SERIE
Iedere zichzelf respecterende fan is het eens met de bewering dat het lijvige 'It' nog altijd één van Stephen King's betere boeken is. Het leest in één ruk uit en King laat zijn ongebreidelde horrortalent pagina na pagina de vrije loop. Een probleem dat dikwijls de kop opsteekt bij verfilmingen van King's boeken en boekverfilmingen in het algemeen, is de kunst van de sfeer van het boek correct te vertalen naar het kleine scherm toe. Bij Stephen King is er nog een bijkomend probleem: zijn beste werken zijn meestal lijvige boeken met veel belangrijke details, plotwendingen en een enorm aantal personages. Daarom ook dat zoveel verfilmingen van zijn oeuvre reeds volledig de mist ingingen (denken we maar aan Sometimes They Come Back, The Mangler en Children Of The Corn). Anderen waren dan weer echte kaskrakers (Misery, The Shawshank Redemption, The Green Mile en The Shining). It ligt daar ergens tussen. Er is geen echte 'wow'-reactie aanwezig na het bekijken van deze meer dan 3-uur durende mini-serie, maar het is ook geen complete verkwisting van je tijd.

Het uitgebreide verhaal zit als volgt ineen: al eeuwen wordt het dorpje Dairy geteisterd door een monsterachtig wezen, verantwoordelijk voor tal van moorden telkens het uit z'n winterslaap ontwaakt. 'It' gebruikt de meest primitieve angsten van de persoon en zet die om in werkelijkheid. Volwassenen kunnen de gruwelijkheden niet aanvaarden en blokkeren emotioneel de schrikwekkende beelden terwijl kinderen 'it' verpersoonlijkt zien in een afgrijselijke clown: Pennywise (een fantastische Tim Curry). Niemand schijnt dit superieure wezen te kunnen stoppen tot in het jaar 1960 een aantal jeugdige vrienden samentroept om het monster naar de verdoemenis te helpen. 30 jaar nadien blijkt echter dat het monster nog steeds leeft en de ondertussen volwassen geworden jeugdvrienden slaan de handen in elkaar om 'it' eens en vooral te vernietigen.

Het opvallende aan deze miniserie is dat regisseur Tommy Lee Wallace (die samen met Lawrence D. Cohen ook instond voor het schrijven van deze verfilming) het moeilijk heeft om alles rond te krijgen met meer dan 3 uur beeldmateriaal. De opbouw met de flashbacks is héél goed uitgewerkt maar in het tweede gedeelte van de serie merken we dat de tv toch eerder een gelimiteerd medium is als het om een King-boek gaat. Naar het tweede deel toe verliest de regisseur af en toe volledig de pedalen en boet het geheel toch wat aan geloofwaardigheid in. Dit wordt nog iets meer in de hand gewerkt door het relatief beperkte budget op gebied van de speciale effecten. Het moet gezegd dat dit boek zich moeilijk laat lenen tot een adequate verfilming en dat een miniserie de enige correcte oplossing was. Deze echter in één ruk uitkijken is een zware opdracht. De Amerikaanse zender ABC zond als eerste station de miniserie uit opgesplitst in 3 delen van elk ongeveer een uur. We raden dit kijkgedrag tenzeerste aan. Ook geven we nog mee dat, wanneer je de disc omdraait, deze gewoon verdergaat waar de ene kant stopte, dus zonder inleiding of een hoofdmenu. Essentieel gaat het hier dus jammer genoeg om een flipper.

BEELD EN GELUID
Net zoals Stephen King's The Shining is het lovenswaardig dat deze miniserie uit 1990 reeds opgenomen werd in dergelijke aspect-ratio. Gezien dit een serie zuiver en alleen voor televisie betrof werd er reeds rekening gehouden met de opmars van de breedbeeldschermen. We kunnen dit alleen maar toejuichen. Het beeld is tot in de mate van het mogelijke (lees: budget) verzorgd en bevat zelfs bijna geen spoor van grain. De kleuren ogen op bepaalde momenten wat flets maar dat euvel wordt dan op zijn beurt weer goedgemaakt door veel detail en de uitstekende donkere tinten. Destijds werd er echter nog geen rekening gehouden met geavanceerde geluidssystemen in de huiskamer waardoor we het moeten stellen met een dolby surround-track. Meer moet dit niet zijn want de mogelijkheden van de track worden perfect benut ! De achterste boxen spuwen af en toe een akelig achtergrond- en sfeergeluid op je af en er zit voldoende spreiding in de voorste kanalen. De dialogen zijn ten allen tijde helder en ook de baskast wordt af en toe aangesproken, al is dit eerder op muzikaal gebied.

EXTRA'S
De commentaartrack wordt gebracht door regisseur Wallace en de acteurs Thomas, Reid, Ritter en Christopher. Terwijl de regisseur het voornamelijk heeft over de technische kant van de zaak komen bij de acteurs meer de andere zaken aan bod gaande van de inleving in hun rol tot het (te) beperkte budget om de serie in te blikken. Al bij al een bevredigende audiocommentaar jammer genoeg niet te ondertitelen. Als tweede 'extra' krijgen we 2 pagina's cast & crew informatie, allemaal nogal vaag en bedroevend onvolledig.

CONCLUSIE
De zoveelste Stephen King miniserie die ons een bevredigende indruk naliet. De (meestal) soapacteurs steken hun beste beentje voor en een uitstekende Tim Curry maakt het geheel af. Met een goeie beeld- en geluidskwaliteit krijgt ook de niet-King fan hier zeker waar voor z'n geld.