Deze dvd is onderdeel van de drie dvd’s tellende Looney Tunes Collectie - Volume 3. In de overige twee delen schitteren Bugs Bunny en The Looney Tunes All Stars.

BESPREKING
Het is spijtig te zien hoe nieuwere, moderne helden steevast de pioniers in de schaduw zetten. Noem tegenwoordig de term Looney Tunes en je zal de namen van Bugs Bunny en Daffy Duck horen vallen. Of van Tweety, Sylvester en Road Runner. Al deze karakters hebben hun plaats in het voetlicht meer dan verdiend, maar je zou haast vergeten dat elk van hen zijn carrière te danken heeft aan een stotterend varken. Jawel, Porky Pig was de eerste echte tekenfilmsuperster die opdook uit de lange rij personages van Warner Animatie in de jaren dertig. Andere Looney Tunes pioniers als Bosko en Buddy waren hem voorgegaan, maar zij waren feitelijk niet meer dan goedkope kopieën van Walt Disney's saaie, hypermorele tekenfilmhelden. Porky's succes zou dan ook de doorbraak forceren naar een geheel eigen stijl, naar de geijkte Looney Tunes zoals we die nu nog steeds kennen.

De Daffy En Porky Collectie, Vol. 2 geeft een getrouwe weergave van de opkomst en het verval van Porky's carrière. Hoewel de cartoons niet in chronologische volgorde op de schijf staan, is het eenvoudig het pad naar de roem van het varkentje te traceren. Porky maakte zijn debuut in 1935, in de tekenfilm I Haven't Got A Hat. Het personage speelde niet de hoofdrol, maar moest het scherm delen met een reeks andere nieuwe karakters, die ook op een doorbraak hoopten. Figuren als Oliver Owl, Beans en Miss Kitty. Zij gingen echter in de plooien van de tijd verloren, terwijl het publiek vroeg om meer filmpjes van Porky. Onder de artistieke leiding van Bob Clampett groeide het tekenfilmvarken – dat op enkele jaren tijd een gigantische transformatie onderging van vet zwijn tot volslanke held – uit tot een echte sensatie, dé absolute ster van de animatiestudio. Dat wordt dan ook gereflecteerd in de klassieke afsluiter van de oude Looney Tunes en Merrie Melodies: Porky die stotterend "That's All Folks!" proclameert.



Maar zijn sterrendom zou niet lang duren. Nadat Porky in enkele cartoons gekoppeld werd aan Daffy Duck, verhuisde de sympathie van het publiek naar de waanzinnige eend. Waar Daffy rond 1940 nog de sidekick van Porky was, zouden amper enkele jaren later de rollen omgekeerd zijn. Porky werd af en toe nog ingeschakeld om andere, nieuwe personages te introduceren – zoals in An Eggs Scramble – maar zijn tijd als leading man was geteld. Zelfs een revival, waarin hij het scherm deelde met Sylvester de kat, kon niet verhullen dat het eens intelligente, wereldse varken verworden was tot een naïeve slungel. Sporadisch deden animatoren nog een beroep op zijn vroegere persona – zoals het fantastische Robin Hood Daffy – maar naarmate de jaren vorderden, verdween Porky meer en meer naar de achtergrond.

Daarom is het een genoegen om een ganse dvd aan Porky gewijd te zien. Nu ja, niet echt een ganse dvd. Zowat de helft van de filmpjes draait rond het stotterende varken, de andere helft focust op andere, naamloze biggen. De kwaliteit van de cartoons varieert – ondanks zijn vorige sterrenstatus was Porky nooit het interessantste karakter uit de Warner Animatieafdeling – maar laat steeds ruimte voor fascinatie. Het feit dat de filmpjes bijna een kwarteeuw overspannen, met zowel delen in zwart-wit, 2-strip-Technicolor als sprankelende kleuren, is daar niet vreemd aan. Zelfs de cartoons die humoristisch of stilistisch minder zijn, hebben immers een grote historische waarde. Helaas slaat Warner, net als bij De Bugs Bunny Collectie, Vol. 3 de bal mis door drie tekenfilms die wel in regio 1 verschenen niet op de Beneluxversie te persen. Het gaat om Porky In Egypt, Porky's Romance en Porky's Party. Niettemin is De Daffy En Porky Collectie, Vol. 2 een aanschaf meer dan waard.

CARTOONS
I Haven't Got A Hat (1935)
Regie: Friz Freleng
De term legendarisch wordt vaak al te licht gebruikt, maar in het geval van deze cartoon is het woord toepasselijk. I Haven't Got A Hat betekende immers het filmdebuut van Porky Pig. Het figuurtje lijkt nauwelijks op de versie die we nu kennen, en zijn gestotter is nagenoeg onverstaanbaar, maar Porky toont zich wél meteen een charmante verschijning. De plot is echter van ondergeschikt belang in het filmpje, dat een aaneenrijging is van korte, vaak muzikale voordrachten op een school.

Porky And Teabiscuit (1939)
Regie: Cal Dalton & Ben Hardaway
Porky, een naïeve boerenzoon, laat zich rollen door een oplichter en krijgt zo het oude, versleten paard Teabiscuit in zijn bezit. De enige manier om het verloren geld terug te krijgen is een race winnen. In zwart en wit verliezen de Looney Tunes allemaal wat aan charme, maar de goede plot – met veel verwijzingen naar Seabiscuit – en enkele geslaagde grappen maken veel goed. Ook opvallend is het korte optreden van Porky’s vader. En ook hij lijdt aan een stevige stotter.



Pigs Is Pigs (1937)
Regie: Friz Freleng
Een gulzig dik varkentje jaagt zijn ganse familie tegen zich in het harnas met zijn vraatzucht. Maar 's nachts wordt hij in een nachtmerrie gekweld door een sadistische uitvinder, die hem tot barstens toe volpropt met lekkers. Zonder herkenbare ster in de hoofdrol, ontbreekt het deze cartoon aan een zekere panache, terwijl ook het ritme laag ligt. Toch laat het filmpje geen slechte indruk na, vooral ook omwille van een climax die het moralisme schuwt, ja zelfs tegenspreekt.

Pigs In A Polka (1942)
Regie: Friz Freleng
Het sprookje van de drie biggetjes wordt naverteld in deze tekenfilm, met één belangrijke nieuwigheid. Johannes Brahms’ Hongaarse Dansen vormt immers het muzikale leitmotif. Wat had kunnen uitgroeien tot een geforceerde mix van klassieke muziek en animatie, mondt uit in een verrassend coherent spektakel, dat opvalt door de knappe tekeningen en het hoge tempo. Van alle Looney Tunes zonder klassieke held is dit zeker een van de betere.

Porky Pig's Feat (1943)
Regie: Frank Tashlin
Daffy Duck verspeelt het geld voor zijn hotelrekening in een casino. Zijn kamergenoot Porky probeert de hoteleigenaar met zoete woorden te vermurwen, maar tevergeefs. De man laat het duo het gebouw niet uit vooraleer de rekening betaald is. De setup van deze zwart-witte cartoon is slechts een alibi voor het in elkaar steken van een reeks waanzinnige achtervolgingen. Maar de dynamiek tussen Daffy en Porky is nog niet optimaal, vooral wegens het manische gedrag van de eend. Interessant maar niet zonder gebreken dus.

Daffy Duck Slept Here (1948)
Regie: Robert McKimson
Omdat alle kamers in de stad bezet zijn voor een grote conventie, is Porky gedwongen een bed te delen met Daffy. Het belooft een nacht te worden waarin geen van beide veel zal kunnen slapen. Dit filmpje bevat enkele uitstekende gags – vooral een scène met Daffy’s onzichtbare, twee meters hoge kangoeroevriend is komisch goud – maar een overdreven repetitie van het 'odd couple'-gegeven doet het tempo in elkaar stuiken.

Bye Bye Bluebeard (1949)
Regie: Arthur Davis
Porky heeft last van een rat in huis, die elke gelegenheid te baat neemt om zich dik te eten aan Porky's voorraad. Maar een nog groter probleem is Blauwbaard, een venijnige moordenaar die de buurt onveilig maakt. Een goed verstaander heeft slechts deze twee zinnen nodig om te weten welke richting de plot zal uitgaan, wat meteen de vinger op de zere wonde legt. De grappen klinken bovendien belegen en Porky's tegenstrevers zijn ongeïnspireerd. Enkel de goede regie en dito animatie zijn het vermelden waard.

An Egg Scramble (1950)
Regie: Robert McKimson
Een oude kip op Porky's boerderij – Miss Prissy – heeft een ei gelegd, maar wil dat niet afstaan. Ze volgt haar 'kindje' naar de grote stad, waar ze verstrikt raakt in de zoektocht naar een gevaarlijke gangster. Hoewel Porky zeker een rol speelt in de plot, is dit toch vooral het verhaal van Prissy. Haar persoonlijkheid is echter niet groot of uniek genoeg om het filmpje te dragen, waardoor een aantal goede grappen deels in het water vallen. De ontknoping is bovendien compleet ongeloofwaardig, zelfs voor een cartoon.



Robin Hood Daffy (1958)
Regie: Chuck Jones
Daffy Duck kruipt in de huid van Robin Hood en Porky Pig in de habijt van Broeder Tuck in deze hilarische hommage aan The Adventures of Robin Hood. De interactie tussen Daffy en Porky was zelden beter, het ritme van de gags ligt verschroeiend hoog en de kwaliteit ervan is subliem. Wat meer valt er nog te zeggen over deze onvervalste klassieker, die bij iedere kijkbeurt de mondhoeken gniffelend opwaarts doet krullen.

The Windblown Hare (1949)
Regie: Robert McKimson
De drie biggetjes maken opnieuw hun opwachting op deze dvd. Ditmaal verkopen ze hun huizen aan Bugs Bunny, zodat die de huffende en puffende boze wolf het hoofd moet bieden. In veel opzichten is deze cartoon een perfect voorbeeld van postmodernisme, waarbij sprookjesconventies zowel aangehaald als onderuit gehaald worden. Het is echter niet een van de beste Bugs Bunny cartoons, omdat de plot nogal voorspelbaar uitvalt en de drie biggetjes geen sympathieke schurken zijn.

Claws for Alarm (1954)
Regie: Chuck Jones
Porky Pig en zijn kat Sylvester overnachten in een spookhotel. Porky lijkt zich echter van geen kwaad bewust. En hoe vaak Sylvester hem ook het leven redt die nacht, het wordt de kat niet in dank afgenomen door het slaperige varken. Dat de grappen hilarisch zijn, het tempo hoog ligt en de animatie een prachtige sfeer uitstraalt hoef ik niet meer te zeggen. Dit is immers een cartoon van Chuck Jones uit zijn – stilistisch en ritmisch – beste periode. Dé grote troef van het filmpje is echter het woordenloze acteerspel van Sylvester, die zich als de evenknie van Buster Keaton profileert.

Rocket Squad (1956)
Regie: Chuck Jones
Porky en Daffy zijn intergalactische politieagenten, op zoek naar de dader van een reeks drieste overvallen. Hun missie is het oppakken van een verdachte. Rocket Squad is een parodie op de in de jaren vijftig gigantisch populaire tv-reeks Dragnet. Maar anno 2006 komt de cartoon gedateerd over. Het overdreven gebruik van voice-over en het ontbreken van meeslepende actie maken de tekenfilm tot een tam beestje, het mooie interstellaire design ten spijt.

Hollywood Capers (1935)
Regie: Jack King
Dit zwart-witte filmpje is een goed voorbeeld van de lossere tekenstijl en de grotere nadruk op muzikale plots die Looney Tunes en Merrie Melodies in hun beginjaren kenmerkte. Ster van de show is katje Beans, dat binnendringt in een filmstudio in de hoop er ontdekt te worden. Ook andere oude getrouwen uit de vroege jaren van Warner Animatie duiken op, zoals Oliver Owl en Little Kitty. De cartoon kan echter niet wedijveren met later filmpjes uit de Warner stal en is even rap vergeten als bekeken.

The Film Fan (1939)
Regie: Bob Clampett
Op weg naar de winkel merkt Porky dat kinderen die dag gratis naar de cinema mogen. Hij glipt de bioscoop binnen, waar hij betoverd wordt door de magie van het grote scherm. Dit filmpje is feitelijk niet meer dan een serie parodieën op filmtrailers en newsreels uit de jaren dertig. De episodische aard van het beestje is helaas weinig geslaagd te noemen, en het potentieel van een ster als Porky wordt nauwelijks benut. Eveneens belangrijk te vermelden, is dat The Film Fan een zwart-wit productie is.



BEELD EN GELUID
Wat ik eerder al heb gezegd over de andere releases uit de Looney Tunes Collecties, geldt ook voor deze dvd: voor hun leeftijd zien de cartoons er ontzettend goed uit. Gezien de ouderdom van sommige filmpjes op deze schijf ligt de hoeveelheid grain iets hoger en is een enkele scène in minder goede conditie, maar over het algemeen scoort de beeldkwaliteit goede punten. De monosoundtracks klinken doorgaans helder en vrij dynamisch, met uitzondering van de zwart-witte cartoons uit de jaren dertig, die voorzien zijn van een vrijl chaotische geluidsmix. Dat doet echter niets af aan de bijzondere inspanningen van het Warner restauratieteam om de filmpjes in zo goed mogelijke kwaliteit te presenteren.

EXTRA'S
Zoals Porky zou zeggen: Ni-ni-ni-niks van extra's te be-besp-bes-bespeuren! En zoals Daffy terecht opmerkt: 'That's dissssspicable!'

CONCLUSIE
De Daffy En Porky Collectie, Vol. 3 baant zich een weg door de archieven van de Looney Tunes en duikelt daar enkele memorabele cartoons uit op. Vooral de variatie in zowel plots als tijdperiodes maakt deze dvd tot een amusante en intrigerende kijkervaring. Beeld en geluid zijn eens te meer exemplarisch, maar de bonussectie is frustrerend leeg en drie cartoons die regio 1 wel te zien kreeg werden in de Benelux genadeloos weggelaten.