In de slotaflevering van seizoen 6 gebeurt precies dat wat de trouwe fan van Dexter Morgan nooit voor mogelijk heeft gehouden: op het moment dat de meest geliefde seriemoordenaar z’n recentste prooi, de Doomsday killer, een slagersmes door het hart jaagt, wordt hij betrapt door z’n stiefzusje Debra. Die begrijpt nauwelijks waarvan ze getuige is, trekt bijna automatisch haar revolver, maar beseft tegelijk dat ze tegenover de man staat die ze sinds haar jeugd als een held vereert en op wie ze sinds seizoen 6 zelfs een klein beetje verliefd is. Debra Morgan staat voor een dilemma want Dexter is het enige belangrijke menselijke wezen in haar leven, doch anderzijds probeert ze de politievrouw te zijn waarop haar overleden vader trots zou zijn en dus doet ze wat elke smeris zou doen als hij een moordenaar op heterdaad betrapt: hem met een vuurwapen onder schot houden tot er versterking opdaagt. Maar zover komt het niet in aflevering 1 van dit zevende seizoen, want Dexter blijft kalm en kan haar er ten minste voor even van overtuigen dat er sprake is van een tijdelijke zinsbegoocheling, waarmee de lont een moment lang uit het kruitvat is.

De rust is echter van korte duur, want Debra laat oude moordzaken de revue passeren en legt snel een verband tussen haar broertje Dexter en de zgn. Koelwagenmoordenaar en niet zolang daarna duikt ook de Baaihavenslachter in het verhaal op als haar chef Maria LaGuerta haar erop wijst dat een glasplaatje met een bloedstaal van seriemoordenaar Travis, de zgn. Doomsday killer uit Seizoen 6, perfect overeenkomt met de glasplaatjes uit de collectie van hun voormalige collega Doakes. Zou er nog een seriemoordenaar aan het werk zijn die betrokken is bij al die oude moordzaken en die verdachten spoorloos heeft laten verdwijnen? Debra raakt in paniek, want stel dat Dexter wordt ontmaskerd, is haar positie dan ook niet bedreigd sinds ze medeplichtig is aan minstens één moord van haar broertje, nl. die op Travis Marshall, de Doomsday killer? Ze besluit om Dexter in huis te nemen, hem dag en nacht in het oog te houden en hem te bevrijden van zijn donkere passagier. Als Ray Speltzer, een door Dexter gesignaleerde verdachte van de moord op een jonge vrouw evenwel vrijuit gaat wegens een procedurefout tijden z’n arrestatie, begint het bij Debra voorzichtig te dagen waarom Dexter het recht regelmatig in eigen hand neemt. Ze keurt z’n handelswijze af, maar ze beseft dat sommige misdadigers inderdaad door de mazen van het net glippen om hun praktijken nadien ongestoord en ongestraft voort te zetten. Ze besluit om Dexter voorlopig z’n gang te laten gaan op voorwaarde dat hij haar departement moordzaken van de Miami Metropolitan Police niet voor de voeten loopt.

Het jonge en goeduitziende blondje Hannah McKay stuurt de plannen van Dexter én Debra evenwel in de war. Als meisje van 15 was McKay de vriendin van een seriemoordenaar en alleen door mee te werken aan het politie-onderzoek heeft ze een levenslange gevangenisstraf kunnen vermijden. Ze kreeg een beperkte gevangenisstraf én – heel belangrijk – immuniteit inzake de affaire-McKay. Als de affaire opnieuw opgerakeld wordt blijkt dat Hannah wel degelijk aan de moorden van haar toenmalige minnaar deelgenomen heeft en dus is ze een logisch slachtoffer voor Dexter Morgan, maar die wordt verliefd op de jonge vrouw en maakt de fout die hij gezworen had niet nog een keer te zullen maken: hij laatannah leven Hannah leven. Hij zorgt er zelfs voor dat de bewijzen verdwijnen waaruit blijkt dat ze een journalist vergiftigd heeft die een biografie over haar leven probeerde te schrijven en die er via via achtergekomen was dat Hannah McKay sinds haar vrijlating minstens drie mensen over de kling heeft gejaagd. Debra – wellicht een beetje jaloers, maar nuchter van geest – waarschuwt Dexter dat je een gifmengster en een moordenares nooit kan vertrouwen, maar Debra vertrouwt hém toch, so what?

Ondertussen verliezen Dexter en Debra de eenmansactie van hun chef Maria LaGuerta uit het oog en die zit op het goede spoor inzake de Baaihavenslachter, zij het dat ze een aantal weinig conventionele stappen zet om Dexter ervan te beschuldigen de seriemoordenaar in kwestie te zijn. Dexter komt in actie om het bewijsmateriaal van LaGuerta te compromitteren, maar die bijt van zich af, ondanks het feit dat de hele affaire haar haar carrière zou kunnen kosten: ze confronteert Debra met de opname van de bewakingscamera van een benzinestation op de avond van de kerkbrand uit seizoen 6, minder dan twee huizenblokken verwijderd van de plaats delict…

Misschien even in herinnering brengen dat niet iedereen opgetogen was over het onderwerp en de sfeer die de makers voor seizoen 6 destijds kozen: de vier ruiters van de Apocalyps en de hele religieuze poespas waarin de afleveringen gedompeld werden, ze konden de Europese fans niet echt overtuigen, wellicht voor een deel omdat religieus fanatisme – op een incident omtrent het extremistische Sharia for Belgium na – niet echt in de West-Europese cultuur thuishoort. In Amerika hebben ze daar andere ervaringen mee en bovendien speelt religie in die cultuur uiteindelijk nog een belangrijkere rol als gevolg van de historische context van de VS. Maar in seizoen 7 wordt het geweer van schouder veranderd en kiest men opnieuw voor een gewonere aanpak zonder één alles allesoverheersend thema. De slachtoffers van Dexter Morgan komen opnieuw uit verschillende milieus en wat de gastrollen betreft is er niet gekozen voor één, maar voor twee hoofdverhaallijnen om de meest geliefde seriemoordenaar het vuur aan de schenen te leggen. Na de moord op een politieman van de Miami Metropolitan Police vermoordt Dexter nl. in aflevering 1 de Oekraïense dader, waardoor hij op de radar verschijnt van diens maffiabaas Isaak Sarko, die het als zijn heilige plicht ziet om de killer van zijn minnaar om te leggen. Als het web waarin Dexter in eerdere series verstrikt geraakte al gevaarlijk was, dan zorgen de bedenkers er dit keer voor dat hij in een schijnbaar onoplosbaar kluwen terechtkomt, met een zeer nieuwsgierige én effectieve Maria LaGuerta als joker.

Het zal u niet verbazen dat Debra Morgan meer dan ooit op de voorgrond treedt. Zij weet waartoe haar halfbroer in staat is zij wordt voor een onmogelijke keuze gesteld tussen Dexter en haar verantwoordelijkheden als dienstchef van de dienst moordzaken van de Miami Metropolitan Police. Zij kan niet leven met de idee dat Dexter levenslang achter de tralies zou verdwijnen of erger: de elektrische stoel zou krijgen; anderzijds merkt ze heel gauw dat het dubbelleven waartoe ze zichzelf veroordeelt gevaarlijke situaties creëert én dat ze steeds meer meegezogen wordt in avonturen waarover ze geen controle heeft. Toch beseft ze dat er geen weg terug is en dus grijpt ze naar pillen om haar angst onder controle te houden. Debra Morgan evolueert in seizoen 7 onder invloed van de omstandigheden in een andere en nieuwe richting, maar ook al weet ze het een en ander voorlopig onder controle te houden, toch wijst alles erop dat ze in seizoen 8 definitief kleur zal moeten bekennen. Op hetzelfde moment maakt Dexter een evolutie in de andere richting door: als hij op een keer niet in staat blijkt om een seriemoordenaar in koelen bloede uit te schakelen, gaat hij twijfelen aan z’n donkere passagier en de onzekerheid neemt in elke aflevering van seizoen 7 alleen maar toe. Is hij dan toch menselijker dan hij had vermoed, in staat tot menselijke gevoelens zoals liefde en medeleven? Hij beseft de draagwijdte van dat alles: als zijn donkere passagier niet meer is dan inbeelding, dan is hij zelf verantwoordelijk voor de daden die hij heeft gesteld? Het zit Dexter niet lekker, maar voorlopig blijft de donkere passagier wél actief en vallen de doden bij bosjes…

Op disk 2 wordt in Becoming Ray Speltzer acteur Matt Gerald (Lie To Me, 2009; The Shield, 2004) aan het woord gelaten. Hij kruipt in Seizoen 7 in de huid van een seriemoordenaar die jonge vrouwen naar een zelfgebouwd doolhof lokt om ze vervolgens verkleed als een minotaurus met een bijl in stukken te hakken. Gerald vertelt over z’n voorbereiding op de rol en de manier waarop hij het personage gestalte heeft gegeven. (6 min.)

Op disk 4 ten slotte staan twee items: in Writer’s Roundtable (16 min.) vertellen de schrijvers van de serie over de logische karakterontwikkeling van Dexter Morgan sinds seizoen 1, vragen ze zich af of het om een psychopaat gaat of om een personage dat zich z’n ‘donkere passagier’ inbeeldt, vestigen ze de aandacht op het feit dat in seizoen 7 de zgn. Code wel degelijk evolueert en dat de Donkere Passagier misschien geen verzinsel is van Dexters vader (met alle mogelijk consequenties van dien) en speculeren ze over de mogelijke voortgang van de verhaallijnen in seizoen 8. Het interessantste onderdeel van de Extra’s is het commentaar dat Jennifer Carpenter geeft bij een aantal scènes in Season Finale: Select Scene Commentaries by Jennifer Carpenter (14 min.). Vooral de laatste van de vier scènes (dé eindscène van dit seizoen) trekt de aandacht omdat Carpenter daarin niet alleen vertelt wat er gebeurt (doet ze overigens nauwelijks), maar waarin ze vooral vertelt hoe ze zich voelde tijdens deze zeer pijnlijke en spannende scène met twee van haar naaste collega’s. Op haar verzoek liet men na de climax de camera nog een minuut langer draaien “om te kijken wat er zou gebeuren” en het resultaat kruipt niet in je kleren.

Alles bij elkaar dus 40 minuten extra beeldmateriaal, maar inhoudelijk te mager om te overtuigen. Bonusmateriaal is vanaf het begin het zwakke broertje geweest in Dexter en dus hadden we eigenlijk ook niet meer verwacht.

CONCLUSIE
Wat ons betreft kunnen de makers van Dexter nog tien seizoenen doorgaan, maar met seizoen 8 komt er straks een definitief einde aan één van de spannendste en boeiendste series uit het voorbije decennium. Nogal wat fans waren minder enthousiast over seizoen 6, maar in seizoen 7 trekken de scenaristen weer alle registers open voor 12 bloedstollende afleveringen waarin meer dan ooit perfect geacteerd wordt.