Het opbaar ministerie eist een flinke straf voor de drie beschuldigden, maar de jury komt na urenlang overleg tot het besluit dat Katjuscia Maslova onschuldig is. De voorzitter van de rechtbank is het met die visie echter niet eens en hij maakt van een slecht geformuleerde conclusie gebruik om de jonge vrouw tot zeven jaar dwangarbeid te veroordelen. De juryleden zijn ontsteld, maar alleen een beroepsprocedure kan de uitvoering van de strafmaat nog tegenhouden. Dimitri Necklivdov is niet alleen teleurgesteld, hij voelt zich ook schuldig aan wat Katjucia Maslova overkomt, want hij kent haar van vroeger, uit de tijd toen hij nog studeerde en haar ontmoette op het landgoed van z’n beide tantes die het toen nog zeer jonge meisje in huis hadden genomen na de dood van haar beide ouders. Dimitri en Katjuscia werden verliefd op elkaar, maar de oorlog dreef de jonge Rus naar het front en drie jaar later zagen ze elkaar pas weer met een intieme nachtelijke ontmoeting tot gevolg. De dag nadien vertrok hij weer naar z’n legereenheid en zij kreeg 100 roebel in de hand gestopt voor bewezen diensten. Negen maanden later kreeg ze een baby die achteraf overleed aan tyfus en ze werd door Dimitri’s tantes zonder middelen van bestaan aan de deur gezet. Ze had geen keuze. Om te overleven ging ze in de prostitutie.

Dimitri Necklivdov besluit om zich het lot van Katjuscia aan te trekken. Hij verbreekt z’n verloving met een Moskouse prinses, verkoopt z’n huis en z’n schilderijen om een nieuwe rechtszaak te bekostigen en regelt een ontmoeting in de gevangenis waar Katjuscia tijdelijk verblijft in afwachting van haar verbanning naar Siberië. De ontmoeting is geen succes. Katjuscia weigert z’n hulp, want ze meent dat hij het alleen maar doet om z’n geweten te sussen. Hij belooft met haar in het huwelijk te zullen treden, maar zij reageert afwijzend. Het is een andere vrouw die voor me stond, zegt hij tegen een vriend, maar de affaire laat hem niet meer los. Hij zal haar redden, ook al kost hem dat z’n fortuin en z’n status.

Resurrezione is gebaseerd op de gelijknamige roman (Opstanding) van de Russische schrijver Lev Tolstoj uit 1899 en speelt zich af in de twee decennia vóór de Russische Revolutie op een moment dat de adel en de hoger burgerij er zich dezelfde luxe kan permitteren als in West-Europa. Dat biedt de regisseurs Paolo en Vittorio Taviani de mogelijkheid om van hun film een prachtig kostuumdrama te maken en die kans laten ze niet passeren: prachtige paleizen in geel en blauw tegen een felblauwe achtergrond met veel groen, drukke interieurs met grote stenen kachels en uitbundige versieringen als schijnbare compensatie voor lange en donkere wintermaanden als de zon nauwelijks boven de horizon verschijnt. Om de dramatische actie op gang te brengen tonen de Taviani’s scènes uit het proces tegen Katjuscia Maslova om vervolgens in één lange flashback uit te wijden over haar eertijdse ontmoeting met Dimitri Necklivdov en over de onfortuinlijke afloop van hun relatie waardoor zij in slechte omstandigheden terechtkwam. De regisseurs nemen hun tijd om het proces te maken van Dimitri’s verantwoordelijkheid in deze affaire en het wordt gauw duidelijk dat zijn reacties niet stroken met de gebruiken in z’n milieu en dat de mogelijkheid bestaat dat hij wordt meegezogen in een evolutie waarover hij geen controle meer heeft.

Qua dramatische voortgang houden de gebroeders Taviani zich strikt aan de keuzes van Tolstoj. Ze voegen hier en daar wat eigen kruiden toe aan de karakters en de omstandigheden, maar aan het hart van het verhaal raken ze gelukkig niet. Dat hoeft ook niet want Tolstojs verhaal is niet allen uitermate sterk geschreven, het heeft ook een hoog filmisch karakter waardoor het schrijven van een scenario vooral neerkomt op het maken van een selectie, want net zoals Oorlog en Vrede leent Tolstojs Opstanding zich uitstekend voor een vervolgserie. Het is een goede keuze van de regisseurs om geen poging te doen om het materiaal in het formaat van een normale bioscoopfilm te proppen, maar te kiezen voor een tweedelige film met aanleiding en procesvoering in deel 1 en de beroepsprocedure en het onderdeel Siberië in deel 2.