanneer enkele Britse wapenfabrieken een miljoenencontract met de Saoedi's willen tekenen, en laat nu net Sir Roysten eigenaar zijn van één van de fabrieken... Gus probeert met alle mogelijke middelen Henry's reportage uit te stellen tot na Kerstmis, nadat het contract getekend is. Sally is in een bijzonder positieve bui: na het overlijden van haar grootmoeder heeft ze zich bekeerd tot het christendom en heeft niet alleen god gevonden, maar heeft het tevens tot haar heilige missie gemaakt al haar collega's te bekeren. Dave sluit een weddenschap af hoe lang het zal duren vooraleer Sally weer bij haar zinnen komt. Henry is intussen bezig met het samenstellen van een in memoriam voor Walter Templeton (Frederick Treves), een collega-reporter die een gelijkaardige carrière heeft doorlopen als hijzelf maar daar wél awards aan heeft over gehouden, in tegenstelling tot Henry, die zijn award heeft verspeeld omdat hij in Princess Anne's billen heeft geknepen...
19. Damien down and out
Damien gaat de uitdaging aan om één week als clochard in de straten van Londen te leven. Met alle uitdagingen vandien; de grootste uitdaging is evenwel dat Dave zijn creditcard heeft gevonden en er tegen een recordtempo Damiens geld aan het doorjagen is. Sally is nog altijd niet van haar geloof gevallen, integendeel, ze heeft zich aangesloten bij een ietsiepietie radicalere groep. Ze beweegt hemel en aarde om in een bijdrage over aids de homo's te schofferen als mentaal ontaarden, én ze wil een bijdrage over de strijd tegen satanische sekten. Over dat laatste valt er wel wat expertise te rapen bij Henry. George heeft intussen te horen gekregen dat zijn vrouw Margaret er vandoor wil. De goeie raad van zijn collega's, namelijk zich te profileren als een hulpeloze puppy, maakt de zaak er alleen maar erger op.
20. The evangelist
Damien heeft een oud tarot-spel bovengehaald en jaagt daarmee zijn collega's in de gordijnen. David heeft in zijn volgende vrije week een boottochtje gepland, maar aangezien hij de Waterkaart en Pietje De Dood heeft getrokken, meent hij dat hij zal verdrinken, en hij doet er alles voor om zijn boottocht te verplaatsen. George zit nu officieel in een echtscheiding. En alsof dat nog niet genoeg was, heeft een nóg religieuzere Sally dan anders een Amerikaanse tele-evangelist, Earl (Bill Bailey) meegebracht. Eerst komt 'ie slijmen dat hij in het journaal een live verslag van zijn wonderbaarlijke genezingen wil zien, maar George wijst hem fijntjes op het reglement dat religieuze verslaggeving verbiedt. Daarop vervloekt de televangelist iedereen! Behalve Sally, die uiteindelijk partij trekt voor haar goeroe. Als die haar evenwel vraagt om het lichaam van god door een lichaamsonderdeel van zijn meest voor de hand liggende dienaar hier op aard te vereren, is zelfs de maat voor Sally vol. Wat de bookkeepers van Dave dienen te weten: ze heeft haar bekering welgeteld drie dagen volgehouden!
21. George's daughter
Damien heeft een excellente video gemaakt die als bewijsmateriaal kan dienen dat de politie onder het mom van terreurbestrijding nogal eens de verkeerde mensen oppakt. Op zoek naar een schietgevaarlijke drugdealer (1) arresteren ze een omaatje die haar belastingsbrief niet op tijd heeft ingevuld, (2) blijkt in het juiste appartement de dader al vijftien maanden verhuisd, en (3) schiet één van de militairen uit frustratie het konijntje van de dochter des huizes dood. Net op die dag heeft George zijn dochter Deborah mee naar het werk gebracht. Deborah die spuwt op de kleinburgelijkheid van haar vader en is al bij herhaling van school getrapt omdat ze pyromanische neigingen heeft. Gus bewaart de tape van Damien in zijn bureau, deze vrijgeven zou het einde betekenen van de goede contacten die Damien met de politie onderhoudt. En zie: plots steekt Deborah het bureau van George in brand, en de cassette is reddeloos veloren. Bovendien beschikt ze over een hoop geld!
22. Dave's day
Dave wordt verplicht om een psychiater te bezoeken om zijn drie verslavingen in toom te houden: (1) roken, (2) gokken en (3) achter getrouwde vrouwen aanzitten. Om hem toch enige verantwoordelijkheidszin bij te brengen besluit George, tegen het advies van Gus in, om een belangrijke videocassette aan Dave toe te vertrouwen die hij binnen de drie uur moet afleveren bij Sir Roysten. Dat was evenwel buiten de eenhoorn op rolschaatsen gerekend...
23. X-mas party
Dinsdag 17 december 1991. Op de redactie van Globelink wordt er een redelijk wild kerstfeestje gehouden waar de alcohol rijkelijk vloeit. Het feestje ontaardt in een complete chaos; George, die anders nog geen likeurpraline tot zich neemt, wordt wakker op Oxford Station doordrenkt van een curry. Op het kantoor heeft iemand in het klassement van Gus gekotst en zijn kont gefotokopieerd. Maar hét nieuws is dat Dave en Alex samen in bed zijn beland. Damien, de enige die nuchter is gebleven, wordt er zowaar vrolijk van...
BEELD EN GELUID
Ook de beeldkwaliteit van deze tweede reeks heeft de tand des tijds nog zo goed als mogelijk doorstaan, gegeven dat er in 1991 uiteraard nog geen sprake was van een mogelijke release op dvd. Het enige stukje beeldmateriaal dat er niet echt schitterend uitziet is de reel met de openingscredits; de afleveringen zelf zijn meer dan aanvaardbaar, alhoewel bijvoorbeeld het kleurpalet niet dadelijk geprononceerd te noemen is. De dialogen zijn in Dolby Surround 2.0 prima verstaanbaar en de Engelse CC-ondertiteling helpt u nog een handje om alle woordgrapjes te vatten.
EXTRA'S
Ook dit tweede seizoen wordt voorafgegaan door een inleiding door Andy Hamilton en Guy Jenkin (2:43), die het vooral hebben over de dood van Robert Maxwell en de invloed daarvan op het scenario. De twee heren keren terug bij een inleiding op aflevering 13 (2:23), X-Mas Party, waarin een nogal controversiële scène zit waarin Alex een papier met daarop het woord ARSEHOLE vastniet op Dave's borst, wat de bezorgdheid deed rijzen dat er mensen deze stunt thuis wel eens zouden willen kopiëren. Maar geloof het of niet: de aflevering in kwestie won een Emmy Award! Daarnaast bevat de disk een reeks interviews (21:09) met de acht hoofdrolspelers, een kort filmpje waarin de cast moet zeggen als welk dier ze zouden reïncarneren - de aanleiding daarvoor wordt in één van de afleveringen aangereikt - en enkele losse anekdotes.
CONCLUSIE
Drop The Dead Donkey blijft nog altijd één van mijn favoriete Britse sitcoms, waarin het sarcasme er zo dik opligt dat je er een lepel in kan rechtzetten. De reeks heeft intussen een beetje een cultstatus verworven en wordt vandaag nog altijd door critici bejubeld voor het vernieuwende format.