FILM
'From zero to hero', het is en blijft een graag gebruikte en succesvolle formule in het filmwereldje. Liefst van al gaat het om een groepje jongeren: drugsgebruikende jeugd, delinquenten, gespuis van de straat, ongetalenteerde losers, slechte studenten zonder toekomstperspectieven etc.. etc… Deze worden vervolgens onder hun hoede genomen door een charismatisch persoon in de vorm van een leraar, prof of trainer. Enkele dramatische gebeurtenissen later, inclusief veel geroep, getier en gesmijt komen de jongeren langzaam aan op het rechte pad om uiteindelijk iedereen te verbazen door een prestatie te leveren die hun mogelijkheden ver overstijgt. Denk maar aan Dangerous Minds, Varsity Blues, Remember The Titans, Hoosiers en nog vele anderen.

Coach Carter hoort zeker thuis in bovenstaand rijtje. De meeste van dit soort verhalen zijn losjes gebaseerd op waargebeurde feiten, en bij dit basketbalverhaal is dat zeker en vast het geval. Ken Carter, een doodnormale student uit het achtergestelde Richmond, Virginia werkt zich op tot locale basketbalheld en breekt vrijwel elk gevestigd schoolrecord. 35 jaar later bestaat de locale jeugd uit hiphoppers en latino's met weinig tot geen toekomstperspectieven en een neiging tot criminaliteit. De locale basketbalploeg, een belangrijk gegeven op de amerikaanse scholen en voor vele studenten de enige uitweg om aan een studiebeurs te geraken, is de grap van de competitie want de prestaties zijn ronduit lachwekkend. Totdat Ken Carter het roer in handen neemt. Hij vormt het groepje onbenullen langzaam maar zeker om tot een stabiel team, zonder hun academische vorming uit het oog te verliezen. Een plaats in Coach Carter's team moet je immers verdienen op de schoolbanken. Slechte punten? Dan raak je bij de Carter geen basketbal meer aan totdat je beter presteert. Dit niet enkel tot wanhoop van de spelers maar ook tot die van hun ouders. Zij zien het team immers als enige uitweg tot succes voor hun kroost. Carter wil echter niet wijken van zijn standpunten en laat iedereen die zich wil aansluiten tot zijn team zowaar een contract ondertekenen dat hun academische prestaties linkt aan het al dan niet spelen/trainen in z'n team.

Alhoewel je de rest kan raden (de schoolprestaties van enkele mislukkelingen verbeteren zienderogen, waardoor ze opnieuw toegelaten worden tot het team wat uiteindelijk zal leiden tot een climax in de ultieme finalewedstrijd) tilt regisseur Thomas Carter deze genre-film boven de middelmaat uit. Jammer van de vele 'product placement'-shots, maar voor het overige hanteert de regisseur z'n camera vrij sierlijk en standvast waardoor de film, alhoewel badend in de hiphop-cultuur, niet al te MTV-achtig aanvoelt. Z'n duurtijd van meer dan 2 uur biedt ruimte tot karakteropbouw en laat de mogelijkheid aan de acteurs om het beste van zichzelf te geven. De jongeren en hun ouders doen het allesbehalve slecht maar het is uiteraard klasbak Samuel L. Jackson die de show steelt. Hij is in de wieg gelegd voor een rol als deze en maakt dan ook volop gebruik van de vele imponerende speeches om één van z'n betere vertolkingen te geven sinds Pulp Fiction. Het is dan ook een plezier om zien met hoeveel overgave en charisma Jackson de jeugdige basketballers probeert te overtuigen dat ze ook op andere manieren kunnen slagen in het leven dan enkel en alleen via hun sport.

BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit komt dicht in de buurt van de hedendaagse standaardeisen die we gerust mogen stellen aan de transferten van de meer recente film. We krijgen het geheel dan ook gepresenteerd in een anamorfisch 2.35:1-formaat zonder al te veel problemen. De scherpe beelden bevatten immers warme kleuren, veel detail maar jammer genoeg ook af en toe een beetje grain. Dit euvel blijft gelukkig vrij beperkt en heeft weinig tot geen invloed op de algemene kwaliteit van het beeldmateriaal. Op geluidsgebied krijgen we hier een vrij agressieve 5.1-track voorgeschoteld die jammer genoeg enkel op muziekvlak zwaar doorgaat in de surrounds. Jammer genoeg beperkt de rest van het geluid zich eerder tot de drie voorste kanalen, maar gelukkig blijven de dialogen perfekt verstaanbaar. De overvloedig aanwezige hiphop zal naast de surrounds ook je baskast voortdurend op de proef stellen.

EXTRA'S
De 2 featurettes handelen over de echte Ken Carter en de spelers uit z'n team alsook over de training die de acteurs ondergingen om zich voor te bereiden op de basketbalscènes. We krijgen ook te zien hoe de regisseur erin geslaagd is om de vele basketbalscènes mooi in beeld te brengen. Verder zijn er nog 6 verwijderde scènes aanwezig en afronden doen we met een muziekvideo.

CONCLUSIE
Deze MTV-produktie slaagt erin om je zonder moeite twee uur lang te boeien met als onderwerp een sport die je voor de rest bijster weinig interesseert, en dat is hoofdzakelijk te danken aan het feit dat het hier gaat om een aangrijpende sociale prent met een achterliggende boodschap. Samuel L. Jackson is in grote doen en tilt de film zonder moeite naar een hoger niveau. Beeld- en geluidskwaliteit zijn van een aanvaardbare kwaliteit maar het aantal extra's valt tegen. Desalniettemin is deze Coach Carter op z'n minst een huurbeurt waard.