DVDInfo.be >>
Bespreking >> HUNGER GAMES 3.1, THE - MOCKINGJAY PART 1
HUNGER GAMES 3.1, THE - MOCKINGJAY PART 1 (BLU-RAY)
Bespreking door: Werner - Geplaatst op: 2015-03-25
FILM
De 75ste Hongerspelen, die bekend stonden als de quarter quell, waarin het Capitool een verdienstelijke poging ondernam om zich te ontdoen van de luis in haar pels, publiekslieveling Katniss Everdeen (Jennifer Lawrence), zijn in de grootste chaos geëindigd, zoals we zagen in Catching Fire. Samen met techneut Beetee (Jeffrey Wright) heeft Katniss de koepel opgeblazen waar de spelen zich onder afspeelden, en ongewild is ze daardoor het symbool geworden van het verzet tegen de manier waarop het Capitool op stalinistische manier de bevolking terroriseert. Zeven van de twaalf Districten zijn in opstand gekomen, en het Capitool slaat hard terug: van Katniss' District 12 blijft alleen nog een hoop rokende as over, alsook een kleine duizend overlevenden. Katniss werd door een mol bij het Capitool, spelbedenker Plutarch Heavensbee (Philip Seymour Hoffman in zijn allerlaatste rol) naar het geheime District 13 gevoerd. Daar probeert de democratisch verkozen presidente Alma Coin (Julianne Moore) het verzet tegen de leiders van Panem te coördineren. De komst van Katniss is voor District 13 als een godsgeschenk: samen met een handjevol getrouwen dat de slachting van District 12 heeft overleefd probeert presidente Coin Katniss ervan te overtuigen om zichzelf in de clandestiene media te openbaren als de mockingjay, die het symbool van het verzet tegen het systeem is geworden. Katniss staat aanvankelijk weigerachtig tegenover het project en de propagandafilpjes die Beetee de wereld in stuurt zijn op zijn zachtst gezegd knullig te noemen.
Presidente Coin besluit het daarom over een andere boeg te gooien: ze geeft Katniss de toestemming om op het terrein mee te gaan vechten tegen de troepen van het Capitool, en stuurt een vrouwelijke regisseur, Cressida (Natalie Dormer) mee om Katniss' reacties op de gruwel die het Capitool heeft aangericht, in beeld te brengen. Voor zover dat nog niet gebeurd was slaat nu de vlam pas écht in de pan en ondanks het feit dat de fascistische stoottroepen van president Snow (Donald Sutherland) die voortdurend de werklast van de arbeidende klasse vermeerdert, de voedselpaketten vermindert en zonder waarschuwing laat schieten om te doden, nemen de rellen hand over hand toe, met als hoogtepunt een geslaagde aanslag op een waterkrachtcentrale die het Capitool in het donker zet. De propagandamachine van president Snow vecht echter met dezelfde verbetenheid terug, want ze hebben het ultieme wapen tegen Katniss nog in handen: Peeta Mellark (Josh Hutcherson) is na de quarter quell achtergebleven en wordt in de debiele talkshow van Caesar Flickerman (Stanley Tucci) opgevoerd om de rellen tegen het Capitool te veroordelen én de bevolking te doen geloven dat Katniss een speelpop van de rebellen is - terwijl het overduidelijk juist Peeta is die duidelijk door Snow gemanipuleerd wordt. In de videoboodschappen wordt Peeta alsmaar magerder en al snel gooit Katniss de voorwaarde op tafel dat haar verdere hulp aan District 13 zal afhangen van de pogingen die presidente Coin onderneemt om Peeta en de andere overlevenden van de quarter quell te redden. Coin zet een reddingsexpeditie op, waarbij een kleine elite-eenheid van zes soldaten zal proberen om gebruik te maken van de blackout om Peeta uit het Tribunencentrum in het Capitool te bevrijden. Zelfs voor iemand die slechts één keer per jaar een cinema langs de binnenkant ziet is het echter overduidelijk dat de reddingsbrigade in een kanjer van een hinderlaag loopt...
Mijn voornaamste kritiek op Catching Fire was dat de film compleet dezelfde opbouw heeft als de oorspronkelijke Hunger Games. Om de kassa wat harder te laten rinkelen én omdat hetzelfde trucje gelukt schijnt te zijn bij Harry Potter en Breaking Bad - en straks zonder enige twijfel ook bij Divergent werd ook het derde deel van de trilogie van Suzanne Collins, Mockingjay, in twee delen verdeeld. Deel 1 bevat daardoor goede en minder goede aspecten. Ongetwijfeld is het een verademing dat het verhaal compleet anders is dan bij de vorige twee delen en we nu eindelijk te zien krijgen wat de impact van de fel bekritiseerde Hongerspelen op de wereld is. President Snow verdedigt zijn beleid door te stellen dat het alternatief - een gewapende opstand tegen zijn gezag - mogelijk datgene zal bewerkstelligen wat 75 jaar daarvoor net niet gelukt is, namelijk het uitroeien van de mensheid. De compleet mislukte quarter quell heeft intussen wel de zwakte van het systeem aangetoond, en presidente Coin heeft gelijk dat dít het uitgelezen moment is om de frontale aanval tegen het Capitool in te zetten. En daarmee komen we dadelijk bij het zwakste punt: de apotheose waar iedereen op zit te wachten, waarbij alle uitstaande rekeningen zullen vereffend worden, wordt handig doorgeschoven naar deel 3.2, een beslissing die duidelijk niét ingegeven is door artistieke besognes maar een platte commerciële truc is om de kaartjesverkoop te verdubbelen. Hier en daar zondigen de makers ook tegen hun eigen logica: alhoewel uit een interview met Peeta blijkt dat de chaotische quarter quell hoogstens een paar weken geleden is ligt District 12 al bezaaid met menselijke overblijfselen waarvan alleen nog maar de beenderen overblijven - zelfs bij The Walking Dead rotten de lijken véél trager. Mockingjay bevat echter ook enkele zeer sterke punten: zo doet de manier waarop het regime afrekent met haar tegenstanders door middel van standrechtelijke executies gruwelijk veel denken aan de helaas maar al te realistische beelden die we tegenwoordig dagelijks te verwerken krijgen waarin godsdienstfanatici hun gijzelaars om zeep helpen. Alhoewel de setting hier en daar een beetje mank loopt - het is bijvoorbeeld verbazend hoe in een wereld waarin de mensheid ei zo na is uitgeroeid de technologie nog zo functioneel is - kan Mockingjay dienen als een duistere fabel over hoe conflicten worden beslecht door middel van een bizarre mengeling van een propaganda-oorlog, gecombineerd met guerillatechnieken. Suzanne Collins' boodschap over de ont-vermenselijking die oorlog met zich meebrengt blijft grotendeels overeind.
Wat de kassa eens zo hard doet rinkelen is dat er geen maat staat op het feit dat alles wat Jennifer Lawrence aanraakt, in goud verandert, of het nu kaskrakers zoals X-Men of eerder artistieke films als Winter's Bone gaat, haar palmares oogt indrukwekkend. Dat ze als 24-jarige door haar jeugdige uitstraling overtuigend een tiener kan spelen is mooi meegenomen in een franchise die toch vooral mikt op een publiek van adolescenten: jongens zijn hopeloos verliefd op haar en meisjes willen zo goed mogelijk op haar lijken. Diezelfde jeugdige insteek houdt regisseur Francis Lawrence (geen familie) toch hier en daar tegen om iets resoluter de volwassen kaart te trekken en bijvoorbeeld de gruwelen die het Capitool aanricht explicieter in beeld te brengen. Jennifer Lawrence is met acteurs als Woody Harrelson, kersvers Oscarwinnares Julianne Moore en wijlen Philip Seymour Hoffman in goed gezelschap, maar het gros van deze gerenommeerde cast speelt vrijwel op automatische piloot, zij het dat Woody Harrelson als rehabiliterende alcoholist af en toe snedig uit de hoek komt. Wat daarentegen mode-ramp Elizabeth Banks überhaupt in deze franchise komt doen (de tegenstanders doodslaan met een debardeurke van Dolce en Gabbana?) is me na drie films nog steeds niet duidelijk. Wie echter wél erg overtuigt is de hoe langer hoe meer knettergek wordende Donald Sutherland die ook nu weer veel te weinig schermtijd krijgt. Het inruilen van de actie voor een meer filosofische aanpak werkt in Mockingjay tot op zekere hoogte, maar je kan je onmogelijk van de indruk ontdoen dat je nog maar aan het tussengerecht bent aanbeland en dat het klapstuk nog dient te komen.
BEELD EN GELUID
Door het verhuizen van nagenoeg al het bonusmateriaal naar een tweede disk en door het inperken van de speelduur tot 123 minuten, na de vorige twee behemoths eerder bescheiden, komt de beeldtransfer in hogedefinitie mooi uit de verf. De postapocalyptische wereld van Panem is rijk aan details en baadt in een spookachtig kleurpalet waarin bruin en blauw de boventoon voeren. De rijke detaillering blijkt onder meer ook uit de bizarre tatoeages die Natalie Dormer als Cressida draagt. Evenwel ontbreekt het soms een beetje aan nuance in de scènes die zich afspelen in de ondergrondse bunkers van District 13; met name de scène waarin de bunker een luchtaanval te verwerken krijgt en de bewoners op de trappen over elkaar vallen in een poging de schuilkelders te bereiken mist wat finesse. Zeer goede punten scoort echter in mijn boekje de DTS-HD MA 7.1-geluidstrack die van begin tot einde de kijker onderdompelt in een enorm rijk geluidslandschap; de scène waarin het Capitool een luchtaanval inzet op een ziekenhuis vol weerloze gewonden is ronduit indrukwekkend. De dialogen blijven goed verstaanbaar, zelfs al communiceert president Snow met Katniss over een redelijk krakende lijn. Wie over een Dolby Atmos-installatie beschikt zal evenwel moeten uitwijken naar een buitenlandse versie van deze disk.
EXTRA'S
Net als de twee vorige delen is Mockingjay voorzien van een méér dan deftige hoeveelheid supplementen, maar moet u fundamenteel de keuze maken tussen een nagenoeg lege 1-diskversie en een goed van oren en poten voorziene 2-diskversie. Deze laatste opent alvast met een audiocommentaartrack ingesproken door regisseur Francis Lawrence en producente Nina Jacobson, wellicht een mooie aanvulling voor de meest rigoureuze fans van het werk van Suzanne Collins. Eén van de zaken waar ik me in de film aan ergerde was hoe het mogelijk was dat de rebellen voorzien blijven van bevoorrading; in de 9 verwijderde scènes (12:21) wordt deze vraag alsook vele andere beantwoord. De scènes zijn gesneuveld om het tempo van de film aan te scherpen, maar ik vraag me af of dit nodig was gezien de gemiddelde Hunger Games-fan nu toch al gewoon is dat zijn film meer dan 140 minuten duurt. De eerste disk bevat ook nog 5 trailers (5:54) waaronder twee faux propagandafilms van het Capitool-regime. Ook enkel cross-promotionele trailers waaronder veel aandacht voor de uit hetzelfde productiehuis afstammende Divergent-sequel Insurgent zijn van de partij.
De tweede disk bevat echter de omstandige documentaire The Mockingjay Lives: The Making of The Hunger Games: Mockingjay - Part 1 (2:14:11) die aansluit bij twee analoge documentaires op de 2-diskversies van de vorige twee films. De gebruikelijke promotionele praat met veel oohs en aahs wordt tot een minimum herleid en de documentaire bevat ook voldoende substantie om een interessante analyse te kunnen maken van de film. Naast de inhoudelijke aspecten komen erg veel formele aspecten aan bod zoals de visuele esthetiek en de kostuums - in de film zelf lijkt het wel dat Panem ten prooi is gevallen aan een consortium van kwaadaardige mode-ontwerpers. Vooral regisseur Francis Lawrence laat zich in deze documentaire van zijn meest gedreven kant zien; grote afwezige is de blijkbaar redelijk cameraschuwe Suzanne Collins, die het waarschijnlijk veel te druk heeft met zich te wentelen in haar zwembad vol dollarbiljetten. Het zal daarnaast niemand ontgaan zijn dat Philip Seymour Hoffman tijdens de opnames van de film uit het leven is gestapt. Straight from the Heart: A Tribute to Philip Seymour Hoffman (11:02) biedt ons een hommage aan deze briljante maar emotioneel ietwat onstabiele acteur. Een jaar of twee geleden wist niemand wie of wat Lorde was en nu heeft ze een Grammy op zak. Het kan verkeren in het leven; in Songs of Rebellion: Lorde on Curating the Soundtrack (8:09) legt ze haar ei inzake haar medewerking aan de soundtrack van deze prent, en als bonus krijgen we nog de videoclip (4:03) van het monumentale nummer Yellow Flicker Beat.
Lionsgate heeft de onhebbelijke gewoonte om daarnaast nog in het buitenland uit te pakken met een exclusieve versie met meer bonusmateriaal die dan alleen kan aangeschaft worden bij een retailer als Best Buy of Target. Het siert Belga Home Video dat ze nu al voor de derde keer op rij dit bonusmateriaal gewoon mee in de reguliere 2-diskversie aanbieden. Vier extra documentaires dus. In Rubble and Ashes (9:11) geven Francis Lawrence en enkele artdesigners toelichting bij het futuristische ontwerp van District 13. Utilitarian Chic (13:36) legt de klemtoon op het artdesign, maar vooral op de kleding die het paramilitaire karakter van District 13 kenmerkt. In The Propos Team (11:55) wordt het woord gegeven aan Natalie Dormer die haar insteek als regisseuse van propagandafilmpjes toelicht. Combat Zone: Stunts (11:49) licht tenslotte een tipje van de sluier op over het draaien van de scènes waarin de bevolking het opneemt tegen de geregelde troepen van het Capitool.
Ik geef niet de maximale score voor de extra's omdat een Nederlands ondertitelingsspoor op de audiocommentaartrack ontbreekt. De rest van het bonusmateriaal is wel ondertiteld, met de voor de hand liggende uitzondering van de videoclip van Lorde.
CONCLUSIE
Mockingjay verschaft het verhaal van The Hunger Games een compleet nieuwe dimensie: de makers breken weg uit hun eigen comfort zone om een verhaal te vertellen dat psychologisch een stuk complexer is. Voor de apotheose zal u echter nogmaals langs de kassa moeten passeren. Doe uzelf een plezier en betaal die extra euro voor de speciale editie.
Studio:
Belga Home Video
Regie:
Francis Lawrence
Met:
Jennifer Lawrence, Josh Hutcherson, Liam Hemsworth, Woody Harrelson, Donald Sutherland, Philip Seymour Hoffman, Julianne Moore, Elizabeth Banks, Mahershalalhashbaz Ali, Jena Malone, Jeffrey Wright, Paula Malcomson, Stanley Tucci, Natalie Dormer
Beeldformaat:
2.40:1 HD
Geluid:
Engels DTS-HD MA 7.1
Engels PCM 2.0
Frans DTS-HD MA 5.1
Ondertitels:
Nederlands, Frans
Extra's:
• Geanimeerde menu's
• Audiocommentaartrack door regisseur Francis Lawrence en producente Nina Jacobson
• 9 verwijderde scènes
• 5 trailers (including 2 "Capitol TV" spots)
• Cross-promotionele trailers
• Documentaire "The Mockingjay Lives: The Making of The Hunger Games: Mockingjay - Part 1"
• Documentaire "Straight from the Heart: A Tribute to Philip Seymour Hoffman"
• Documentaire "Songs of Rebellion: Lorde on Curating the Soundtrack"
• Videoclip Lorde "Yellow Flicker Beat"
• Documentaire "Rubble and Ashes"
• Documentaire "Utilitarian Chic"
• Documentaire "The Propos Team"
• Documentaire "Combat Zone: Stunts"
