FILM
Baby's worden gebracht door de ooievaar. En meer bepaald door het ooievaar-postorderbedrijf Cornerstone. Tot achttien jaar geleden was dat waar; een pijnlijk incident met een koerier, Jasper (Danny Trejo), die zodanig gehecht was geraakt aan een baby dat hij het niet langer over zijn hart kreeg om haar af te leveren, noopte directeur Hunter (Kelsey Grammer) om drastische wijzigingen door te voeren in het firmabeleid. De mensen moesten zich voortaan maar tot 'die andere manier' wenden om voor nageslacht te zorgen - de film weet deze vraag handig te omzeilen door een veelbetekenende blik van de volwassenen telkens als kinderen vragen waar de baby'tjes vandaan komen. Cornerstone heeft zich onder Hunters leiding omgevormd tot een webwinkel waar je nagenoeg álles kan bestellen, niet toevallig qua concept erg lijkend op een welbepaalde webwinkel waarvan de naam identiek is aan die van een Zuid-Amerikaanse rivier. De baby in kwestie, Tulip (Katie Crown), is noodgedwongen in het bedrijf achtergebleven, en de grote baas doet er alles aan om haar vooral niet te veel verantwoordelijkheden te geven, want de tiener veroorzaakt een puinhoop bij alles wat ze aanraakt. Hunter heeft echter een hogere roeping gekregen en zal na het weekeinde verkassen naar een bestuursorgaan voor bedrijfsleiders. Het is aan de jonge go-getter Junior (Andy Samberg) om de plaats van de directeur in te nemen, en om zijn jonge pupil op de proef te stellen, is de eerste opdracht die Junior krijgt, Tulip ontslaan. Junior kan dit echter niet over zijn hart krijgen, en hij besluit haar dan maar te 'promoveren' naar de postkamer. Aangezien er in dit internettijdperk niemand meer gewone brieven stuurt, is de nieuwe functieomschrijving van Tulip, om het met een wiskundeterm uit te drukken, de lege verzameling.

 

Of toch niet? De jonge Nate Gardner (Anton Starkman) is het kotsbeu dat zijn werkverslaafde ouders (Jennifer Aniston en Ty Burrell) alleen maar oog hebben voor hun immobedrijfje, en zoonlief alleen ninjakrijger laten spelen met als tegenstander zijn teddybeer (wat niet bepaald spannend is). Daarom kruipt Nate, na het vinden van een gedateerde folder van Cornerstone, in zijn pen, en bestelt een broertje, liefst met ninja skills. De klunzige Tulip gooit de brief - de eerste die in weken tijd arriveert - uiteraard bij de bestellingen, en nog voor Junior er een stokje voor kan steken, wacht de nieuwbakken baby (het is wel een zusje geworden en geen broertje, maar soit), op levering. Junior heeft bovendien zijn vleugel bezeerd in een poging om de noodstopknop in te drukken, wat betekent dat hij op Tulips hulp aangewezen is om het pakje te bezorgen vóór de grote aandeelhoudersvergadering van maandag, en dan liefst op een manier waarop Hunter er geen lucht van krijgt. Eén van de andere bedienden, de postduif Pigeon Toady (Stephen Kramer Glickman) heeft echter lucht gekregen van de min of meer illegale bestelling, en hij doet er alles aan om Junior proberen te wippen, om zo zichzelf het postje van nieuwe directeur van Cornerstone toe te eigenen.

Ik heb het al lang opgegeven om dergelijke films trachten in de bioscoop te zien, omdat ze meestal alleen nog maar in een schabouwelijk nagesynchroniseerde versie worden getoond. Storks is zo een titel die al lang op mijn to watch-lijst stond. De Blu-rayversie maakt dit gebrek goed, en ik kan met veel plezier zeggen dat het één van de beste animatiefilms van het jaar is geworden, die de animatie-afdeling van Warner weer stevig op de kaart zet. Het verhaal is niet bijster origineel, maar de uitwerking is bijzonder fraai, het verteltempo ligt aan de hoge kant, en de vele knipogen naar de nieuw boomende internet-economie zijn vanuit het perspectief van de consument bezien, uiterst herkenbaar. Bovendien vermijdt de film over de hele lijn goedkope onderbroekenhumor, en de eerder melige surrealistische grap rondom een roedel wolven die zijn zinnen heeft gezet op de baby - ik ga de pointe niet verklappen - wordt bij elke iteratie beter, zoals het goeie running jokes betaamt. 

BEELD EN GELUID
De HD-beeldpresentatie van deze computergeanimeerde film voldoet ruimschoots aan de verwachtingen. De kleuren zijn mooi gesatureerd en levendig, maar geen overdreven kakofonie van schreeuwerige kleuren, en het contrast is prima. De textuur van onder meer de ooievaars is niet zo gedetailleerd als in sommige andere computergeanimeerde films, maar de ietwat cartooneske uitwerking sluit wel goed aan bij de aard van de film. Het shot vanuit vogelperspectief boven het depot van Cornerstone is bijvoorbeeld wél rijk aan details. De DTS-HD MA 7.1-track is aangenaam en wordt vooral gebruikt om enkele leuke gimmicks uit de film te ondersteunen, zoals de huilende wolvenroedel of de zelf in elkaar geknutselde vliegmachines van Tulip. In de soundtrack enkele opmerkelijke keuzes, zoals een leuke time lapse op muziek van het inmiddels dertig jaar oude Talking Heads-nummer And She Was.

 

EXTRA'S
Mochten een beetje meer zijn. Het audiocommentaar door regisseurs Nicholas Stoller en Doug Sweetland, editor John Venzon en storyboard artist Matt Flynn klinkt een beetje ongestructureerd, met enkele ongemakkelijke stiltes. In de kortfilm "Guide to Your New Baby" (2:08) geven Pigeon Toady, Tulip, Junior en twee wolven een korte inleidende handleiding gratis bovenop de aankoop van uw nieuwe baby. Ook Warner is op de bandwagon van Pixar en Disney gesprongen om animatiefilms in de bioscoop te laten voorafgaan door een short. In dit geval is dat de Lego Ninja Short "The Master" (5:18) - Warner moet toch iets doen om hun contract met de Deense speelgoedfragment te honoreren. Het filmpje geraakt niet verder dan de openingscredits - u moet het gezien hebben om te weten waarom, maar na Vaiana is het nu wel duidelijk dat 2017 in de Chinese dierenriem het jaar van de kip is. Na een videoclip van Jason Derulo "Kiss the Sky" (4:11) en een zestal verwijderde scènes (10:05) krijgen we ook nog een reel met faux outtakes (2:14).

CONCLUSIE
Ziet u door het bos van de vele animatiefilms de bomen niet meer? Storks is niet alleen een veilige, maar ook nog eens een goeie keuze.