FILM
Een aantal jaren nadat de Gremlinsplaag het vredige stadje Kingston Falls zowat vernielde, zijn Billy Peltzer (Zach Calligan) en zijn geliefde Kate (Phoebe Cates) verhuisd naar New York. Beiden werken er in het Clamp Center, het paradepaardje van vastgoed tycoon Daniel Clamp (rol van John Glover met personage dat duidelijk geïnspireerd is door of gemodelleerd naar Donald Trump). Inmiddels zijn Gizmo en Mr. Wing (Keye Luke) ook naar de Big Apple verhuisd. Wanneer Wing sterft en zijn huisje plaats moet maken voor de nieuwbouwprojecten van Clamp slaat Gizmo op de vlucht om even later gevangen genomen te worden door medewerkers van de nergens voor terugdeinzende ontwikkellaar. Wat de bedoeling kan zijn van een genetisch laboratorium (onder leiding van dokter Catheter, rol van Christopher Lee) in een gebouw als het Clamp Center blijft voor ons een levensgrote vraag, maar soit, Gizmo wordt meegenomen naar het labo om er onderworpen te worden aan allerlei testen. Hoeft het gezegd dat één en ander serieus misloopt waardoor de wolkenkrabber binnen de kortste keren vergeven is van duivelse Gremlins.

De eerste Gremlins-film behoort nog altijd tot de 10 favoriete films ooit van uw nederige dienaar, het is niet minder dan de film die zo een 20 jaar geleden de filmpassie deed ontbranden. De eerste filmische uppercut die ik ooit kreeg toegediend. Is het eerste Gremlins-deel een absolute klassieker dan valt Gremlins 2: The New Batch, door het eerder matige verhaal, spijtig genoeg lichter uit. Niet getreurd echter, ook dit tweede deel heeft nog heel wat te bieden. Eerst en vooral zijn er natuurlijk de immer schattige / grappige Gizmo en de duivelse Gremlins. Alhoewel de diverse hoofdrolspelers zich redelijk van hun taak kwijten zijn ze in feite grotendeels schermvulling, de echte sterren zijn Gizmo en de Gremlins. Terwijl bij de eerste film alle Gremlins er zowat hetzelfde uitzagen (op Stripe na) dan zijn er nu heel wat meer verschillen op te merken tussen de Gremlins onderling.

De grotere "diversiteit" is te verklaren doordat special effects genie Rick Baker terughoudend was om de Gremlins voor de tweede film te maken (aangezien de oorspronkelijke Gremlins niet zijn creaties waren) en regisseur Joe Dante dan maar voorstelde om allerlei soorten Gremlins te ontwerpen. De gemiddelde Gremlin ziet er nu iets grappiger, maar spijtig genoeg ook iets minder "griezelig" of "bedreigend" uit. Wij vonden het in ieder geval toch een verademing om in plaats van al het digitale pixelgeweld van de voorbije jaren nog eens een film te zien met (weliswaar fantastisch gemaakte) poppen. We krijgen ook op andere vlakken "waar voor ons geld": de puike soundtrack van Gremlins 2 bevat naast de uit de duizend herkenbare Gremlins-nummers van Jerry Goldsmith ondermeer ook songfragmenten van Faith No More (Surprise! You're dead) en Slayer (Angel of death). Filmliefhebbers zullen wellicht geregeld glimlachen bij het opmerken van de talrijke movie injokes, wij vonden in ieder geval knipogen naar Batman, Marathon Man, The Wizard Of Oz en natuurlijk ook de eerste Gremlins-film (de bebaarde filmcriticus Leonard Maltin wordt aangevallen door Gremlins tijdens het bespreken van de eerste film).

Nadat Joe Dante eind jaren '70 en midden jaren '80 wist te scoren met ondermeer Piranha, Innerspace en The Burbs is het de laaste jaren relatief stil geworden rond de bovenbeste man. We kunnen enkel hopen dat zijn medewerking aan de Masters of Horror serie (samen met andere genre zwaargewichten als Dario Argento, Takashi Miike, Tobe Hooper en John Carpenter) zijn carrière een zetje kan geven. Momenteel zijn er nog geen plannen voor, maar indien een derde Gremlins-film nog het niveau zou halen van Gremlins 2: The New Batch dan willen we nu gerust reeds een ticketje reserveren. Dat de Gremlins nog steeds populair zijn anno 2005 wordt treffende geïllustreerd door de hoeveelheid Gremlins-merchandising die nog te vinden is in de gespecialiseerde handelszaken, naast poppen en gadgets van andere klassiek geworden filmseries als Star Wars, Lord Of The Rings en Terminator.

BEELD EN GELUID
We krijgen Gremlins 2: The New Batch in het originele 1.85.1-formaat. Het beeld oogt over het algemeen voldoende scherp met een redelijk goed contrastniveau en nauwelijks een printbeschadiging. Ook de Dolby Digital 5.1 track weet ons te overtuigen. Verwacht geen Home Cinema-referentiemateriaal maar een track die Gremlins 2 goed tot zijn recht laat komen.

EXTRA'S
We beginnen de extra's met het interessante, en bij momenten erg grappig, audiocommentaar door regisseur Joe Dante, acteur Zach Galligan, screenwriter Charles S. Haas en producent Mike Finnell. Regisseur Dante levert ook commentaar bij de Additional scenes (21.39 minuten). De extra's worden afgerond door de Theatrical Trailer, een Gag Reel (5.54 minuten) en een Behind the Screams featurette (5.46 minuten) waarin we een blik achter de schermen krijgen.

Inmiddels is al jaren een regio 1 Special Edition van de eerste Gremlins-film te verkrijgen, we hopen in ieder geval dat Warner deze binnen afzienbare tijd ook als regio 2 zal uitbrengen.

CONCLUSIE
De eerste Gremlins-film balanceerde op briljante wijze op de lijn tussen humor en horror terwijl de tweede film overduidelijk de kaart van de humor trekt. Nog steeds een leuke film maar duidelijk minder dan het sublieme eerste deel.