Heidi in de bergen
Heidi wordt op haar tiende verjaardag ondergebracht bij haar grootvader (René Deltgen), een verbitterde oude man die eenzaam in de bergen vertoeft. Ondanks zijn nogal assertieve manier van Heidi rond te commanderen ontstaat er tussen de twee een band, vooral door Heidi's ongebreidelde optimisme vertoont de oude knar toch een beetje genegenheid. Heidi wordt bovendien binnen de korste keren maatjes met geitenhoeder, de schoolmoeë Peter (Stefan Arpagaus), een bonvivante zwerver die haar de charmes van het leven in de vrije natuur bijbrengt, waar ondermeer bijhoort: samen een geit leren melken en de hertjes in de winter voeren. De blinde oma van Peter (Lisa Helwig) eist echter ook een deel van de tijd op. Heidi kan gedaan krijgen dat opa het huisje van de blinde oma repareert. Heidi vecht nog steeds een tweegevecht uit of ze nu ook al dan niet naar school zou gaan. Maar wanneer op een dag tante Dete (Rosaline Speirs) haar komt halen, en haar meeneemt om als speelkameraadje van de dochter van een rijke familie in Frankfurt te gaan spelen, is de beslissing al voor haar gemaakt.

Heidi arriveert bij de familie Sesemann, maar de eerste ontmoeting met gouvernante Rottenmeier (Sonia Sutter) loopt niet van een leien dakje: Heidi kan niet lezen, is nog maar acht, en weet niet wat haar geboortenaam (Adelheid) is. Rottenmeier is in alle staten, maar heeft uiteindelijk geen keus dan het meisje voorlopig onder haar hoede te nemen. Heidi lijkt bovendien een uitstekend speelkameraadje voor de aan een rolstoel gebonden Klara (Kathi Böhm). Met de moed der wanhoop laat ze een frisse wind door het stijfburgerlijke huishouden waaien. Maar het wilde, in de natuur opgevoede meisje is geen voer voor de stad, noch voor het privéonderwijs dat ze samen met Klara krijgt, en mevrouw Rottenmeier ziet erin de gedroomde kans om Heidi terug te sturen waar ze vandaan komt. Tot overmaat van ramp brengt Heidi uit de stad om Klara op te beuren twee katjes mee. Maar alles schijnt weer goed te komen wanneer vader Sesemann (Joachim Hansen) terug naar huis keert om orde op zaken te stellen. En vader heeft nog een verrassing in petto: de hippe grootmoeder (Brigitte Horney) komt op bezoek! Ze kan het wonderwel met Heidi goed vinden, en ze leert haar lezen en schrijven. Alles lijkt van een leien dakje te lopen, maar dan krijgt Heidi ernstige lichamelijke problemen door haar heimwee naar de Alpen.

Heidi komt thuis
Heidi is ongelukkig dat ze Klara moet achterlaten, maar anderzijds blij dat ze haar opa zal weerzien. Het dorp trekt al snel rare ogen omdat Heidi haar luxeleventje in Frankfurt heeft opgegeven. En het dorp is intussen niet stil blijven staan. Heidi's oma en opa zijn door het dolle heen dat het meisje terug is, maar tijdens de kerkdienst krijgt Heidi de volle lading en de parabel van de verloren zoon over zich heengegoten. Dan komt er een telegram aan: Klara komt Heidi bezoeken. Heidi denkt dat de lucht van de bergen zó gezond is dat Klara er spontaan van zal genezen; het tegendeel is echter waar, want Klara wordt door de spanning en de anticipatie van haar reis naar de bergen mogelijk nog wat zieker. Uitstel betekent echter ook daat opa zijn oude schamele hutje wat kan opknappen tegen dat het bezoek komt. Uiteindelijk reist de dokter op zijn eentje naar de bergen, om poolshoogte te nemen of het wel zo geschikt is dat Klara naar Zwitserland zou komen. De strenge winter is niet zo geschikt om gasten te herbergen, maar als de lente komt, dan is het eindelijk zo ver: Klara en haar oma arriveren! Alleen is Peter wat jaloers dat Heidi voor Klara aandacht heeft. Hij vernielt de rolstoel van Klara, maar dat heeft uiteindelijk tot gevolg dat Klara verplicht wordt om te lopen... eind goed al goed.

Met het bekijken is er me een lichtje opgegaan. D'r was in mijn jeugdjaren een zeer mooie en fijna animatiereeks over Heidi. Dit is 'm niet. Deze reeks is een bijelkaarschraapsel van het 26-delige Heidi-feullieton uit 1978, waarbij het niet duidelijk is hoe men de 26 afleveringen van 50 minuten elk tot een geheel van 270 minuten heeft vergoten. Het enige wat ik me van het feuilleton herinner is dat men ongetwijfeld Zwitersland heeft afgezocht met een talentenjacht om zo het vervelendste, rotlelijkste en slechtst acterende kind te zoeken. In deze heimat-dijenkletser valt er echt niet veel te beleven, en naarmate de serie volgt (of moet ik zeggen, de fragmenten uit de serie volgen), wordt deze melodramatische blok ellende alleen nog maar onbekijkbaarder en onbekijkbaarder. "Ik heb geen papa en mama meer, maar ik heb opa, en da's genoeg..." En als dat dan ook nog eens uit het Duits overdubt wordt naar het Engels alvorens het Nederlands ondertiteld wordt, lijkt dit alweer een cash-in-quick poging waarbij men heeft geprobeerd om zo goedkoop mogelijk bronmateriaal te slijten.

Inhoudelijk druipt dit klassieke sprookje van de naïviteit, en het zou me echt verbazen dat er meisjes zijn ouder dan een jaar of 9 die bij deze release baat zouden hebben. En dan gaan ze nog vragen stellen waarom Heidi in Zwitserland Engels spreekt, waarschijnlijk De cast is daarentegen toch samengesteld uit een paar min of meer grote namen uit het Duitse acteerlandschap. De grootmoeder van Klara wordt bijvoorbeeld door grande dame Brigitte Horney neergezet, terwijl Klara zelf een piepjonge Katharina Böhm is, een habitué uit de Duitse krimi die bij ons bekend werd door haar rol in de Duitse soap Der Erbe Des Guldenburgs.

BEELD EN GELUID
Het beeld-en geluidsmateriaal van deze release is compleet gedateerd. Het beeld is duidelijk van een videobron afkomstig, getuige de diverse artefacts die het beeld plagen. De kleuren hebben hun beste tijd gehad en de scherpte is matig. De overdubde 2.0-geluidstrack heeft niet het minste in het oog springende features.

 

Die zijn er niet.

CONCLUSIE
Tenzij u mordicus één of andere nostalgische jeugdherinnering aan deze reeks mocht hebben, is dit op zijn zachtst gezegd niet dadelijk een must-have.