In Drei van regisseur Tom Tykwer (Lola Rennt uit 1998, Perfume, The Story Of A Murderer uit 2006) treden we binnen in de wereld van Hanna en Simon, jonge veertigers die al 20 jaar samenwonen in een riante flat in Berlijn, allebei goed opgeleid, zij als journaliste, hij als architect, gelukkig met hun rustige en comfortabele leventje, maar kinderloos wegens een onbekende reden, want geen van beiden heeft zich ooit laten testen. Tijdens een bezoek aan de dokter wegens af en toe onwel, wordt bij Simon teelbalkanker geconstateerd. Hij belt z’n vriendin om haar op de hoogte te brengen, maar die neemt haar mobieltje niet op. Hanna heeft zich nl. door de blonde Adam die ze eerder op een wetenschappelijk congres tegen het lijf liep laten meetronen naar een amateurvoetbalwedstrijdje en nadien in het gezelschap van zijn vrienden naar een restaurantje. Het uitje eindigt in bed, terwijl bij Simon in een ander deel van de stad een teelbal wordt weggesneden.
 

 

Hanna vergeet aanvankelijk de onenightstand met Adam, maar een tijdje later loopt ze hem toch weer tegen het lijf en ontmoeten ze elkaar regelmatig in zijn flat. Simon herstelt van z’n operatie en gaat opnieuw aan de slag. In het zwembad in de Spree maakt hij op een avond kennis met de goeduitziende Adam die geïnteresseerd blijkt te zijn in z’n litteken en hem meteen ook masturbeert, wat Simon tot z’n eigen verbazing zonder meer laat gebeuren. Als ze elkaar een tweetal weken later opnieuw in het badhuis treffen slaat de vlam over en begint ook Simon een relatie met Adam. Zowel hij als Hanna proberen hun relatie te verstoppen, maar het is duidelijk dat ook in de Berlijn de wereld klein is en een confrontatie vroeg of laat niet te vermijden valt.
 

 

In Drei werkt regisseur Tom Tykwer een driehoeksrelatie uit en naar eigen zeggen probeert hij daarin verder te gaan dan algemeen aanvaard wordt, want, zo beweert hij, mentaal hebben we vaak situaties zoals in deze film geaccepteerd, alleen zijn we daar in de praktijk (nog) niet toe in staat. Theoretiseren over seksuele vrijheid en alternatieve relaties is over het algemeen gemakkelijker dan de praktische confrontatie ermee.
 

Maar zo buitengewoon of schokkend is het scenario van Drei niet, want uiteindelijk gaat het om niet meer dan twee mensen die elk op hun manier vreemd gaan. Dat ze verliefd worden en/of seks hebben met dezelfde persoon is een pittig detail, maar het zal vooral de uitkomst van Tykers verhaal zijn dat bepalend is voor de algemene conclusie. En zelfs daar is er sprake van weinig verrassingen. Bovendien heeft de regisseur het nodig gevonden om deze bijna 2 uur durend film te voorzien van een zeer lange inleiding: het tempo is traag, de verhaaltjes zijn gedeeltelijk naast de kwestie of houden totaal geen verband met wat volgt, noch zijn ze van groot belang voor de karakterschildering van de hoofdpersonages. Een uitzondering is de aandacht die Tykwer besteedt aan het personage Adam. De bijzonderheden over diens leven en hobby’s doet hij af in een paar rake korte fragmenten met veel vaart.
 

 

Wat vooral voor interessante momenten zorgt is het kat-en-muis-spel tussen Hanna en Simon vanaf het moment dat ze allebei – zij het om beurt – in Adams flat passeren. Voor de rest is het verhaal redelijk voorspelbaar en heeft de regisseur ook geen enkele verrassing voor de toeschouwer in petto, waardoor Drei uiteindelijk de middelmaat nauwelijks overstijgt. Voor de regisseur die ons ooit verbaasde met een volatiele film zoals Lola Rennt is dat eerder ontgoochelend.

Het kleurenpalet dat Tom Tykwer in deze film hanteert is redelijk realistisch met diepe zwarten voor de nachtelijke scènes en veel beige en bruin voor de binnenhuisopnamen. Van ongerechtigheden is geen sprake en ondanks het vele donker is er ruimte voor details. In het begin en aan het eind van Drei mag David Bowie z’n allereerste grote hit Space Oddity nog een keer komen zingen, voor de rest is de muziek stemming en sfeervol, maar nooit gevaarlijk.
 

U krijgt de Originele Bioscooptrailer te zien en in het Interview met Regisseur en Acteurs is het vooral Tykwer die aan het woord komt om z’n scenariokeuzes te verdedigen. Voorts komt ook Sophie Rois uitgebreid vertellen waarom ze geïnteresseerd was in de rol van hoofdpersonage Hanna. Ter afsluiting zijn er nog twee Andere Trailers.

 

Drei van de Duitse regisseur Tom Tykwer is net iets te voorspelbaar om te verrassen. Het verhaal lijdt onder een veel te lange inleiding (meer dan een half uur) en de uitkomst na bijna twee uur is niet bepaald een surprise. Het had allemaal een beetje stouter en choquanter mogen zijn. Technisch is de dvd in orde en het interview met de regisseur en de hoofdrolspelers is passabel.