FILM
Jasper Park, Canada, is de vaste stek van enkele roedels wolven, die zeer streng volgens een pikorde leven. Kate (Hayden Panettiere), de dochter van de pakleider Winston (Danny Glover), is voorbestemd om uitgehuwelijkt te worden aan Garth (Chris Carmack), de zoon van de leider van een andere stam (Dennis Hopper). Kate en Garth zijn alfa's, wat betekent dat hun leiderschap niet betwist wordt. Of Kate en Garth een goeie match vormen is nog niet zo helemaal zeker, want als Garth huilt naar de maan - een metafoor voor seks dat gedurende de hele film wordt aangehouden - vallen de trekkende eenden spontaan uit de lucht, verdwaasd door zijn vals kattengejank. Kate is in elk geval onbereikbaar voor Humphrey (Justin Long), een eerder klunzig ingestelde omega, het soort dat zich tevreden moet stellen met de kliekjes. Het tweetal zit echter met elkaar opgescheept wanneer ze allebei een verdovingspijltje in hun achterwerk krijgen, en vervolgens worden verscheept naar Idaho waar ze laten we zeggen verondersteld worden kleine wolfjes te maken.

De tijden zijn veranderd. Computeranimatiefilms als deze zouden pakweg tien jaar geleden zijn afgedaan als de meest revolutionaire omwenteling in de geschiedenis van de cinema, vandaag krijg je dit soort films cadeau bij aankoop van twee pakken ontbijtgranen in superette Het Spaarvarkentje. Alpha And Omega verscheen en verdween bijna geruisloos bij zijn passage in de bioscoop, kreunend onder het overaanbod in de sector, met de loodzware concurrentie van Toy Story 3 en Despicable Me al een beetje bij voorbaat kreupel aan de start. Deze duidelijk op jongere kijkers gerichte prent werd zelfs niet eens in de originele versie vertoond, alhoewel het één van de laatste wapenfeiten was voor wijlen Dennis Hopper. De aanpak is redelijk steriel en wijkt nergens ook maar een millimetertje af van het geijkte star crossed lovers-canon, waarin een rivaliserende alpha male (de term kon niet toepasselijker zijn) en een paar funny sidekicks standaard tot de vergelijking behoren. De film wekt een erg déjà vu-gevoel op, van de aanzet over de dansjes, de schaamteloos uit The Lion King gepikte stampede-scène, tot het redelijk knullige zoetsappige einde. En voor u het vraagt: geven we nu de plot weg door te zeggen dat het stelletje uiteindelijk toch voor elkaar valt, dat Garth een zekere aantrekking voelt voor Kates zusje Lilly (Christina Ricci) en hij dus voorlopig ook niet geneuterd moet worden, en dat de ouwe sokken die de twee wolvenroedels leiden uiteindelijk zullen moeten leren om hun verschillen opzij te zetten? Wel, als dit de eerste animatiefilm was die u in uw leven zag, is er werk aan de winkel.

Ook de vrouwvriendelijke ondertoon, waarbij Kate duidelijk van moeder natuur de looks én de brains heeft gekregen, en Humphrey in vergelijking feitelijk niets, is louter meer dan een platgetreden pad. Acteurs Justin Long (de nerd uit Live Free Or Die Hard) en Hayden Panettierre (de blonde cheerleader uit Heroes) laten nergens een spoor van enthousiasme blijken en geven iets te vaak het gevoel dat ze met deze film hun McJob vervullen om brood op de plank te krijgen (in Hollywood is het brood íets duurder dan bij bakkerij Het Gevulde Éclairke achter het parochiecentrum). Technisch is de film vrij keurig en is er weinig op aan te merken, maar als de fascinatie van de twee sidekicks Paddy de eend (Eric Price) en Marcel de kale soepkip (Larry Miller) voor de edele kunst van het golfspel eerder een alibi wordt om voor wie het interesseert de 3D-effectenmolen open te draaien, moeten we ons toch de vraag stellen of de makers de prioriteiten wel in de juiste volgorde behandelen. Het uitgangspunt van de film is grotendeels gepikt van Bolt en de film bevat naar mijn smaak iets te veel grappen over het uitscheiden van vloeistoffen uit het menselijk lichaam. In een era waarin zelfs budgetten schijnen te bestaan voor een sequel van Tron mogen we waarschijnlijk onze eisen echter niet te hoog stellen, en zal de film alleszins genoeg afnemers vinden om uit de kosten te komen.

BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit van deze film is puik, maar verraadt anderzijds iets te zeer de technische tekortkomingen van de film zelf, zoals het gebrek aan textuur in de wolvenpelzen - met stijgende verbazing blijken er zelfs volgens de eindcredits animatoren voor fur render geweest te zijn, maar als ik de personeelschef van Crest Animation was zou ik toch maar even de absenties in hun dienstrooster checken. De shots van de wildparken zijn best mooi, maar bevatten te weinig kleurnuances om een echt wauwgevoel op te roepen. De omgeving is mooi, maar geeft nergens de indruk dat dit iets was wat tien jaar geleden niet gefilmd had kunnen worden. De geluidstrack is best te doen, de DTS-HD MA 5.1 speelt mooi in op de speciale effecten, zoals de sneeuw die van de takken valt, of het speeksel dat uit het bakkes van een woedende beer druipt. Er zijn ook Vlaamse, Franse en Nederlandse dubbings aanwezig, waarvan we de reden van bestaan feitelijk betwijfelen.

EXTRA'S
In tegenstelling tot de US-versie is dit een kale release, waarschijnlijk omdat de 2D en 3D-versie op één disk dienden te worden geperst. Het mocht dus blijkbaar ook weer niet te veel kosten. Bye bye extra's. Ik ben al blij dat ik de film "normaal" in 2D kan bekijken (niet iedereen heeft dieptezicht).

CONCLUSIE
Er zijn betere versies van Alpha And Omega op de markt, maar deze is doenbaar, vooral voor mensen die baat hebben bij de Nederlandse geluidstracks en voor wie extra's onbelangrijk zijn. Wat A-Film bezielt om dergelijke "lege" producten te slijten is ons compleet een raadsel.