FILM
De jonge Bastian (Barret Oliver) wordt door een paar schoeljes nagezeten die een voorliefde hebben ontwikkeld om hem in een vuilniscontainer te gooien, en Bastian vlucht in een onfris boekenwinkeltje uitgebaat door een norse eigenaar. Op een onbewaakt ogenblik euh, 'leent' hij een boek dat The Neverending Story heet, waar de baas des huizes bijzonder geheimzinnig over deed. In het boek leest hij het relaas van de sprookjeswereld Fantasia, die stukje bij beetje wordt verzwolgen door het Niets. De zieke keizerin heeft onvoldoende kracht om dit Niets te bevechten, en om haar kleurrijke schare onderdanen te redden stuurt ze er de jonge krijger Atreyu (Noah Hathaway) op af. Na een reeks bittere teleurstellingen, waarin Atreyu onder meer zijn trouw paard verliest, keert het geluk wanneer hij de weg kruist met Falkor, een vriendelijke geluksdraak. Samen gaan ze op zoek naar het Orakel van het Zuiden, mogelijk de enige die weet wat Fantasia van de ondergang kan redden.




Geen sprookje zou af zijn zonder een grote boze wolf; die van dienst heet Gmork, en is een onvoorwaardelijk supporter van het Niets, omdat hij in de algemene ontreddering zijn macht hoopt te vergroten. Bastian heeft zich inmiddels op de zolder van de school verschanst, en wordt bijzonder erg in beslag genomen door het boek, zeker wanneer de grenzen tussen realiteit en droomwereld steeds vager worden.

Het is bijna niet in te denken dat deze film van dezelfde regisseur is als Das Boot, The Perfect Storm, Air Force One en het magistrale epos Troy. Het geheel is enerzijds wat naïef van opzet en voorzien van een hoog space opera-gehalte, maar anderzijds is de verweving van de verhaallijn rond Bastian met die rond Atreyu mooi afgewerkt - niet voor niets hebben ze twee jongetjes genomen die fysiek erg op elkaar lijken. Bovendien appelleert zo'n sprookjesfilm toch nog altijd aan het kind in ieder van ons. De speciale effecten kunnen natuurlijk niet tippen aan gelijkaardige films van het laatste decennium, en The Neverending Story is dan ook vooral voer voor nostalgici. De verhaallijn is redelijk simpel, en zoals in vele fantasy-films wordt er duchtig gebruik gemaakt van allerlei poppen-toestanden; de film is vooral een showcase van de meest exotische creaturen en - voor die tijd toch - speciale effecten.




Plaats voor veel diepgravend acteerwerk is er niet zo heel veel, maar dat verwacht je in een film als deze niet. Opvallend is dat ik me van geen enkele van de acteurs zomaar voor de vuist weg een andere film kan noemen waar ze in gespeeld hebben. Er zitten misschien één of twee dode momenten in de film, maar het verhaal blijft desondanks toch nog boeien, en de finale is niet al té melig. De flow in deze negen minuten langere director's cut is echter net iets beter, zij het dat u moet wennen dat alle opschriften in het Duits zijn - Petersen is niet voor niets een Duitser. Daarnaast is elk spoor van de de bekende hit van Limahl uitgegomd, alsook de bijdrage van Giorgio Moroder aan de soundtrack. We krijgen in deze gerestaureerde versie uitsluitend de oorspronkelijke soundtrack van Klaus Doldinger, wat bepaalde puristen allicht een vreugdedansje zal ontlokken.




BEELD EN GELUID
Reeds eerder bracht Dutch Filmworks een vorige versie van The Neverending Story uit zonder DTS (met een schamele 2.0-track), en een versie met DTS, die nog wel een klein beetje dieper gaat. Toen kwam er nog een Blu-ray, die weliswaar enkel de theatrical cut van de film bevat, maar niet geplaagd ging onder PAL-speedup. Wie de director's cut wil zien, moet echter deze Duitse 4K tot zich nemen. Daarbij is alvast de gerestaureerde print dé reden bij uitstek om deze versie in huis te halen, want deze ziet er haast maagdelijk uit, met vooral een kleurenpalet dat er fris uitziet. alsof het gisteren schoten was. Wat de restauratie ook bewerkstelligd heeft, is dat tot en met de laatste printbeschadiging verdwenen is. De geluidstrack is echter "maar" uitgevoerd in DTS-HD HR 5.1, wat weliswaar zuiver klinkt, maar een beetje aan immersie mist. Ook klinkt bijvoorbeeld de openingsscène met Bastian aan de ontbijttafel redelijk dof.




EXTRA'S
De UHD bevat geen bonusmateriaal, de bijhorende Blu-ray gelukkig wel. Er is eerst een algemene en vrij promotionele Making of The Neverending Story (16:45), gevolgd door een technisch interessante maar korte documentair Restoration (8:52). Limahl mag misschien uit de soundtrack gesneden zijn, maar de videoclip "Neverending Story" (3:45) staat nog wel apart op de Blu-ray. Er is een korte passage met storyboardvergelijkingen (4:21), en uiteraard start de disk op met cross-promotionele trailers.

CONCLUSIE
Voor zover ik weet is dit de enige manier om de director's cut van The Neverending Story te kunnen bekijken. U krijgt er wel een beeld bij om duimen en vingers bij af te likken.