SERIE
Na alle kritieken op de voorgaande reeksen van Flikken moet het me toch van het hart dat we hier voor de verandering eens te maken hebben met een extreem goed geschreven seizoen. De fout van seizoen 8 om één langgerekt verhaal te maken, werd gelukkig naar het achterplan verschoven, en in de plaats daarvan krijgen we nu zes dubbele afleveringen en één enkele (dertien is nu niet dadelijk een even getal), waarbij de paren afleveringen elkaar rechtstreeks opvolgen, maar er toch nog enkele rode draden doorheen de afleveringen lopen die de éne dubbelaflevering aan de andere rijgen. Zo sterft in aflevering Toprendement een zwerver (Karel Vingerhoets) na een ongeluk met een fles drank, terwijl in de volgende dubbelaflevering, Water En Vuur, wordt uit de doeken gedaan dat zijn "ongeluk" helemaal geen ongeluk was. En daarboven zijn er nog een paar kleine verhalen die door de reeks lopen: John Nauwelaerts (Jo De Meyere) is nog altijd op zoek naar een opvangplaats voor zijn mentaal gehandicapte zoon Bruno. Hij wil er al zijn spaargeld insteken, maar moet ondervinden dat zijn boekhouder een piramideconstructie op poten heeft gezet en met de kas weg is (Toprendement).

Pasmans (Mark Tijsmans) ontwaakt na een wilde nacht in een vreemd bed naast een vrouw, die na een paar maanden later in zijn leven terugkeert, bewerend dat ze zwanger van hem is. Pasmans had een blackout en herinnert er zich niks meer van, maar het meisje Nicky (Liesbeth Adriaensens), wil graag centen zien om de geboorte van haar baby te kunnen betalen. Wanneer hij voorstelt om samen met Dominique (Danny Timmermans) de bevalling te betalen en het kind eventueel te adopteren, schrikt Nicky zich een hoedje - ze heeft dan nog altijd niet door dat Dominique een man is. Pasmans komt eerder toevallig op het spoor dat dit een scam is, en hij legt contact met lotgenoten die Nicky op dezelfde manier heeft trachten te bedriegen. Eéntje is er bij zijn vrouw weg, heeft er niets meer bij te verliezen, en wil haar maar wat graag terugpakken (dus niet hezelfde als: terug pakken!) Emma (Iancka Fleerackers) schiet tijdens een wettige zelfverdediging een man neer die met zijn zoontje van het dak wil springen. Het zoontje overleeft, maar is een zwaar kankergeval, en heeft dringend dure medicijnen nodig. Het vader-en moedergevoel van Raymond (Ludo Hellinckx) en zijn kersverse vrouw Carla (Veerle Malschaert) komt bovendrijven, en ze stellen niet alleen voor om op hun schaarse vakantiedagen met het kind naar Duitsland te rijden voor een experimentele therapie, ze willen ook nog een benefiet organiseren om de kosten te kunnen betalen.

Zeker in vergelijking met de vorige seizoenen bevat dit negende seizoen enkele opvallend leuke verrassingen. Afleveringen zoals Van De Doden Niets Dan Goeds en Tot Op De Bodem zijn bijzonder ingenieus geschreven! De nevenverhalen klinken en botsen niet, en vloeien zelfs soms nogal redelijk coulant in elkaar, alhoewel het wel een constante factor blijft dat de grootste drijvende kracht van het succes van de Gentse flikken géén meticuleus politiewerk is, maar wel enorm veel geluk. D'r wordt nauwelijks nog aan overacting gedaan en dat is wel ooit anders geweest.

AFLEVERINGEN

105.+ 106. Ondergravers
Raymond heeft een tip gekregen dat een container vervalste sigaretten de haven van Gent zal binnengesmokkeld worden. Alhoewel de container leeg wordt teruggevonden, zorgt de actie voor beroering in het milieu van louche cafés en nachtwinkels waar het spul gewoonlijk verhandeld wordt. Eén van de verdachte cafébazen, Rob Sevenans (Herwig Deweert), wordt dan nog eens neergeschoten waar John vlak bij is, en dat betekent oorlog. Nadine Vanbruane (Katelijne Verbeke) van de federale politie heeft een agent, Bart Sollie (Peter Bastiaensen), deep undercover zitten om de bende van de gelikte zakenman Wout Meuters (Leslie De Gruyter) in kaart te brengen. Kat wordt als verbindingsofficier ingeschakeld, maar ze wordt zwaar toegetakeld teruggevonden. Ze beweert dat ze is aangevallen door Serge Tilguin (Roel Steeno) de rechterhand van Meuters, en Sollie is spoorloos verdwenen. De vraag die iedereen bezighoudt is of hij is overgekopen naar het criminele kamp of geliquideerd. Het net rond de bende van Meuters wordt aardig aangestrikt, en in het bijzonder wordt er een grote razzia gehouden op potentiële adressen waar valse whisky en sigaretten zijn verkocht. Eén van de potentiële namen op de lijst is het Holiday Inn, wat voor een aanvaring tussen Wilfried en Dominique zorgt.

107. Over de doden niets dan goeds
Dries Vanhee, bediende bij een ziekenfonds, wordt in zijn appartement aangetroffen, gekeeld als een varken. Op zijn werk getuigen zijn collega's dat hij mot heeft gehad met een weerbarstige klant die een niet-terugbetaling betwistte. Emma verdiept zich in de zaak en krijgt zo het dossier op haar tafel van André Roosen (Dirk Van de Merlen), een alleenstaande vader die dubbele shiften draait om de rekeningen van zijn aan kanker lijdende zoon Ken (Isidoore Goossens) te kunnen betalen, bij wie op administratief gebied het water aan de lippen staat. Vanhee heeft echter ook nog een gecompliceerde relatie met zijn ex, én hij was vrijwilliger in een hulpgroep voor mishandelde vrouwen, waar hij door een zekere Danny Blijweert (Patrick Vandersande), een man die zijn vrouw (Julie Bafort) op regelmatige basis in elkaar slaagt, al een keertje naar de keel werd gegrepen.

108.+ 109. Gratuit geweld
Op een avond wordt een rustig restaurantje in onvervalste commando-stijl overvallen. De klanten moeten hun bezittingen afgeven, de (redelijk magere) kas wordt leeggeroofd, en de dienster oraal verkracht. De schrik bij de flikken zit er goed in dat het om een Oosteuropese bende gaat, omdat de bendeleden Engels met haar op spraken. De slachtoffers zijn echter ook niet onbesproken: Nietvelt (Olivier De Smet), een juwelenontwerper met een strafblad voor heling, Bert Maes (Roger Baum) de baas van het restaurant die aan de rol was met de serveerster (Nele Van Rompaey)... Maar is er iets bij wat een rol kan spelen bij de brutaliteit van de overval? De portefeuille van Nietvelt is gestolen, en op zijn visitekaartje staat duidelijk vermeld dat hij goudsmid is. Hij vreest en krijgt dan ook een thuisbezoekje van de overvallers. Kennelijk hebben ze weet van het feit dat er in het eetcafé handel in gestolen juwelen werd gevoerd. Bij een huiszoeking vinden de flikken onder het tapijt een geheime bergplaats, maar er zit niets meer in.

110.+ 111. Toprendement
Wanner John al zijn spaarcenten bij makelaar Anton Smekens (Jos Dom) wil opnemen, om daarmee Bruno te kunnen verzorgen, verdwijnt Smekens plotseling van de aardbol. Als betrokken partij geeft John de zaak door aan Pasmans. De flikken nemen Smekens' boeken door, en merken dat hij een financiële constructie op poten heeft staan waarmee hij de putten van de oude klanten dempt met de inleg van nieuwe klanten. Hij heeft zelfs een vluchtroite naar Thailand over Italië gepland, maar hij is nooit op de luchthaven verschenen. Het wordt langsom meer mogelijk dat een misnoegde klant Smekens gevangen houdt, en hij eist een losgeldbedrag. De geldoverdracht gaat echter compleet verkeerd: de dader heeft een jong kereltje honderdvijftig euro's in zijn pollen geduwd om de zak met losgeld uit een vuisniszak te laten brengen. Door een stommiteit van Emma wordt de jongen gealarmeerd, en de vogel is gaan vliegen. Raymond en Pasmans richten zich meer op de piste Vanaecken (Stefaan Van Braebandt), een ex-medewerker van Smekens die er met slaande deuren is vertrokken. Vanaecken wilde het beheer van een deel geld dat Smekens voor een klant beheerde, overnemen, maar er zit een reukje aan want er zat nogal wat zwart geld tussen. Bij een tweede poging van de geldoverdracht zich Van Aken nog in de cel, dus moet er nóg een verdachte zijn.

112.+ 113. Water en vuur
Drie yuppies hebben zich blijkbaar onledig gehouden met het overgieten van een zwerver met strohrum om hem vervolgens in brand te steken, geïnspireerd door bumfight-filmpjes op internet.. Eén van de twee heeft alles op een filmpje opgenomen, maar het filmpje is uitgelekt. Marc Bulthé (Pieter Van Nieuwenhuyze) belt zijn maat Yves Mattheussen (Nico Sturm) in paniek op, en even later wordt hij met exact dezelfde modus operandi in brand gestoken. Yves Mattheussen maakt zich verdacht, en ook de vader van Bulthé (Johan Van Assche), wiens zoon de aanslag heeft overleefd maar zwaar verbrand is, schakelt zijn vriendjes in politiek en magistratuur in om John de duimschroeven aan te draaien. John houdt niet zo van politieke inmening, zeker wanneer vader Bulthé hem nog eens persoonlijk tracht aan te pakken. Maar uit een filmpje op de computer blijkt dat de chochard niet zomaar de eerste de beste was: het was Patrick (Karel Vingerhoedts), een aan lager was geraakte theologieprofessor die een beetje door Michiel werd opgevangen. Pasmans infiltreert in het clochardsmilieu en kan mogelijk aan een cruciale getuige geraken. Alleen, de man, Dicky Morris (Uwamungu Cornelis) is illegaal en heeft schrik dat alk hij spreekt hij het land wordt uitgezet. Terwijl de vader van Bulthé zich blijft moeien met het onderzoek, gaan de flikken de handel en wandel na van Veerle De Graeve (Patricia Goemaere), de zus van de verbrande clochard, die een heksenkring leidt. Die heeft tijdens een ritueel samen met haar "zusters" een voodoo-popje van Bulthé verbrand. Het wordt van de weeromstuit duidelijk dat iemand de dood van Patrick heeft willen wreken. Maar wie was de derde dader van de moord op Patrick? En is hij mogelijk het volgende slachtoffer?

114.+ 115. De plaag
Inbrekers teisteren een woonwijk met zorgvuldig voorbereide inbraken, waarbij een handlanger eerst het slot openbreekt, en het huis vervolgens vakkundig wordt leeggeroofd. De bewoners pikken het niet langer, en onder impuls van de heetgebakerde Dirk Maçon (Koen De Graeve) en zijn vrouw Mireille (Emilie De Roo), de laatste in een lange rij slachtoffers, wordt er een burgerwacht opgericht, die al snel meent het recht in eigen handen te mogen nemen. De politie staat machteloos tegenover de inbrekers, en de leden van het buurtcomité lopen hen nog eens voor de voeten ook. Ze arresteren wel Leo "Sesam" Bodart (Daan Hughaert), betrapt met een camionette vol inbrekersgerief, maar die houdt zijn lippen stijf op elkaar. Leo is zo'n type dat een kwart van zijn carrière in de bak heeft gezeten, en bij een mislukte poging om een TV te stelen een beeldbuis heeft laten ontploffen, waardoor hij permanente gehoorschade heeft opgelopen. Het lijkt echter vreemd dat een einselgänger als hij al de inbraken zouden hebben gepleegd. Maar de dievenbendes keren terug, en bij een incident valt per ongeluk een dode met één van de wapens van de burgerwacht (en de politie had nog zo gewaarschuwd...): Dirk heeft Mireille doodgeschoten, in de veronderstelling dat ze een inbreekster was. Heeft hij gelijk of was dit gewoon een kans uit de duizend om zich van zijn vrouw te verlossen? Cat is ertussen in geslaagd om de codes op de stoeprand te kunnen ontcijferen, en ze kan een vrouw, Mieke Wreeven (Fania Sorel) arresteren die een boekje met de "onschuldige" tekeningen in geïnventariseerd heeft. Ze blijkt de vriendin van Leo te zijn, en dan kunnen de flikken langs beide kanten beginnen dichtwringen...

116.+ 117. Tot op de bodem
De al wat bejaarde Esther Possemiers (Emmy Leemans) komt bij herhaling aangifte doen van de verdwijning van haar zoon Maarten. De politie heeft al keer op keer navraag gedaan, maar daaruit blijkt dat Possemiers als undercoverjournalist ergens diep in Afghanistan ondergedoken zit. In het kanaal wordt echter een doorzopen lijk gevonden, waarbij na onderzoek blijkt dat het inderdaad Possemiers is. Hij heeft zich vastgebeten in een dossier rond het illegaal dumpen van zwaar toxisch afval, en is blijkbaar het slachtoffer geworden van een afrekening. Maartens laptop is verdwenen, zijn bankkaart duikt op in Istamboel, en er zijn mails uit Afghanistan die hij naar zijn collega Brenda Willinck (Natali Broods) had opgestuurd. D'r is duidelijk enorm veel moeite gedaan om te doen geloven dat de misdaad ergens in het verre Oosten heeft plaatsgevonden. Maar waarom ligt het lijk dan hier in een kanaal? John en Emma spitten het dossier uit van het bedrijf dat volgens Possemiers' dossier boter op het hoofd had, maar die staan al klaar met een batterij advocaten. De vervreemde vader van Michiel (Ivo Pauwels) komt namens het verwerkingsbedrijf van autowrakken, van Rudi Wasteels (Sam Bogaerts) een corrupt voorstel doen: honderdduizend om een paar stukken uit het dossier te halen.Michel doet alsof hij meewerkt, maar blijkt natuurlijk een goed voorbereid uitlokkingsteam achter zich te hebben.

BEELD EN GELUID
Kunnen we over deze discs naar huis schrijven? Ja en nee. Voor een televisieserie is dit een zeer mooie transfer, het beeld is een stuk scherper en stabieler ingekleurd dan wat er ons door de kabel wordt toegeleverd, en de geluidstrack haalt toch een maximaal rendement uit wat slechts een 2.0-surroundtrack is. De dialogen klinken helder verstaanbaar, de muziek is redelijk vullend en zelfs voor een beperkte dynamiek komen de links-rechtseffecten nogal breed over. Wat echter stoort is een paar instanties van pixelisatie (twee of drie keer over de hele box verspreid) waarbij het beeld even lijkt te bevriezen en er allemaal witte puntjes het beeld ontsieren. Ook deze dvd bevat ondertiteling voor doven en slechthorenden, en - een zeer handige feature - bij het afspelen zonder ondertiteling wordt deze automatisch geactiveerd telkens een stuk van de dialoog in een andere taal wordt gevoerd.

EXTRA'S
Een echt stukje diepgravend bonusmateriaal is er weer niet te vinden. We moeten met een vijftal filmpjes tevreden zijn uit programma's genre De Rode Loper die eigenlijk verkapte reclamespots voor de televisieserie. We zien onder andere hoe de acteurs uit de reeks aan preventie-informatie gaan doen op scholen, bij de aftrap van het nieuwe seizoen acte de présence geven op de persconferentie, en - onnozelst van al - handtekeningen staan uit te delen op Flikkendag, een schaamteloze promotie van de stad Gent in ruil voor de vele hand-en spandiensten die de stad bij de productie van de reeks heeft verleend. Er leeft blijkbaar een soort Vlaming dat dit soort evenementen bijwoont zoals eertijds dolle tieners met hormonenproblemen flauwvielen als de Beatles voorbijreden. Met dit soort strapatsen halen de producenten dan weer het niveau van ernst naar beneden waar ze jaren hebben aan moeten timmeren en die nu eindelijk, nu de reeks bijna afgelopen is, wordt bereikt. Een ander filmpje is dan weer een schaamteloze plug voor de mensen aan te zetten een videospel te kopen. Daarnaast vinden we nog een reel van een achttal minuten met bloopers. Een mooie toevoeging zijn de trailers voor alle afleveringen (7 min.), en tot slot vinden we nog maar eens een hele rits cross-promotionele trailers voor de backcatalogus-releases van Bridge waar we intussen bijna een aparte kast voor moeten kopen.

CONCLUSIE
Dit seizoen van Flikken kan blijkbaar toch aantonen dat de reeks naast zijn vele laagten ook toch enkele hoogten kan bereiken, waarschijnlijk afhankelijk van de inspiratie van het moment van de scenaristen. De dvd-presentatie is wederom ruim voldoende, zoals we van Bridge gewoon zijn.