FILM
Brand Hauser is de beste huurmoordenaar in de branch. Soms heeft de man wel last van gewetenswroeging, maar na het drinken van wat Tabasco-achtige saus is dat snel weer achter de rug. Na alweer een vlekkeloze missie wordt Hauser naar Turaqistan - een kleine staat in het Midden-Oosten - gestuurd om de bemoeizieke minister van olie Omar Sharif (Lubomir Neikov) om zeep te helpen. Als dekmantel dient hij een Amerikaanse handelsconventie op te zetten, maar die trekt al snel de ongebreidelde aandacht van de wel erg nieuwsgierige  journaliste Nathalie Hegalhuzen (Marisa Tomei). Als klap op de vuurpijl krijgt Hauser af te rekenen met de perikelen van de licht labiele popster Yonica Babyyeah (Hilary Duff) en haar compleet geschifte entourage...

"When it comes to war...America means business!"

Het is dankzij John Cusacks geweldige vertolking van Martin Q. Blank in het tot cultfilm verheven Grosse Pointe Blank ('97) dat ik met veel plezier uitkeek naar War, Inc., een politieke satire die een beetje gezien kan worden als pseudosequel op de eerder genoemde film. Brand Hauser is namelijk een al even complex als cynisch personage en de film bevat dezelfde geslaagde mix van actie en in-your-face satire.

John Cusack is geweldig op dreef en maakt zoals steeds weer enkele briljante opmerkingen. Zijn samenspel met zijn real-life zus Joan Cusack is regelmatig al even hilarisch als over-the-top. Dan Aykroyd en Ben Kingsley komen eveneens even voorbij, maar het zijn vooral de prima vertolkingen van Marisa Tomei en Hilary Duff die de meeste lof verdienen. Sexy Tomei bewijst weer maar eens dat ze een steengoede actrice is en Duff zet op geslaagde manier haar eigen reputatie - en daarmee die van alle Britney Spears'en van de wereld - te kakken.

Maar de film neemt vooral de Amerikaanse politiek in het buitenland op de korrel en doet dit op een geslaagde wijze. De gitzwarte humor en messcherpe dialogen volgen elkaar in hoog tempo op. Sommige zaken kunnen best als 'flauw' omschreven worden, maar de meerderheid van de grappen treft doel. Regisseur Joshua Seftel blikt de film in met genoeg zwier en dynamiek, zodat je jezelf geen moment verveelt. War, Inc. heeft een vlot tempo en naast de messcherpe dialogen bevat de prent enkele coole en knap opgezette actiescènes.

BEELD EN GELUID
Het anamorfische 1.78:1-beeld is soft, met een laag contrast en flets kleurenpatroon. Het zwartniveau stelt eveneens teleur en sommige scènes hebben overduidelijk last van digitale compressiefouten. De grove korrel en het al dan niet gebruiken van kleurenfilters kan eventueel nog te wijten zijn aan de artistieke keuzes van de  regisseur aan het roer, maar het verknippen van het originele 2.35:1-formaat naar de besproken 1.78:1-aspect ratio is natuurlijk een heel ander feit. Dat kost dan ook behoorlijk wat punten in onze eindafrekening! De Engelse Dolby Digital 5.1-track is gelukkig van een heel ander allooi en is een dynamische soundtrack met een prima spreiding en ruimtelijkheid. De dialogen klinken helder en zijn over de hele lijn netjes te verstaan. Ruis en andere storende factoren hebben we niet waargenomen.

EXTRA'S
Deze uitgave bevat jammer genoeg helemaal geen extra's.

CONCLUSIE
War, Inc. is een amusante politieke satire, met een uitstekende cast in goede doen. De dvd van distributeur DFW slaat de bal behoorlijk mis op het gebied van beeldkwaliteit en ook de bonussectie is angstvallig leeg. Eerder een huurtip.